Quo vadis, αναρωτήθηκε χθες ο Κώστας Σκανδαλίδης από το βήμα του Συνεδρίου, εκφράζοντας την προσωπική του αγωνία αλλά και εκατοντάδων στελεχών και μελών του ΠΑΣΟΚ για την επόμενη μέρα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε λίγη ώρα νωρίτερα στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που ανήκει στους λίγους που γνωρίζουν πολύ καλά τη λειτουργία του κόμματος, έχοντας θητεύσει στη θέση του γραμματέα, απαντώντας στο Keep Walking που επικαλέστηκε προχθές ο Γιώργος Παπανδρέου, κάλεσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να κάνει πράξη τη νέα συλλογικότητα και την πολιτική ενότητα μέσα στο κόμμα, αγνοώντας τις φωνές «εσωκομματικών υποστηρικτών του αλλά και αντιπάλων».
Για τον Κώστα Σκανδαλίδη, που ήταν υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εσωκομματικές διαδικασίες, η 11η Νοεμβρίου έχει περάσει ανεπιστρεπτί και υπογραμμίζει ότι όπως όλοι είναι συνυπεύθυνοι για την κρίση του ΠΑΣΟΚ, όλοι οφείλουν να γίνουν φορείς υπέρβασης της κρίσης αυτής.
Με παρρησία επισήμανε χθες μέσα στο Συνέδριο ενώπιον 7.000 ατόμων ότι «αισθάνθηκε προσβεβλημένος όταν ο πρόεδρος του ΣΥΝ είπε μέσα στο συνέδριο ότι τώρα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακάλυψε τους αγώνες των εργαζομένων στο δρόμο» και θέτει προ των ευθυνών του τον ΣΥΝ, υπογραμμίζοντας ότι θα πρέπει να επιλέξει την υπεύθυνη στάση, πείθοντας με ουσιαστικές πρωτοβουλίες και όχι ακτιβισμούς ότι ενδιαφέρεται πραγματικά να φύγει η Νέα Δημοκρατία από την εξουσία.
-Πιστεύετε πραγματικά, κύριε Σκανδαλίδη, ότι το ΠΑΣΟΚ έπαψε να έχει πλέον αυθεντική σχέση με την αλήθεια και κινδυνεύει, όπως είπατε και εσείς πρόσφατα, να γίνει Ενωση Κέντρου;
Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να αποκαταστήσουμε την επαφή μας με την αλήθεια και την πραγματικότητα μέσα στην παράταξη. Από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσει η όλη προσπάθειά μας για να ξεφύγουμε από την κρίση και τη φθορά. Δεν είναι δυνατόν στο συνέδριο άλλοι να ψάχνουν για το σταυρό, άλλοι όμως εκφράζουν μία αγωνία. Αυτό και μόνο δείχνει ότι είναι, αν μη τι άλλο, πολύ επίκαιρο το ερώτημα πού πάμε… Είμαι από αυτούς που δέχομαι απόλυτα την προτροπή να κάνουμε μία επανάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Όπου μέσα από τα καινούργια μας γραφεία θα έρθουν άνθρωποι με νέο πνεύμα, θα κατοικήσουν ιδέες με καινούργια ορμή και δυναμική και θα ξαναφέρουν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και την ηγεμονία.
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό, να δώσουμε τη μάχη και να νικήσουμε ξανά. Με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, αλλά και πίστη ότι μπορούμε, γιατί ξέρουμε πού είμαστε, πού βαδίζουμε και σε τι στοχεύουμε…
-Μήπως τελικά έχετε καλλιεργήσει περισσότερες προσδοκίες στον κόσμο από όσα πραγματικά μπορεί να δώσει ένα κομματικό συνέδριο σε αυτή τη νέα πορεία ανάκαμψης που αναφέρεστε και ελπίζετε;
Εγώ επισήμανα εξαρχής ότι το συνέδριο είναι απλά ένα βήμα ανάκαμψης. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει το βήμα της επανίδρυσης. Η επανίδρυση θα γίνει μόνο εάν υπάρξει συλλογική διεύθυνση. Δηλαδή, εάν ο Γιώργος Παπανδρέου καταφέρει μέσα από αυτή τη διαδικασία να αναχθεί στην απόφαση να ορίσει την ομάδα που πραγματικά χρειάζεται για να δώσει τη μάχη της επανίδρυσης του ΠΑΣΟΚ και όσοι θα συμμετέχουν στην ομάδα από τη Δευτέρα το πρωί πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά, τρέξουν στην επαρχία για να μιλήσουν με την κοινωνία.
