Σαν έγινε γνωστό στον ΟΗΕ το βάφτισμα των αγριοκούνελων εκ μέρους του αποστόλου Νίμιτς και η αναγόρευσή τους ως έθνους, δεν έφερε μήτε χαρά μήτε και λύπη, μόνο προκάλεσε ανάμιχτα συναισθήματα. Οι Αμερικάνοι, προκειμένου να κάμψουν κάθε επιφύλαξη, συγκάλεσαν θεολογικό συνέδριο για να αποφανθούν περί της εγκυρότητας του βαπτίσματος.
«Είναι ως να μην έγινε!» είπαν οι Έλληνες αντιπρόσωποι. «Γιατί είναι ως να μην έγινε;» ρώτησαν οι Βρετανοί, που κατά την τελευταία δεκαετία δεν πρόλαβαν να κηρύξουν το Ευαγγέλιο παρά μόνο στους Αφγανούς και στους Ιρακινούς. «Το μυστήριο του βαπτίσματος» αποκρίθηκαν οι Έλληνες «δεν μετρά όταν τελείται σε ζώα, όπως το μυστήριο της ιεροσύνης δεν μετρά όταν καταξιώνεται σε γυναίκα». Αλλά οι Βρετανοί, που βρήκαν πλημμελώς προετοιμασμένη περί τα δογματικά την ελληνική αντιπροσωπεία, αντέτειναν: «Ισχυρίζεστε πως δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ζώου και γυναίκας; Μεταξύ ζώου και κυριαρχούμενων λαών; Απορρίπτετε δηλαδή όλες τις θεωρίες που εφαρμόζει η εκάστοτε υπερδύναμη ανά την Οικουμένη; Και τι νομίζετε είναι το βάπτισμα; Είναι η εγγύηση της ανάστασης μέσα στο πλαίσιο συγκεκριμένων συμφερόντων!». Οι Έλληνες διέρρηξαν τα ιμάτιά τους: «Μα έτσι θα μπορούσαμε να βαφτίσουμε με μια βουτιά στο νερό όχι μόνο ένα ζώο, μα ακόμα και κάτι το άψυχο, όπως μία καρέκλα ή ένα τραπέζι. Αυτό το ζώο θα ήταν Μακεδόνας, αυτά τα είδωλα, οι καρέκλες ή τα τραπέζια θα ήταν έθνος; Τι θα μπορούσαμε τότε να πούμε για τους Κέλτες της Βρετανίας, τους Ινδιάνους του Μεξικού, τους Πολωνούς της Γερμανίας, τους Κινέζους των ΗΠΑ και πάει λέγοντας; Εμείς οι ίδιοι θα μπορούσαμε να εγείρουμε αξιώσεις ακόμα και για ελληνικό κράτος στην Αστόρια!».
Τότε πήρε τον λόγο ο αντιπρόσωπος των Αμερικάνων. Σώπασαν όλοι: «Ας με συχωρέσει η ομήγυρη» είπε. «Αντιπαρέρχομαι τις ανοησίες περί Αστόριας και δηλώνω ευθύς: Έχουν δίκιο οι Βρετανοί. Όσο υποτάσσουμε τα μυστήρια σε πεπαλαιωμένους τύπους, η δικαιοσύνη μας θα συναντά τρομαχτικά εμπόδια. Επειδή εμείς γνωρίζουμε καλύτερα απ’ όλους να αντικρίζουμε τα δύσκολα σημερινά προβλήματα και βλέπουμε πως και τα μελλούμενα δε θα ’ναι ευκολότερα…».
«Υπέροχος λόγος!» αλάλαξαν οι Βρετανοί.
«Κι αντάξιος του κυρίαρχου του κόσμου!» έψαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση εν χορώ.
«Σας λέγω λοιπόν ότι για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά» ξαναπήρε τον λόγο ο αντιπρόσωπος των Αμερικάνων «δεν πρέπει ο κόσμος να αποστεί ούτε χιλιοστό από όσα εμείς θεωρούμε συμφέροντα της ανθρωπότητας. Διαφορετικά τον τρώει το μαύρο το σκοτάδι. Κι όσοι απομένουμε, προχωρούμε εμπρός…».
«Ο θείος λόγος σας, Κύριε, μας καθησύχασε όλους» έσπευσαν να φωνάξουν οι Βρετανοί. «Είναι ολοφάνερο ότι το κύρος του μυστηρίου εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από τον τύπο που επιβάλλει η βούλησή σας. Το ζήτημα είναι εάν ή όχι τα αγριοκούνελα βαφτίστηκαν σύμφωνα με αυτόν τον τύπο. Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι σαφής. Ο απόστολος Νίμιτς τα βάφτισε Μακεδόνες τηρώντας αυστηρά το τυπικό που απαιτεί ένας εξαντλητικός διάλογος, οι προδιαγραφές του οποίου έχουν τεθεί από εσάς. Επ’ αυτού δεν νομίζουμε να υπάρχουν αντιρρήσεις».
Στο ευνοϊκό για τους αμερικάνικους σχεδιασμούς αυτό σημείο ο πρόεδρος του ΟΗΕ φρόντισε να σημάνει το πέρας της πρώτης συνεδρίας.
Περί της εγκυρότητας του βαπτίσματος (Η πρώτη συνεδρία)
