Αναρωτιέμαι, κ. Πρόεδρε, τι σκέψεις και προβληματισμούς να γέννησαν σε σας και την κ. Μπακογιάννη οι ειδήσεις για την διαγραφόμενη πολιτική κρίση στα Σκόπια, εξ αιτίας της απειλής αποχώρησης του αλβανόφωνου κόμματος του κ. Θάτσι από την κυβέρνηση. Απειλής που συνοδεύει τα έξι αιτήματά τους, με πρώτο την αξίωση αναγνώρισης της γλώσσας τους ως επίσημης και τελευταίο «τη διευθέτηση του ζητήματος της χρησιμοποίησης του αλβανικού εθνικού συμβόλου», δηλαδή της αλβανικής σημαίας. Με απλά λόγια την θεσμική κατοχύρωση της εθνικής τους ταυτότητας.
Μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να ασκήσουμε επιτέλους δημιουργική διπλωματία; Να αξιοποιήσετε τις καλές επαφές σας με τον κ. Περίσσα, αλλά και κάθε άλλο κανάλι, ώστε να συνδεθούν τα αιτήματα αυτά με το θέμα του ονόματος;
Στις 16 Φεβρουαρίου του 2006 είχα κάνει από την στήλη αυτή μια πρόταση, την οποία ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω, καθώς ίσως τώρα είναι μια ιστορική ευκαιρία που θα έπρεπε να την αδράξουμε «από τα μαλλιά»:
Η στήλη είναι πολύ μικρή για να φιλοδοξεί παρέμβαση στην χάραξη εξωτερικής πολιτικής. Μπορεί όμως και με το δικαίωμα μιας παλιάς φιλίας με την κ. Μπακογιάννη, να ρίξει μια ιδέα. Απλή όσο και το αβγό του Κολόμβου. Να επιχειρήσουμε να αναζητήσουμε συμμάχους μέσα στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Ευαισθητοποιώντας, με μια πρόταση, πού ακόμη και αν κατηγορηθεί ως κουτοπόνηρη, δεν παύει να έχει όχι μόνο το επίχρισμα αλλά και την ουσία μιας δημοκρατικής εντιμότητας, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αυτής της χώρας. Τους αλβανόφωνους. Ενώ θα έσπευδε να την υποστηρίξει ασφαλώς και η Αλβανία.
Η πρόταση με δύο λόγια είναι πολύ απλή. Να προωθήσουμε την ιδέα σαφούς εθνολογικού προσδιορισμού αυτής της χώρας. Την οποία κατοικούν, κατά κύριο λόγο δύο εθνότητες. Αλβανοί και Σλάβοι. Άρα, αν στον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία» -τον οποίο στην πραγματικότητα έχει πια αποδεχθεί η διεθνής κοινότητα- προταχθεί ο εθνολογικός «Αλβανοσλαβική», θα μπορούσε και για μας και για κείνους να ισχύσει το «και η πίτα… μισή και το σκυλί χορτάτο».
Είναι μια πρόταση που την υιοθέτησε φέτος και ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λ. Κύρκος. Το ερώτημα είναι αν έχουμε διπλωματικό μηχανισμό ικανό να την προωθήσει όπου δει. Τουλάχιστον δεν κάνουμε το πρώτο βήμα, καταθέτοντάς την ως πρόταση διεξόδου στον Νίμιτς;
