Ασφαλιστικό, ώρα τίποτα

Το σύνολο της αντιπαράθεσης για το ασφαλιστικό, οι απεργίες, οι πορείες, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις και το γενικότερο κόστος κοινωνικής και οικονομικής αναταραχής που προκαλούν οι εξαγγελλόμενες, αλλά μη εφαρμοζόμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, συμπυκνώνονται στη σημερινή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση την οποία ζήτησε η ίδια η κυβερνητική παράταξη.
Σε μεγάλο βαθμό σήμερα θα κριθεί αν η ονομαζόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση συνιστά ουσιαστική αλλαγή ή επικοινωνιακή προσπάθεια. Το ερώτημα αν ο πρωθυπουργός θα εμμείνει στα λεγόμενα «τρία δεν» δεν έχει και μεγάλη σημασία, διότι υποτίθεται ότι γι’ αυτό έχει δεσμευτεί δημοσίως. Δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας για τη συνταξιότηση, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Αυτά είναι τα τρία μείζονα ζητήματα. Αν σε αυτά δεν υπάρξουν αλλαγές, αποτελεί απορία ποια ακριβώς θα είναι η αλλαγή. Αν όμως υπάρξει υπαναχώρηση του πρωθυπουργού στα συγκεκριμένα ζητήματα, τότε θα μιλάμε για ραγδαίες εξελίξεις, τις οποίες η κοινωνία θα αντιμετωπίσει, όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα αντιδράσεις της.
Το πιθανότερο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν θα αγγίξει τίποτα απ΄ όλα αυτά και θα επιχειρήσει ελάσσονος σημασίας αλλαγές, με σημαντικότερη αυτή της συγχώνευσης ορισμένων και όχι όλων των ισχυρών ταμείων. Στο τέλος, μπροστά στις αντιδράσεις των συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων, το πιθανότερο είναι να υποχωρήσει, οπότε πολύ κακό για το τίποτα. Αυτά, περιμένοντας την έκπληξη. Την όποια έκπληξη.