Σωστό. Το αποτέλεσμα της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι δεν έλυσε το πρόβλημα με τα Σκόπια. Εκ των πραγμάτων όμως αποτελεί το σημαντικότερο σταθμό στην πορεία για την επίλυσή του. Διότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα (πρέπει να) έχει την επίδρασή του στη στάση τόσο της Ελλάδας, όσο (περισσότερο) και των Σκοπίων.
Πολύ σωστά επιδιώκεται η άμεση επανέναρξη των διαπραγματεύσεων (υπό τον ΟΗΕ). Η Ελλάδα θα προσέλθει με διαφορετικό “αέρα”, έχοντας νωπή την ευρωπαϊκή συμπαράσταση και την εκφρασμένη άποψη ότι η εμπλοκή δεν οφείλεται σε αδιαλλαξία εκ μέρους μας. Αντίθετα, η διολίσθηση από τις αρχικές ελληνικές θέσεις είναι εμφανής, από το γεγονός ότι είναι πλέον αποδεκτή ονομασία, που θα περιέχει και τον όρο “Μακεδονία”. Αρκεί να είναι γεωγραφικά προσδιορισμένη και να ισχύει για όλες τις χρήσεις.
Τα Σκόπια πάλι μετά τη Σύνοδο θα πρέπει να έχουν αντιληφθεί ότι η στρατηγική τους της άνευ όρων πρόσδεσης στο άρμα του Μπους αποδείχθηκε λανθασμένη. Οτι προκάλεσαν τη συσπείρωση ευρωπαϊκών κρατών, που υπό άλλες συνθήκες ίσως και να είχαν με το μέρος τους. Μήπως η Ρωσία δεν ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την συνταγματική τους ονομασία; Η Γερμανία της Μέρκελ δεν ήταν που αποδεχόταν την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ;
Αν δεν αποδεχθούν ότι το αποτέλεσμα του Βουκουρεστίου τους υποχρεώνει σε αναθεώρηση της στάσης τους, σε συνεργασία με την Ελλάδα διανύοντας την απόσταση που αρνούνται να βαδίσουν, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τα εσωτερικά τους προβλήματα. Πιθανότατα θα έχουν τις ίδιες δυσκολίες και για την ευρωπαϊκή τους πορεία.
Οσο για εμάς, η ίδια απόφαση αποδεικνύει ότι η άρνηση στα κελεύσματα του πλανητάρχη δεν φέρνει υποχρεωτικά την καταστροφή. Το ξανάδαμε και με το σχέδιο Ανάν. Μπορούμε να είμαστε και λιγότερο υποχωρητικοί ή “ευέλικτοι” στις διαπραγματεύσεις και εντάξει με την αξιοπρέπειά μας.
Δεν είναι υποχρεωτική η υποχωρητικότητα!
