Ο Αλέκος Αλαβάνος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λαϊκιστής πολιτικός. Μαχητικός, ναι. Οξύς μερικές φορές, ίσως. Ωστόσο λαϊκιστής δεν χαρακτηρίζεται. Στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή όμως, κατά την άποψή μας, διέπραξε μέγα λάθος αναφερόμενος στη σχέση δημογραφικού και ασφαλιστικού. Πιο συγκεκριμένα ο Αλέκος Αλαβάνος, αναφερόμενος στα όσα είπε ο πρωθυπουργός για την επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας και τις συνέπειές του στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, είπε τα εξής: «Υπό μία έννοια θα έπρεπε να είστε ικανοποιημένοι με το δημογραφικό πρόβλημα, από τη στιγμή που χιλιάδες νέοι άνθρωποι είναι άνεργοι. Αν υπήρχαν περισσότεροι, δεν θα ήταν περισσότεροι και οι άνεργοι;», αναρωτήθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Εντυπωσιακό, πλην όμως και παρελκυστικό το συμπέρασμα.
Σε μια χώρα στην οποία ο πληθυσμός γηράσκει με ταχύτατους ρυθμούς είναι αυτονόητο ότι όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι θα καλούνται να πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές για όλο και περισσότερους συνταξιούχους. Επιπλέον όσο περισσότεροι ανεβαίνει ο μέσος όρος του πληθυσμού, τόσο θα εκτοξεύονται και οι δαπάνες της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, από την οποία έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι. Αυτά είναι τα εμφανή αποτελέσματα της γήρανσης του πληθυσμού, γιατί τα σπουδαιότερα είναι άλλα.
Μια χώρα που γερνάει συνεχώς παύει να γεννάει όχι παιδιά, αλλά ιδέες. Αδυνατεί να προσαρμοστεί στις σύγχρονες τεχνολογίες και αντιμετωπίζει το φάσμα της συνεχώς μειούμενης παραγωγικότητας. Μια χώρα γερόντων δεν έχει καμιά ελπίδα να σταθεί ανταγωνιστικά ούτε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε μέσα στο παγκοσμιοποιημένο και άκρως ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον. Σε μια χώρα οι νέοι προσφέρουν ιδέες, καινοτομίες και ζωντάνια, ανοίγουν νέους δρόμους και προσφέρουν λύσεις, τις οποίες οι γεροντότεροι αδυνατούν να ανακαλύψουν. Μια γερασμένη χώρα αργοπεθαίνει. Μια χώρα με νέο πληθυσμό έχει πάντα την ελπίδα να πάει καλύτερα. Βεβαίως το αν είναι εύκολο στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα για ένα νέο ζευγάρι να έχει περισσότερα του ενός ή δύο παιδιών θα πρέπει να απασχολήσει πολίτες και πολιτικούς. Απορούμε πάντως για το επιχείρημα του κατά τα άλλα ευφυούς πολιτικού.
Δημογραφικό και ασφαλιστικό
