Ακόμα και τους τελευταίους μήνες της θητείας του ο Τζορτζ Μπους κάνει ότι είναι δυνατόν για να αφήσει στη συλλογική μνήμη του κόσμου την εικόνα του πολεμοχαρούς πλανητάρχη, ο οποίος διακατέχεται από την αυταπάτη ότι η υδρόγειος του ανήκει.
Δεν είναι μόνο οι ασφυκτικές πιέσεις προς την Ελλάδα προκειμένου να αποδεχτούμε, χωρίς προηγούμενη λύση του διμερούς προβλήματος, την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ο πλέον αντιπαθής Αμερικανός πρόεδρος των τελευταίων δεκαετιών κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του, προκειμένου να εγκλωβίσει την Ευρώπη, απ΄ τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράνια. Αυτό που κάποτε ονομαζόταν κοινό ευρωπαϊκό σπίτι, θέλει ο καουμπόι να το μετατρέψει σε εξωτερική τουαλέτα των Ηνωμένων Πολιτειών. Με πρωτοφανές πείσμα προωθεί την ένταξη της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο πολιτικό και στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Πρόκειται για δύο χώρες (πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες) που βρίσκονται κυριολεκτικά στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Αν αυτό δεν είναι επιθετική – εχθρική ενέργεια, τότε τι μπορεί να είναι; Δικαιολογημένα η Ρωσία μιλάει για επικίνδυνη περιφερειακή κρίση. Δεν πρόκειται να δεχτεί στην αυλή της του πυραύλους του ΝΑΤΟ σε καμία περίπτωση. Όποια άποψη και να έχει κανένας για τον Νικολά Σαρκοζί, μέχρι χθες το βράδυ ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που αντιτάχθηκε στα άνομα σχέδια των Αμερικανών. Ας μη ξεχνάμε ότι είναι κι ο μόνος που στέκεται ξεκάθαρα στο πλευρό της Ελλάδος στο ζήτημα των Σκοπίων.
Στο τέλος-τέλος με τον τρόπο που χειρίζεται τα διεθνή ζητήματα ο Τζορτζ Μπους -και κυρίως ενόψει της κρίσιμη αυριανής συνόδου- μην εκπλαγείτε αν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η καπιταλιστική πλέον Ρωσία αρχίσει να ενισχύει την εναπομείνασα σοσιαλιστική Κούβα. Αργεί κι ο Νοέμβριος των αμερικάνικων εκλογών να πάρει η ευχή…
Δικαιώνει τον εαυτό του
