Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής δε γίνεται με ευχολόγια, δηλώνει στη συνέντευξή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας
Για τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί πρωτογενούς πλεονάσματος, για την ανάγκη κουρέματος του δημοσίου χρέους, την πρακτική που ακολούθησαν άλλα κράτη στο παρελθόν και τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την έξοδο από την κρίση μιλάει ο βουλευτής Μαγνησίας Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος.
Επίσης στη συνέντευξή του αναφέρεται στις αλλαγές στο Δημόσιο, αλλά και στην ανάγκη αντιμετώπισης του φαινομένου της Χρυσής Αυγής, όχι με ευχολόγια, όπως λέει χαρακτηριστικά.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη Βάσω Κυριαζή
- Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε με τέτοια ένταση, όταν ο Πρωθυπουργός δήλωνε ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα κι ότι το 2014 θα ανασάνουμε; Δε δέχεστε τα επίσημα στοιχεία σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα;
Κατ΄ αρχήν πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο ότι αυτό που έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα ως πρωτογενές πλεόνασμα είναι αποτέλεσμα λογιστικής αλχημείας. Δεύτερον, βασίζεται σε μία εσωτερική στάση πληρωμών από μεριάς της κυβέρνησης. Δεν επιστρέφει ΦΠΑ, δεν πληρώνει τους προμηθευτές της, κόβει τις επενδυτικές δαπάνες. Τρίτον και έχει ιδιαίτερη κατά τη γνώμη μου σημασία, από τη μία ο πρωθυπουργός ανακοινώνει πλεόνασμα, για το πρώτο 7μηνο, ένα πόσο της τάξης του 1,1 δισ., ενώ από την άλλη ο κ.Σταϊκούρας, είχε αναφερθεί σε ένα πόσο των 2,5 δισ. Πρέπει να αποφασίσουν τελικά ο αρμόδιος υπουργός και ο πρωθυπουργός, ποιο είναι το πλεόνασμα. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας δίνει τελείως διαφορετικά στοιχεία και μας λένε πως κάνει λάθος!
Υπάρχει μια προσπάθεια επικοινωνιακής εξαπάτησης. Λέει ο πρωθυπουργός ότι, το 70% του πλεονάσματος, αν επιτευχθεί, θα δοθεί στους συνταξιούχους. Αποκρύπτουν όμως ότι αυτό αφορά την περίπτωση εκείνη που περάσει το συμφωνημένο ύψος πλεονάσματος, που είναι το 4,5%, αν υπάρξει δηλαδή πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ. Τότε μόνο θα γίνει αυτό ή θα υπάρξει δυνατότητα για να γίνει κάτι τέτοιο.
Αλλο σημείο. Μας λένε να μη μιλάμε για κούρεμα, γιατί μια τέτοια ενέργεια έχει ήδη γίνει. Προσέξτε όμως. Το κούρεμα που έγινε, που αφορούσε τους κατόχους ελληνικών ομολόγων, είτε αυτοί ήταν τράπεζες, ιδιώτες, είτε τα ασφαλιστικά Ταμεία, σ΄ αυτό που οδήγησε τελικά ήταν στην απώλεια περιουσιακών στοιχείων των ασφαλιστικών ταμείων, των μικρομολογιούχων και σε μια εκτίναξη του ίδιου του χρέους. Άρα λοιπόν ήταν μια παγκόσμια πρωτοτυπία, κούρεμα με αύξηση του χρέους.
Την ίδια ώρα, λοιπόν, που παρουσιάζει ο κ. Σαμαράς την πολιτική του με ένα επικοινωνιακό περιτύλιγμα κοινωνικής ευαισθησίας, βλέπετε ότι διαμορφώνεται ο προϋπολογισμός της επόμενης χρονιάς προβλέποντας περικοπές 6,4 δισ. από το Υπουργείο Εργασίας, από το Υπουργείο Παιδείας και από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Αυτή είναι και η πραγματικότητα που αποκρύπτεται από τα κυβερνητικά επιτελεία. Το πρωτογενές πλεόνασμα του κ.Σαμαρά, στην πραγματική ζωή μεταφράζεται σε: 30% ανεργία. Ένα ποσοστό που είχαμε μόνο το 1961, όταν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, κυρίως από αγροτικές περιοχές, έφευγαν για τις χώρες τις Δυτικής Ευρώπης, για τις Η.Π.Α, τον Καναδά και την Αυστραλία, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ψωμί.
