Το όνειρο έγινε πραγματικότητα για την νεαρή Βολιώτισσα Στεφανία Γουλιώτη, η οποία απέσπασε το φετινό βραβείο “Μελίνα Μερκούρη” εις ένδειξη αναγνώρισης του υποκριτικού της ταλέντου. Η 28χρονη ηθοποιός, που συγκλόνισε το θεατρόφιλο κοινό το περασμένο καλοκαίρι, ενσαρκώνοντας με συγκλονιστικό τρόπο την Ηλέκτρα, σε σκηνοθεσία Πήτερ Στάϊν, απέσπασε μια ιδιαίτερα σημαντική διάκριση, ταυτόσημη με το ίνδαλμα των παιδικών της χρόνων. Η νεαρή ηθοποιός έλκει εκ πατρός την καταγωγή της από την Αγριά, όπου μάλιστα ζουν οι γονείς της Γιώργος και Ντενίζ, οι οποίοι καμαρώνουν εν δικαίω, όπως άλλωστε και ο 25χρονος αδελφός της Πανταζής-Ζακ, για την εξέλιξη της καριέρας της. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι έχει προηγηθεί μια ακόμη ζηλευτή βράβευση τον περασμένο Δεκέμβριο, συνώνυμη του Βραβείου Κριτικών Θεάτρου για την εξαιρετική της θεατρική εμφάνιση. Η ιέρεια στις τελετές αφής της Ολυμπιακής Φλόγας εν έτει 2000 και 2004, κέρδισε ήδη το μεγάλο στοίχημα κάνοντας πράξη το όνειρο της ενασχόλησης με το θέατρο που προσφέρει πεδίο έκφρασης τόσο της εσωτερικής δύναμης, όσο και της ευαισθησίας που την χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο. Οπως δηλώνει η ίδια στον “Τ”: “το βραβείο αυτό, που ευχόμουν να κερδίσω, είναι αφορμή για να συνεχίσω με καινούργια και ωραία πράγματα και παράλληλα αφετηρία για καινούργιες προκλήσεις”.
“Ηταν το όνειρο της ζωής της να πάρει αυτό το βραβείο, γιατί η Μελίνα Μερκούρη ήταν το ίνδαλμά της από ηλικίας 16 ετών. Ο ρόλος της Ηλέκτρας ήταν το μεγάλο στοίχημα στην καριέρα της, γιατί ήταν μια πολύ δύσκολη και κουραστική παράσταση”, αναφέρει ο πατέρας της Γιώργος, μιλώντας στον “Τ”. Οπως επισημαίνει μάλιστα ο ίδιος “ξαφνιαστήκαμε αλλά και συγκινηθήκαμε πάρα πολύ για την βράβευση”. Ο Γιώργος και η Νικόλ Γουλιώτη βιώνουν με απόλυτη ικανοποίηση τα γεγονότα, ξεφυλλίζοντας με καμάρι αλλά και συγκίνηση ταυτόχρονα το καλλιτεχνικό άλμπουμ της πρωτότοκης κόρης τους, η οποία ανήκει στο δυναμικό του Εθνικού και συμμετέχει στον “Πρίγκιπα του Χόμπουργκ” του Χάϊνριχ Φον Κλάϊστ, όπου υποδύεται την κυρία των τιμών. “Ως πατέρας σαφώς είμαι περήφανος για τα παιδιά μου”, θα πει ο κ. Γουλιώτης, για να προσθέσει “παράλληλα είμαι πολύ ευχαριστημένος από την εξέλιξη της καριέρας της Στεφανίας, η οποία έχει μεγάλη δύναμη αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ ευαίσθητο παιδί. Είναι αγωνίστρια και γνωρίζοντας τον χαρακτήρα της, ήμουν βέβαιος ότι θα πάει μπροστά” προσθέτει.
