Τους τελευταίους μήνες, ένας Βολιώτης της διασποράς, ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, αιφνιδίασε ευχάριστα τους υπεύθυνους του Δήμου Βόλου και τους γιατρούς της πόλης, με τα αλλεπάλληλα φορτία βοήθειας σε τρόφιμα, είδη ένδυσης, φάρμακα και ιατρικά εργαλεία, που έστειλε με νταλίκες από τη βελγική πρωτεύουσα, προκειμένου να ενισχύσουν τους σκοπούς του Δημοτικού Παντοπωλείου και του Ιατρείου Αλληλεγγύης.
Ρεπορτάζ: ΑΝΤ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ
Ο λόγος για τον 59χρονο Κωνσταντίνο Βαρδάκη, που είναι ο άνθρωπος που μπόρεσε να κινητοποιήσει όλη την ελληνική ομογένεια στο Βέλγιο, αλλά και Βέλγους πολίτες που ενστερνίστηκαν τις προσπάθειες του για την αποστολή οικονομικής βοήθειας στους πενόμενους, από την οικονομική κρίση, Έλληνες.
Ολο το προηγούμενο διάστημα ο Κων. Βαρδάκης απέφευγε διακριτικά τα φώτα της δημοσιότητας. Προσπαθούσε να τηρήσει με ακρίβεια το σχέδιο του για τους άπορους συμπολίτες του χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες. Άλλωστε ο ίδιος μολονότι έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Βέλγιο, δεν κρύβει ότι σε λίγα χρόνια, όταν θα έχει συνταξιοδοτηθεί, θέλει να επιστρέψει στο Βόλο και μαζί με τη σύζυγό του Άννα που είναι καθηγήτρια γαλλικών και η οποία κατάγεται από την Αγριά, να ασχοληθεί με κοινωνικά θέματα. Άλλωστε, όπως λέει ο ίδιος, η κρίση θα κρατήσει πολλά χρόνια. Ίσως και είκοσι…
Ο Κ. Βαρδάκης είναι ένας πολίτης του κόσμου. Κληρονόμησε το ανήσυχο πνεύμα του πατέρα του Δημήτρη. Τον πατέρα μου δεν το χώραγε ο τόπος στο χωριό του, τις Πινακάτες. Έτσι το 1928, σε ηλικία 18 ετών, μόλις έχει τελειώσει το Σχολαρχείο και με δεδομένη την έφεσή του για τις ξένες γλώσσες αποφασίζει να πάει για σπουδές πολιτικού μηχανικού στο Παρίσι.
Με μουλάρι φτάνει μέχρι την Αγία Τριάδα στη Γατζέα και από εκεί με το «μουτζούρη» έρχεται στο Βόλο. Επόμενος σταθμός του ο Πειραιάς. Όχι οδικώς, αλλά με πλοίο από το Βόλο μέχρι τη Χαλκίδα και από εκεί με την αμαξοστοιχία μέχρι την Αθήνα. Συμπληρώνει όλα τα δικαιολογητικά με το διαβατήριο και μπαίνει σε πλοίο με προορισμό τη Μασσαλία. Από εκεί φτάνει στο Παρίσι. Δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος και αποφασίζει να πάει στο Βέλγιο.
Στις Βρυξέλλες γράφεται στο Πολυτεχνείο των Βρυξελλών και σπουδάζει πολιτικός μηχανικός. Είναι από τα πρώτα μέλη της ελληνικής παροικίας των Βρυξελλών μαζί με το Λεωνίδα Κεστεκίδη, όπως μας λέει ο Κων. Βαρδάκης, το δαιμόνιο Σμυρνιό που η σοκολάτα – πραλίνα έμελλε σε λίγα χρόνια να κατακτήσει το Βέλγιο και αργότερα όλο τον κόσμο με την επωνυμία Leonidas.
O Δημήτρης Βαρδάκης μένει στο Βέλγιο και εργάζεται ως στέλεχος σε διάφορα χαλυβουργεία του Βελγίου και αργότερα ανοίγει τα δικά του επαγγελματικά φτερά ως εργολήπτης ιδιωτικών έργων. Το 1954 γεννιέται ο Κων. Βαρδάκης, το μεγαλύτερο από τα τρία αδέλφια.
Σπουδάζει τοπογράφος μηχανικός και κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 1978 έρχεται στο Βόλο. Κάνει αιτήσεις στην ΑΓΕΤ, τη ΜΕΤΚΑ και στη ΛΕΒΕΝΤΕΡΗΣ Α.Ε. Η ζήτηση για επιστημονικό δυναμικό εκείνη την εποχή στο Βόλο είναι μεγάλη. Προσλαμβάνεται στην εταιρεία Λεβεντέρης, όπου εργάζεται ως το 1981. Όπως και τον πατέρα του δεν το χωρά ο Βόλος.
Πηγαίνει ως μηχανικός στην εταιρεία ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ που εκτελεί μεγάλα έργα στο χώρο της Μέσης Ανατολής και στις αραβικές χώρες. (Ιράκ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Ανήσυχο πνεύμα λίγα χρόνια αργότερα δίνει σε διαγωνισμό και προσλαμβάνεται στο Διπλωματικό Σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπογράφει σύμβαση όπου υπάρχει όρος ότι θα εργάζεται σε χώρες εκτός Ε.Ε.