«Πλεόνασμα» της Ν.Δ, σημαίνει ότι η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων των εργαζομένων έχει μειωθεί δραστικά. Η εκτίμηση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ είναι ότι η αγοραστική δύναμη είναι στο μισό σε σχέση με το 2009, πριν δηλαδή μπούμε στα μνημόνια, και ότι οι μισθωτοί έχουν απολέσει ήδη 37 δισ. αυτά τα τρία χρόνια, τα οποία χάθηκαν όχι μόνο από την τσέπη τους αλλά από την αγορά, από την οικονομία και από την ανάπτυξη.
Σε σχέση τώρα με τον άλλο αριθμό που επικαλούνται, το δημόσιο χρέος, αυτό έφτασε το β’ εξάμηνο στο 172% του ΑΕΠ, στα 321 δισεκατομμύρια ευρώ. Όταν μας έβαζαν στα μνημόνια και στο ΔΝΤ ήταν 129% του ΑΕΠ. Ακόμα κι αν αφαιρέσουμε τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οποία υποτίθεται θα επιστραφούν, θα μείνει ένα χρέος γύρω στα 305 δισ. ευρώ, δηλαδή 165% του ΑΕΠ. Τώρα λοιπόν, που μετά από τρία χρόνια σφαγιασμού εισοδημάτων, φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και εξευτελισμού της χώρας μας, είμαστε στο 165%, σε τι θέση βρίσκεται η χώρα;
Επομένως, και οι αριθμοί για τους οποίους ενδιαφέρονται, ο κύριος πρωθυπουργός, ο κ. Λαζαρίδης και η κυβέρνηση συμβαδίζουν με την πραγματική ζωή των ανθρώπων και όχι με τις δικές τους εκτιμήσεις.
- Ο κ.Τσίπρας έχει πολλές φορές προβεί σε δηλώσεις που προκαλούν αίσθηση. Θέλω να σταθώ σε μία. Δήλωσε λοιπόν ότι η διαγραφή χρέους με άλλη σύμβαση, είναι ο μόνος δρόμος, προσθέτοντας ότι παράλληλα επιβάλλετα, σύγκρουση με το σύστημα διαπλοκής και βαθιές αλλαγές στο Δημόσιο. Το πιστεύετε Είναι εφικτό;
Ολα όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζουν έχουν αποτύχει παταγωδώς. Οι ίδιοι οι δανειστές έχουν ήδη μέχρι σήμερα αναθεωρήσει τρεις φορές την αρχική σύμβαση του 2010. Πρώτα με το PSI, δηλαδή το κούρεμα των ιδιωτών δανειστών, κατόπιν με τη μεταφορά της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους των 300 δισ. για μετά το 2020, μέχρι το 2040 – 50, και τέλος με τη μείωση των επιτοκίων για τους τόκους που είναι να πληρωθούν μέχρι το 2020.
Παρά τις τρεις αναθεωρήσεις, το χρέος και σήμερα είναι μη βιώσιμο. Απόδειξη ότι το ίδιο το ΔΝΤ ζητεί κούρεμα της τάξης του 40%. Έτσι λοιπόν η λιτότητα και η ύφεση αυξάνουν αντί να μειώνουν το δημόσιο χρέος και αναπαράγουν το αδιέξοδο.
Η πολιτική της κυβέρνησης να παρουσιάζει το χρέος ως βιώσιμο, και να το παίρνει πίσω όταν πρέπει να περάσει νέα μέτρα και να υπογράψει νέα Μνημόνια, είναι μια φαύλη πολιτική. Αυτή η φαυλότητα πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και μεταξύ άλλων απομακρύνει και τις επενδύσεις για τις οποίες δήθεν κόπτονται. Και μηδέν να είναι το χρέος, αν δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν είναι βιώσιμο.