Ηθοποιός από το… θρανίο
Το μικρό κοριτσάκι που εντυπωσίαζε τους πάντες με τις υποκριτικές του επιδόσεις στις παραστάσεις του σχολείου, κληρονόμησε τα καλλιτεχνικά γονίδια της Γαλλίδας μητέρας της Ντενίζ, η οποία ασχολείται με την Αγιογραφία, την ζωγραφική αλλά και τις κατασκευές αντίστοιχα. Ανατρέχοντας στα παιδικά χρόνια της κόρης της, στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου, όπου έζησε για πολλά χρόνια η οικογένεια, η Ντενίζ Γουλιώτη θυμάται με συγκίνηση τα λόγια της Κυβέλης Μυράτ, η οποία διέγνωσε πρώτη το ταλέντο της μικρής, τότε Στεφανίας. “Αυτό το παιδί έχει πολύ ταλέντο μην το αφήσετε μακριά από τον χώρο του θεάτρου, γιατί θα δυστυχήσει. Αυτά τα λόγια δεν τα έχω ξεχάσει ποτέ, ακόμα τα ακούω”, θα πει η κ. Γουλιώτη, τονίζοντας παράλληλα ότι “τόσο η Κυβέλη Μυράτ, όσο και η χορογράφος Μαρία Χορς υπήρξαν σημαντικές παρουσίες στην ζωή της Στεφανίας”. Η αγάπη για το θέατρο ρίζωσε βαθιά στην παιδική ψυχή κι είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό που αφηγείται η κ. Γουλιώτη, ανατρέχοντας στο παρελθόν: “Οταν έκανε αταξία, της είπα μια φορά ότι δεν θα πάει στο θέατρο και μου αρρώστησε. Εκλαιγε πάρα πολύ και μου είπε: “Μαμά ό,τι θέλεις, αλλά μην μου απαγορεύεις να πάω στο θέατρο””.
Παρότι πέρασε στην Σχολή Γεωλόγων έμελλε να την κέρδισε το Εθνικό Θέατρο και η επαφή με τους χαρακτήρες της διεθνούς δραματουργίας, που γέμισαν δημιουργικές εικόνες την ψυχή της. Φύση ανήσυχη, ωστόσο, η 28χρονη Στεφανία οδηγήθηκε κατά ευτυχή συγκυρία στα μονοπάτια της “Πενθεσίλειας” σε σκηνοθεσία του Πήτερ Στάϊν, που άνοιξε τον δρόμο για την γνωριμία με το “Πίκολο Θέατρο” της Ιταλίας, το οποίο διεύρυνε τους καλλιτεχνικούς της ορίζοντες. “Η Στεφανία έμεινε δύο χρόνια στο Μιλάνο, όπου μάλιστα συμμετείχε στην παράσταση “Μάνα κουράγιο” και απέσπασε πολύ καλές κριτικές για τον ρόλο της Κατρίν, ενώ κατόπιν επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές της στην Σχολή του Εθνικού απ όπου πήρε το δίπλωμά της ” θυμούνται ο Γιώργος και η Ντενίζ Γουλιώτη, που στηρίζουν από την αρχή τα βήματα της χαρισματικής κόρης τους. Παραστάσεις αξιώσεων όπως η “Πενθεσίλεια”, η “Μάνα κουράγιο”, “Η ερωτευμένη νεκρή”, η “Μπόσα Νόβα”, ο “Πρίγκιπας του Χόμπουργκ” και οι αριστοφανικοί “Βάτραχοι” που θα την οδηγήσουν και πάλι στην σκηνή της Επιδαύρου το φετινό καλοκαίρι, συνθέτουν τα εξελικτικά βήματα της Στεφανίας Γουλιώτη, η οποία βιώνει κατ επανάληψη τις επευφημίες του θεατρόφιλου κοινού.
Παρά το εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμά της, η νεαρή Στεφανία διατηρεί δεσμούς καρδιάς με την Αγριά. Της αρέσει μάλιστα να κάνει περιπάτους με την μητέρα της και να ψαρεύει μαζί με τον πατέρα της. Για τους γονείς της, που σημειωτέον ζουν πλέον στην Αγριά, είναι μεγάλη ικανοποίηση η θερμή αποδοχή του κόσμου κι ήταν εξαιρετικά συγκλονιστική η στιγμή της αποθέωσης στην Επίδαυρο. Ανατρέχοντας στις συγκλονιστικές εκείνες στιγμές ο κ. Γουλιώτης θυμάται τα συγχαρητήρια και τις επευφημίες των θεατών κι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά “κάποια στιγμή η Στεφανία με ρώτησε: μπαμπά, γιατί μου εύχονται “εις ανώτερα”; Υπάρχει ανώτερο από αυτό; Τι άλλο να θέλεις, όταν σε χειροκροτούν δώδεκα χιλιάδες θεατές;” Το τυχερό αστέρι αλλά και η προσήλωση στην πραγμάτωση των στόχων, όρισαν τη συνέχεια στη λαμπρή πορεία της Στεφανίας Γουλιώτη, η οποία ανεβαίνει με αποφασιστικά βήματα τα σκαλιά της επιτυχίας, κάνοντας περήφανους τους θεατρόφιλους ανά το πανελλήνιο, κυρίως δε τους κατοίκους της περιοχής που γέννησε ένα ξεχωριστό ταλέντο…
