Επί ξύλου κρεμάμενοι

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», συμβολικώς μεν Εκείνος, αληθώς δε πλήθος μέγα «των αδελφών του των ελαχίστων», σε όλες της γωνιές του πλανήτη.
Στην Υποσαχάρια Αφρική εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, ενώ σε ορισμένα τμήματά της, όπως στο Νταρφούρ, παιδιά και ενήλικες δολοφονούνται ή σακατεύονται από το μίσος ενός παράλογου εμφυλίου σπαραγμού. Με μόνους κερδισμένους τους εμπόρους όπλων.
Που ως συνήθως αποδεικνύονται αποτελεσματικότεροι από εκείνους που επιχειρούν να προωθήσουν την ειρήνευση.
Στο Αφγανιστάν τώρα εξεγείρονται από την πείνα και την ανέχεια, αν και υποτίθεται ότι τους «σώσαμε», εμείς οι αναπτυγμένοι και ευημερούντες των χωρών του ΝΑΤΟ. Και η πείνα τους «θρέφει» επικινδύνως τους φανατικούς Ταλιμπάν, που σηκώνουν και πάλι τα όπλα ανασυγκροτούμενοι.
Στην μακρινή Ταϊλάνδη, όπου καραβάνια χορτασμένων δυτικών αναζητούν όχι μόνο εξωτικά τόπια, αλλά και φτηνή ανθρώπινη σάρκα, ακόμη και άγουρα παιδιάστικα κορμάκι, για να κορέσουν τα πάθη τους, ξεσηκώνονται διά τον άρτον ή μάλλον διά το ρύζι το επιούσιον.
Τούτες τις ώρες αισθάνομαι ότι οι καλύτεροι λειτουργοί του Υψίστου είναι όλοι εκείνοι οι εθελοντές, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, διανομείς τροφίμων, φαρμάκων και πολύτιμου νερού, που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά εκείνα τα μαυράκια με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια. Τα γεμάτα απορία για την βαρβαρότητα της ζωής που γνωρίζουν. Εκείνες τις αποστεωμένες μανάδες που προσφέρουν για θηλασμό στα μωρά τους μια θηλή που δεν έχει πια τίποτε να τους δώσει.
Δυο χιλιάδες οκτώ χρόνια μετά, ο Χριστός ξανασταυρώνεται καθημερινά. Αλλά δεν τον διακρίνουμε γιατί έχει άλλο χρώμα.
Και την ίδια ώρα ένας όχλος χορτασμένων στον Καναδά έχει την πολυτέλεια να καταστρέφει ό,τι βρει μπροστά του, με αφορμή έναν αγώνα χόκεϊ επί πάγου, προκαλώντας ζημιές μισού εκατομμυρίου δολαρίων. Ποσό που θα αρκούσε για να ανακουφίσει χιλιάδες ανθρώπους στις δοκιμαζόμενες περιοχές. Ανθρώπους που σηκώνουν το βλέμμα τους στον ουρανό και αναρωτιούνται όπως Εκείνος επί τού σταυρού Του:
Ἠλί, Ἠλί, λαμὰχ σαβαχθανί; Ο εστί μεθερμηνευόμενον: Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μας ἐγκατέλειπες;