Η κοινωνική διαβούλευση

Η χθεσινή ανακοίνωση του Νομάρχη Μαγνησίας Απόστολου Παπατόλια για τα αποτελέσματα που προέκυψαν στη συνεδρίαση της Επιτροπής Κοινωνικής Διαβούλευσης με την ΑΓΕΤ, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών και παρερμηνειών.
Από την ανακοίνωση γίνεται σαφές ότι η Νομαρχία βρίσκει κοινό βηματισμό με την τσιμεντοβιομηχανία. Στην ανακοίνωσή του ο Νομάρχης Μαγνησίας κάνει λόγο για αποκατάσταση των σχέσεων της ΑΓΕΤ με την τοπική κοινωνία, οι οποίες τελευταία είχαν τραυματιστεί βάναυσα, όπως υπογραμμίζει, και επίσης φαίνεται ότι ο Νομάρχης δείχνει εμπιστοσύνη στις δεσμεύσεις της εταιρίας, ιδιαίτερα εις ό,τι αφορά την τοποθέτηση υβριδικών φίλτρων μέχρι τα τέλη του 2008.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη χρησιμότητα της Επιτροπής Διαβούλευσης και την ανάγκη συζητήσεως και διαλόγου. Είναι ωστόσο οξύμωρο να θεωρούμε ότι όλα για όσα η τσιμεντοβιομηχανία δεσμεύεται, θα υλοποιηθούν.
Η πρεμούρα να ανακοινωθεί η αποκατάσταση των σχέσεων μέσα από τη συνεδρίαση μιας ολιγομελούς άτυπης επιτροπής, δεν πιστεύουμε ότι βρίσκει σύμφωνη την τοπική κοινωνία. Μπορεί οι εκπρόσωποι φορέων ή οι τοπικοί παράγοντες να έχουν λόγους για την αποκατάσταση των σχέσεων με την ΑΓΕΤ. Οι πολίτες όμως έχουν πολύ περισσότερους και σοβαρότερους λόγους να ζητούν αυστηρότερους ελέγχους και μέτρα κατά της ρύπανσης.
Η διελκυστίνδα των σχέσεων τοπικής κοινωνίας – ΑΓΕΤ δεν μπορεί να χαλαρώσει ούτε με μία συνεδρίαση ούτε με μία ανακοίνωση. Τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης δεν μπορεί να βασίζονται ούτε σε λόγια ούτε σε θεωρητικές προσεγγίσεις του προβλήματος της ρύπανσης. Χρειάζονται έργα περιβαλλοντικά και μείωση της αέριας ρύπανσης σε απολύτως μετρήσιμα μεγέθη, για να μετριαστούν οι βάσιμοι φόβοι και οι δικαιολογημένες ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας. Διαφορετικά, οι φορείς που κόπτονται για τη συνεργασία με την ΑΓΕΤ και τις υποχρεωτικά καλές σχέσεις μαζί της, κινδυνεύουν να παρεξηγηθούν, ίσως και αδίκως.