Το χρέος καθίσταται βιώσιμο όταν μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ, ή έστω δεν αυξάνεται συνεχώς, όπως συμβαίνει με το ελληνικό. Το ουσιώδες είναι πρώτα από όλα να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη ύφεση, πράγμα που σημαίνει να απαλλαγούμε μια και καλή από την πολιτική των Μνημονίων. Από εκεί και πέρα, ένα κούρεμα 40% έως 50% που θα φέρει το χρέος στην τάξη του 85% με 90% του ΑΕΠ, δηλαδή εκεί όπου είναι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, σε συνδυασμό με τερματισμό της λιτότητας και ένα σχέδιο άμεσων δημόσιων αναπτυξιακών επενδύσεων, θα σηματοδοτούσε την έξοδο από την κρίση και την ταχεία ανάκαμψη.
Παράλληλα είναι κομβικό μια προοδευτική αριστερή διακυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις χρόνιες εσωτερικές παθογένειες που δημιουργούν ως αποτέλεσμα αυτό το ογκώδες δημόσιο χρέος. Στην Ελλάδα η διαπλοκή και το πολιτικό σύστημα έχουν διαμορφώσει τρομερές παθογένειες στη δημόσια διοίκηση. Εμείς φιλοδοξούμε να συγκρουστούμε με το σύστημα διαπλοκής, συνεπώς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε βαθιές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο. Προέχει η αλλαγή της νομοθεσίας σε πολλούς τομείς, η διαμόρφωση καθολικών κανόνων για θέματα χωροταξίας, περιβάλλοντος και φορολογίας, η αυτονόμηση της δημόσιας διοίκησης από τον πολιτικό έλεγχο, η διαφάνεια, η απλοποίηση της γραφειοκρατίας και η διαμόρφωση αξιοκρατικών κανόνων στο εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης. Σ’ αυτές τις αλλαγές εμείς θέλουμε τους δημοσίους υπαλλήλους συμμάχους και όχι εχθρούς.
- Μετά τα τελευταία τραγικά γεγονότα στο Κερατσίνι και τη στυγνή δολοφονία ενός ανθρώπου, από μέλη της Χρυσής Αυγής, βλέπουμε πως έχει οξυνθεί η αντιπαράθεση στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση κάνει χρήση της περιβόητης θεωρίας των 2 άκρων, για να χτυπήσει την αντιπολίτευση. Θεωρείται ότι πίσω από αυτό κρύβεται κάποιος σχεδιασμός για αποσταθεροποίηση; Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το τραγικό αυτό γεγονός για να αλλάξει την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης;
Εχει σημασία να τονίσουμε, ότι, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ο αγώνας για ανατροπή της λογικής του Μνημονίου, εκτός από πολιτικός, προσλαμβάνει και χαρακτηριστικά αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Ο φόνος ενός νέου ανθρώπου, γιατί περί φόνου πρόκειται, από Χρυσαυγίτες, δείχνει ότι συμβαίνει ήδη αυτό που είχαμε προβλέψει εδώ και καιρό: η κλιμάκωση του φαινομένου, που μετά τη βία, τους προπηλακισμούς, τις ύβρεις μέσα στο Κοινοβούλιο και τα ανοίγματα κεφαλιών, έφερε πια, τις φαλτσέτες, όχι απλά να τραυματίζουν, αλλά να δολοφονούν.
Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, έχουμε όλοι μια ιδιαίτερη ευθύνη για την αντιμετώπισή του και μια πρώτη ευθύνη έχουν η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της Βουλής. Να αφήσουν στην άκρη την εγκληματική, ψευδή και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρωνκαι να αντιμετωπίσουν την απειλητική δράση των νέο-Ναζί όπως πρέπει. Δηλαδή, αυστηρή ποινική αντιμετώπιση των κολάσιμων πράξεων και συμπεριφορών, όπως προβλέπει ο Νόμος, και αυστηρή ηθικο-πολιτική απομόνωση του νεο-ναζιστικού φαινομένου.
