Η μομφή που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ απορρίφθηκε. Η πρόταση για το δημοψήφισμα καταψηφίστηκε. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων φαίνεται πως ολοκληρώθηκαν. Και τώρα τι απέμεινε απ΄ όλα αυτά;
Τίποτα δεν πάει χαμένο, που λέει και το τραγούδι. Πέρα από το γεγονός ότι ο νόμος μπορεί να καταπέσει στην πράξη στις δικαστικές αίθουσες από τη μαζική προσφυγή των κοινωνικών ομάδων, οι κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων έδειξαν και κάτι άλλο. Ότι η κοινωνική πλειοψηφία μπορεί να συσπειρώνεται και να κινητοποιείται και να βάζει νέους στόχους στην άσκηση της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Να βάζει τα όρια αντοχής και να πιέζει για ζητήματα που αφορούν στη βελτίωση της καθημερινότητας του κάθε πολίτη.
Πολλοί λένε ότι οι κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων για το ασφαλιστικό διαμόρφωσαν μία νέα κοινωνική πλειοψηφία, που μετά από πολλά χρόνια αποτελεί τη… μαγιά για τη μετατροπή της σε μια πλειοψηφία και στη Βουλή μετά τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές διενεργηθούν. Δεν μπορούν τα φλερτ τόσων χρόνων, δεν μπορούν οι όποιες διιστάμενες απόψεις να μην μετουσιώνονται σε εναλλακτική πρόταση κυβερνητικής ευθύνης και ανάληψης πρωτοβουλιών για την προσέγγιση των δύο συγγενών πολιτικών κομμάτων. Οι χαρισματικοί ηγέτες φαίνεται ότι ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Η Ευρώπη μάς δείχνει προ πολλού το δρόμο. Η κυριαρχία της παγκοσμιοποίησης και η δαιμονοποίηση να απαξιώνεται οτιδήποτε είναι δημόσιο αγαθό έχει ξεφτίσει και όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι η ανεξέλεγκτη αγορά δεν ορρωδεί προ ουδενός και ότι υποσκάπτει το επίπεδο ζωής των πολιτών.
Σε αυτή τη συγκυρία το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πολιτεύεται με όρους της παντοδύναμης πλειοψηφίας αλλά με λογικές πολιτικών συμμαχιών. Στην παρούσα φάση δικαιολογείται να υπάρχει στάση αναμονής από την πλευρά που βλέπει τα ποσοστά της να ψηλώνουν… ως απόρροια των αλλαγών που έγιναν πρόσφατα στην κορυφή της κομματικής της πυραμίδας και απόρροια των προσδοκιών που δημιουργούνται στους πολίτες από μία αλλαγή προσώπου. Αυτό όμως είναι βραχυπρόθεσμο. Κάποια στιγμή ο κουρνιαχτός της εκλογής Τσίπρα θα κατακαθίσει και τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα σταθεροποιηθούν. Και μετά; Μετά θα είναι πιο ξεκάθαρη η θέση των δύο ηγεσιών. Εκεί το δίλημμα και για τα δύο κόμματα θα είναι πιο ευκρινές. Θα παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους ή θα αφήσουν τη Δεξιά να είναι γαντζωμένη για χρόνια στην καρέκλα της εξουσίας, διευρύνοντας έτι περαιτέρω το χάσμα ανάμεσα στα πλουσιότερα και τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας; Εξυπακούεται ότι οι προθέσεις της κάθε πλευράς θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες. Πονηρίες και ηγεμονισμοί του παρελθόντος, κυρίως από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν πλέον θέση στη σημερινή πολιτική κα οικονομική συγκυρία…
Οι απεργίες και η συνεργασία