-Αρκεί μόνο αυτό για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφικό ρεύμα;
Για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφικό -όπως λέτε- ρεύμα, κοινωνικό και πολιτικό, και να ανακάμψει, οφείλουμε να κατοχυρώσουμε πραγματικές και όχι εικονικές διαδικασίες επανίδρυσης και ριζικής ανανέωσης. Ένας δρόμος υπάρχει: Ισχυρή συλλογική διεύθυνση, όπως είπα και νωρίτερα, υπό την καθοδήγηση του προέδρου, που θα ενώνει το χώρο και θα εκφράζει όλες τις απόψεις και τάσεις μέσα στο κίνημα, που θα αναλάβει και την ευθύνη επανίδρυσης και ανανέωσης, με απευθείας όμως διαδικασίες βάσης, για να ξαναστήσουμε το ΠΑΣΟΚ στα πόδια του.
-Εχει ευθύνη ο Γιώργος Παπανδρέου γι’ αυτή την κρίση που διέρχεται και μετά τις 11 Νοεμβρίου το ΠΑΣΟΚ;
Νομίζω ότι πολλά πράγματα φταίνε. Εξάλλου έχω την αίσθηση ότι αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει από τις 11 Νοεμβρίου. Από κει και μετά ασφαλώς και ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος έχει στα χέρια του όλες τις πρωτοβουλίες. Βέβαια δεν έχει περάσει ακόμη πολύς χρόνος για να κριθεί, αλλά το συνέδριο αυτό μπορεί να χαράξει ένα δρόμο ανάκαμψης. Πιστεύω ότι είναι στις προθέσεις του προέδρου αυτό. Μένει να το δούμε.
-Τη συζήτηση που γίνεται μονοπωλεί η πρόταση συνεργασίας στο ΣΥΝ. Μήπως έτσι περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά στην πολιτική του φυσιογνωμία;
Η συζήτηση για τις συνεργασίες είναι μία πραγματικότητα. Προσωπικά έβαλα μία πρόταση πολύ προωθημένη, μιας και υπάρχει και ο εκλογικός νόμος που προσωπικά έφτιαξα, που ουσιαστικά θα εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές για τελευταία φορά, που επιτρέπει συνεργασίες. Εάν λοιπόν ο ΣΥΝ θέλει πραγματικά να φύγει η Δεξιά, ας έρθει σε συνεργασία. Εάν δεν το κάνει, σημαίνει ότι δεν θέλει, άρα εμείς θα πάμε με το πρόγραμμα και την πολιτική μας να παλέψουμε την αυτοδυναμία.
-Δεν είναι όμως οξύμωρο από τη μία να μιλάτε για αυτοδυναμία και από την άλλη να ζητάτε συνεργασία;
Καθόλου οξύμωρο δεν είναι αυτό. Άλλωστε και ο ΣΥΝ για τη δική του αυτοδυναμία αγωνίζεται και μιλάει. Είναι υπέρ της συνεργασίας με κέντρο τον ΣΥΝ και εμείς μιλάμε για συνεργασίες με κέντρο το ΠΑΣΟΚ. Είναι φυσικό να υπάρχει αυτή η διαφορετική προσέγγιση μεταξύ των κομμάτων, όμως αυτό δεν εμποδίζει απέναντι σε έναν κοινό κίνδυνο που είναι η Νέα Δημοκρατία και προκειμένου να μη συνεχιστεί ο κατήφορος της χώρας, να συσπειρώσουν τις δυνάμεις τους, για να τον σταματήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