Η ηγεσία της ΝΔ και ο πρωθυπουργός επιλέγουν ως στρατηγική επιλογή το «ξέπλυμα» της Χ.Α προκειμένου να κερδίσουν πολιτικά οφέλη και να «χτυπήσει» τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, μέσα στη ΝΔ, δυστυχώς, υπάρχουν οι οπαδοί της θεωρίας μια μελλοντικής στήριξης σε μια Χ.Α πιο σοβαρή, όπως είπε μεγαλοδημοσιογράφος των Αθηνών. Πρέπει όμως να καταλάβουν ότι αυτή η επιλογή τους είναι επικίνδυνη αλλά και επιζήμια για τους ίδιους, καθώς δεν μπορείς να πείσεις το μετριοπαθή πολίτη που δεν ανήκει ούτε στη Δεξιά, ούτε στην Αριστερά, ότι η παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ένα και το αυτό με τους νεο-ναζί δολοφόνους και τις συμμορίες που παραβιάζουν καθημερινά όλα τα άρθρα του ποινικού κώδικα και τα μισά άρθρα του Κανονισμού της Βουλής.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα έχουμε νεκρούς. Ο δε κ. Λαζαρίδης μίλησε και για άλλους νεκρούς. Προανήγγειλε δηλαδή και άλλες δολοφονίες. Είναι προσπάθεια ομαλοποίησης του κλίματος το να θέτει ο κ. Λαζαρίδης το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτός συνταγματικού τόξου; Δεν αποτελεί ύβρη για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, η προσπάθεια εξίσωσης της παράταξης του Μανώλη Γλέζου και των χιλιάδων αγωνιστών που πάλεψαν ενάντια στο Γερμανό κατακτητή, με την παράταξη του κ. Κασιδιάρη; Ο κ. Κεδίκογλου ακόμα περιμένουμε να κάνει αυτό που θα έπρεπε, εδώ και μέρες. Δεν καταδίκασε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, όταν προ ημερών επιτέθηκαν στο Πέραμα, προαναγγέλλοντας το τραγικό γεγονός, οι χρυσαυγίτες στα μέλη του ΚΚΕ. Βρείτε μου την ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Εάν, λοιπόν, δεν υπάρχει μια τέτοια τοποθέτηση αποδοκιμασίας από τον κ. Σαμαρά και τον κ.Βενιζέλο, θεωρούμε ότι, τελικώς, υπάρχει ένας σχεδιασμός με στόχο την αποσταθεροποίηση, όπου το επόμενο βήμα δεν το ξέρουμε. Η θεωρία των δύο άκρων επιστρατεύεται για ένα λόγο. Πρώτα απ’ όλα, για να σπείρει το φόβο μέσα στην κοινωνία. Η κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει ότι βιώνει την πλήρη πολιτική και κοινωνική της απομόνωση. Έτσι λοιπόν προβαίνει σε ότι χειρότερο υπάρχει. Να εξισώνει τη δράση των Νεο-Ναζί με τις διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, στο Σύνταγμα και πανελλαδικά, ενάντια στην πολιτική που τους εξαθλιώνει και τους κάνει μέρα με τη μέρα φτωχότερους. Αυτό είναι που υπονομεύει τη δημοκρατία και δε χωρούν συμψηφισμοί.
Η αντιμετώπιση της εξάπλωσης του φαινομένου της Χρυσής Αυγής δε γίνεται με ευχολόγια, αλλά με κατάργηση των αιτιών που την αναπαράγουν. Δηλαδή με αλλαγή της πολιτικής πλεύσης, με ακύρωση των Μνημονίων της ύφεσης, της λιτότητας, της φτώχειας, των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και των χιλιάδων αυτοκτονιών.
- Διαθεσιμότητες, απολύσεις και μετατάξεις στο Δημόσιο. Αποτελούν οι επιλογές αυτές εκ μέρους της κυβέρνησης μια προσπάθεια για αναδιοργάνωση του δημόσιου βίου όπως υποστηρίζει η συμπολίτευση;
Την κυβέρνηση και την τρόικα δεν τους ενδιαφέρει να μετακινήσουν στο δημόσιο πλεονάζον προσωπικό, εκεί που υπάρχουν ελλείψεις. Αυτό οι δικομματικές κυβερνήσεις έπρεπε να το έχουν κάνει και, μάλιστα, εδώ και πολλά χρόνια. Δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Τους ενδιαφέρει ότι έχουν υπογράψει μια συμφωνία με την τρόικα στο δεύτερο μνημόνιο, ότι πρέπει να μπουν σε διαθεσιμότητα 25.000 δημόσιοι υπάλληλοι και από αυτούς να απολυθούν 15.000. Μόνο αυτόν το στόχο υπηρετούν. Αυτόν τον έμμονο και δογματικό στόχο της τρόικας.
