ΤΟΠΙΚΑ

Τα επιρρήματα

τα-επιρρήματα-851206

Προχτές ξαναέπιασαν τον Μπέμπα στη λαϊκή που πούλαε αγγουράκια δίχως άδεια. Και τι μας νοιάζει εμάς, θα μου πεις. Ορθόν. Αυτόν να νοιάζει, που κάθε λίγο και λιγάκι τον τσιμπάει ο εισαγγελέας. Και του λέει ένα σωρό λόγια. Βέβαια τη δουλειά του κάνει ο άνθρωπος, κι αυτός το ψωμί του βγάζει. Σωστά. Και πάλι ορθόν. Αλλά όχι όλο τον Μπέμπα μέσα, κύριε εισαγγελέα μου. Έχει του κόσμου τους πονηρούς απόξω. Πιάσε και κάναν άλλον.
«Πούλαγες αγγουράκια άνευ αδείας, κατηγορούμενε;»
Τι πούλαγε δηλαδή; Να, καμιά εκατοστή κομμάτια όλα κι όλα, ίσα να βγει το μεροκάματο. Ένα ευρώ κοστίζει το κομμάτι και με μεταφορές και τα λοιπά πάει ένα είκοσι. Το δίνει ενάμισι, του μένουν τριάντα λεπτά. Το παίρνει ο άλλος και δροσίζεται, καθόσο τα τελευταία χρόνια με κάθε ανάσα που τραβάς, ο αέρας σού καίει τα σωθικά.
«Τι δροσίζεται, βρε ασυνείδητε; Αυτό είναι παρανομία!»
Άκου πού το πάει μορφωμένος άνθρωπος! Παρανομία μ’ ενάμισι ευρώ; Αμ τι να πούνε αυτοί που κάνουν τις μεγάλες τις δουλειές στην πόλη! Φουγάρα ένα γύρω που βγάζουν νύχτα μέρα τον χάρο αυτοπροσώπως μαζί με το δρεπάνι του, χτικιάσαμε όλοι και κανενός δεν ιδρώνει το αυτί, νόμοι που δεν υπάρχουν για να μας προστατέψουν, νόμοι που υπάρχουν και προστατεύουν τους πονηρούς και νόμοι που καταπατούνται σχεδόν άνευ επιπτώσεων. Εκεί σε θέλω να κοιτάς κι όχι τον Μπέμπα, που αγοράζει παπούτσια δεύτερο χέρι μ’ έκπτωση.
«Πρόστιμον τόσα, λίαν επιεικώς».
Ορίστε! Αυτά είναι τ’ άδικα! Και σου λέει μετά το Σύνταγμα ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι έναντι του Νόμου! Ορθώς έπραξαν και πιάσανε το Σύνταγμα και το έκαναν πλατεία να το κουτσουλάν τα περιστέρια, τέτοιο που ήτανε, καλά να πάθει. Πώς, κύριε εισαγγελεύ, να πληρώσει τόσα πρόστιμον ο Μπέμπας, που για να τα οικονομήσει πρέπει να πουλάει αγγουράκια άνευ αδείας στη λαϊκή ένα εξάμηνο; Γιατί δε βάζεις προστίματα χοντρά σ’ αυτούς που ανοίγουν τις καμινάδες των εργοστασίων τους και μας φλομώνουν στην κάπνα και στ’ αέρια;
Και καλά αυτοί. Σου λένε, εδώ έχει κόσμο χιλιάδες και χιλιάδες. Άμα πεθαίνουν δυο τρεις κάθε λίγο και λιγάκι, δεν το καταλαβαίνει ο άλλος. Δεν κάθεται κάθε μέρα να μετράει τόσες χιλιάδες νοματαίους. Αμ εσύ, κύριε εισαγγελέα μου; Δε βλέπεις ότι χτυπάει κάρτα μπροστά στον Άγιο Πέτρο σήμερα ο ένας, αύριο ο άλλος, μεθαύριο ο παράλλος και οσονούπω έρχεται κι η σειρά μας; Είναι δυνατόν να μπαγλαρώνεις μόνο τον Μπέμπα κι όλο να σου ξεγλιστράν οι άλλοι, οι φραγκάτοι, οι πονηροί, λες κι είναι αόρατοι, φαντομάδες, και ας μετριούνται εις τα δάκτυλα της μιας χειρός; Πώς ρίχνεις προστίματα στ’ ανθρωπάκι που έχει και να πάει αύριο στη διαδήλωση για την αερορύπανση, κι όλο αφήνεις απόξω τους ρυπαντάς και τους προστάτας των να σουλατσέρνουνε σα λόρδοι και να μας έχουνε ταράξει στα επιρρήματα, βρίσκοντάς τα όλα θαυμάσια, καταπληκτικά, υπέροχα, εξαίσια;
Ε; Πώς;

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου