Μουσουλμανικά και ορθόδοξα τόξα στα Βαλκάνια

Η προχθεσινή απειλητική προειδοποίηση του εκπροσώπου της Ρωσίας στον ΟΗΕ, σύμφωνα με την οποία η… Λευκή Αρκούδα θα κάνει χρήση στρατιωτικής βίας, αν το ΝΑΤΟ ξεπεράσει τις αρμοδιότητές του στην περιοχή του Κοσόβου, αποδεικνύει ότι τα πράγματα στη γειτονιά μας είναι πολύ σοβαρότερα απ΄ ό,τι τα παρουσιάζουν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Η μονομερής απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, σε συνδυασμό με την αναθέρμανση των οραμάτων δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας και η κορύφωση της δραστηριότητας του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ Ελλάδας και πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, φέρνουν τη χώρα μας στο επίκεντρο των φλεγόμενων διπλωματικά Βαλκανίων.
Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου και παράλληλα πιέζουν την Ελλάδα να αναγνωρίσει τη νέα εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά η χώρα μας επιδιώκει την υποστήριξη των διεθνών παραγόντων στη σκληρή διαπραγμάτευση για το όνομα των Σκοπίων. Δύσκολη αναμφίβολα η θέση της Ελλάδας. Αν αναγνωρίσει τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, για τις οποίες η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη ζήτησε πίστωση χρόνου, θα δυσαρεστηθούν σφόδρα τόσο η παραδοσιακή μας σύμμαχος Σερβία, όσο και η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, με την οποία η Ελλάδα τα δύο τελευταία χρόνια έχει υπογράψει συμφωνίες τεράστιου ενεργειακού και οικονομικού ενδιαφέροντος.
Αν η χώρα μας δεν συναινέσει στις αλλαγές του Κοσόβου, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βέβαιο ότι θα μας στριμώξουν στις διαπραγματεύσεις μας με τα Σκόπια. Στη μέγγενη των διεθνών εξελίξεων η ελληνική διπλωματία, συμμετέχουσα σε μια διελκυστίνδα διεθνών συμφερόντων, στο πλαίσιο των οποίων διακυβεύονται και ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα.
Ως ελληνικά συμφέροντα δεν οριοθετούνται τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια, δεν είναι το όνομα του γειτονικού κρατιδίου το κυρίαρχο ζήτημα και η εξέλιξη που δύναται να επηρεάσει μελλοντικά τα εθνικά μας συμφέροντα. Τα Σκόπια και σήμερα Μακεδονία ονομάζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών, χωρίς να έχουν πληγεί τα συμφέροντα της Ελλάδος. Βεβαίως εκφράζονται φόβοι ότι μια τέτοια εξέλιξη στο μέλλον μπορεί να ξυπνήσει τις εν υπνώσει αλυτρωτικές διαθέσεις των γειτόνων.
Πιστεύουμε ότι κυρίαρχο ζήτημα, που δύναται στο μέλλον να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα, είναι οι εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο. Πλέον η Αλβανία αποκτάει κοινά σύνορα με το ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο συνορεύει με το τμήμα των Σκοπίων που κατοικείται από Αλβανούς και έτσι το μισό μουσουλμανικό τόξο ήδη δημιουργήθηκε. Αν συνυπολογιστεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Νοτίου Βουλγαρίας και της ελληνικής Θράκης, τότε δημιουργείται και το άλλο μισό μουσουλμανικό τόξο. Ακριβώς στην πλάτη της Ελλάδας. Δεν είναι άσχετο και το γεγονός ότι ακραία εθνικιστικά αλβανικά στοιχεία ήδη έχουν αναρτήσει στο Ίντερνετ χάρτες, όπου παρουσιάζονται κοινά σύνορα Αλβανίας και Τουρκίας στη βάση του τόξου που περιγράψαμε προηγουμένως.
Η Ελλάδα απέναντι στις εξελίξεις τοποθετείται μάλλον νωθρά, προτάσσοντας ένα ευκαιριακό σχέδιο. Το εσωτερικό μέτωπο είναι επιφανειακά αρραγές, χωρίς εθνική συνοχή, η οποία θυσιάζεται στο βωμό των πρόσκαιρων μικροπολιτικών συμφερόντων. Βεβαίως δεν υπάρχουν οι εξάρσεις άλλων εποχών με τις ακραίες προσεγγίσεις, χωρίς αυτές να μπορούν να αποκλειστούν για το άμεσο μέλλον.
Στην πολιτική σκηνή της χώρας και στην κυβέρνηση, η οποία καλείται να διαδραματίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, παρατηρούνται φαινόμενα τα οποία στο συγκεκριμένο πλαίσιο, όπως διαμορφώνεται, μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο, θετικό ή αρνητικό.
Από τη μία ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής με τα σαφέστατα ανοίγματα προς τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, τα οποία έχουν ενοχλήσει σημαντικά τον αμερικάνικο παράγοντα και από την άλλη η επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη με τους ξεκάθαρους φιλοαμερικάνικους πολιτικούς προσανατολισμούς της. Το ερώτημα αν η Ελλάδα στην τρικυμία των Βαλκανίων μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες, διατηρώντας και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, μένει να απαντηθεί και κατά τα φαινόμενα σύντομα.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι τα Βαλκάνια γίνονται για μία ακόμη φορά πεδίο διπλωματικής, γεωπολιτικής και οικονομικής αντιπαράθεσης, την ώρα που όλοι εύχονται να μην εξελιχθεί η συγκεκριμένη σύγκρουση και σε στρατιωτική. Εξαιρετικά επιτακτικό εκ των πραγμάτων προβάλει ερώτημα τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα στη φάση αυτή.
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ η χώρα μας είναι δύσκολο να αμφισβητήσει τις μεθοδευμένες αποφάσεις των δύο πανίσχυρων οργανισμών. Αν όμως θέλει να λέγεται πλήρες και ισότιμο μέλος, πρέπει μέσα απ΄ αυτούς τους οργανισμούς να παλέψει, κάνοντας χρήση όλων των μέσων, ώστε να εμποδίσει τις επερχόμενες δυσμενείς εξελίξεις. Από την άλλη πλευρά όμως ούτε μπορεί να εγκαταλείψει τη Σερβία στο έλεος του Θεού, ούτε και να τινάξει στον αέρα τις παραδοσιακές, αλλά και πρόσφατες σχέσεις συνεργασίας με τη Ρωσία. Αν επιδίωξη των δηλωμένων ιστορικά αντιπάλων μας είναι η δημιουργία μουσουλμανικού τόξου στην πλάτη της Ελλάδας και στην καρδιά της Ευρώπης, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι το ορθόδοξο τόξο που σχηματίζουν η Ρωσία, η Μολδαβία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σερβία και η Ελλάδα, μπορεί να είναι ανενεργό μέχρι σήμερα, ωστόσο είναι υπαρκτό και αδιαμφισβήτητο. Ας ενεργοποιηθεί κι ας χρησιμοποιηθεί ως αντίβαρο στις σκληρές διπλωματικές διαπραγματεύσεις, στις οποίες μέχρι τώρα η χώρα μας συμμετέχει ως κομπάρσος, για να μην πούμε ως θεατής και σε καμία περίπτωση ως πρωταγωνιστής.