Με την ιδιότητα αυτή ως στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εργάζεται διαδοχικά στις Βρυξέλλες, στη Ζιμπάμπουε, στο Σουδάν, στις Βρυξέλλες, στο Πακιστάν, στη Ρωσία, στις Βρυξέλλες και τη Λευκωσία.
Τον Κ. Βαρδάκη το συναντήσαμε χθες στο Βόλο, όπου, όπως κάθε χρόνο, έρχεται για τις καλοκαιρινές του διακοπές και είχαμε μαζί του μια σύντομη συνομιλία για την πρωτοβουλία του να αποστέλλει συχνά – πυκνά οικονομική βοήθεια στη γενέθλια πόλη του.
– Πως ξεκινήσατε την πρωτοβουλία σας;
– Από μία σκέψη τον Ιούνιο του 2012, παρακολουθώντας την Έλλη Στάη στο δελτίο ειδήσεων του καλύτερου καναλιού της ελληνικής τηλεόρασης για τους Έλληνες του εξωτερικού. Της ΕΡΤ. Κάτι πρέπει να κάνουμε, είπα στον εαυτό μου. Στήριγμα στη δράση μου ήταν η οικογένειά μου.
– Πως οργανώσατε την πρώτη αποστολή βοήθειας από το Βέλγιο στο Βόλο;
– Ηταν τον Αύγουστο του 2012 όπου στείλαμε 1, 5 κυβικό μέτρο βοήθειας με Ι.Χ. Δημιουργήσαμε μία άτυπη βοήθεια εθελοντών. Είχαμε την ηθική στήριξη και από το Κοινό των Μαγνήτων, του οποίου είμαστε μέλη
– Τι χρειάζεται για να συγκροτηθεί μία πρωτοβουλία για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας;
– Χρειάζονται μία σειρά από προϋποθέσεις: Καταγραφή των αναγκών των συνανθρώπων μας στην Ελλάδα που υποφέρουν από την κρίση, ένα ισχυρό δίκτυο εθελοντών ικανό να δημιουργήσει την αλυσίδα αλληλεγγύης, περίσσια κοινωνική ευαισθησία, ικανότητα κινητοποίησης των δωρητών στο Βέλγιο, ικανότητα στην επικοινωνία για να πείσεις για το δίκαιο του αιτήματός σου και τέλος μεγάλη οργανωτική ικανότητα, καθώς πρόκειται για συλλογική βοήθεια όπου χρειάζεται τα είδη που συγκεντρώνονται να πακεταριστούν, να γίνουν διαπραγματεύσεις με μεταφορικές εταιρίες για τη μεταφορά των ειδών στην Ελλάδα και τέλος να γίνουν επαφές για την ορθολογική διανομή της βοήθειας στην Ελλάδα.
– Τον τελευταίο χρόνο τι βοήθεια έστειλε στην Ελλάδα η άτυπη ομάδα των εθελοντών σας;
– Συγκεντρώσαμε και στείλαμε πάνω από 30 κυβικά μέτρα βοήθειας. Τρόφιμα μακράς διάρκειας, ρούχα, φάρμακα, χειρουργικό εξοπλισμό, λευκά είδη, βιβλία για δανειστικές βιβλιοθήκες, σχολικά βιβλία Δημοτικού.
– Ποιοι είναι οι δωρητές σας;
– Οι ελληνικές κοινότητες των Βρυξελλών, του Σαρλερουά, της Λιέγης και του Βερβιέ, το Ελληνικό Τμήμα του Ευρωπαϊκού Σχολείου στις Βρυξέλλες, Έλληνες ιερείς, συνάδελφοί μου στη Διπλωματική Υπηρεσία της Ε.Ε., της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε, Κύπριοι διπλωμάτες που υπηρετούν στις Βρυξέλες, βέλγοι συγγενείς, φίλοι κα γείτονες, βελγικά νοσοκομεία
– Ποιους έχετε βοηθήσει μέχρι σήμερα;
– Στην Αθήνα τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση « Ένα παιδί, ένας κόσμος», στο Βόλο το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Βόλου, το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Ίδρυμα Άσπρες Πεταλούδες, τον Ξενώνα Αστέγων, το Στέκι Αλληλεγγύης στη Νέα Ιωνία, τα υπό σύσταση Κοινωνικά Παντοπωλεία στην Αγριά και στα Καλά Νερά, στη Θεσσαλονίκη το Πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου, στη Δράμα το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το Ορφανοτροφείο.
– Τι φοβάστε πιο πολύ αυτή τη στιγμή που η χώρα μας βιώνει στο ζενίθ της την οικονομική κρίση;
– Επιτρέψτε με να απαντήσω ως Έλληνας πολίτης και όχι ως Ευρωπαίος διπλωμάτης. Ότι θα έλθει η Αριστερά στην εξουσία και ότι θα συμπεριφερθεί όπως όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Με ανευθυνότητα, με λαϊκισμό με διεφθαρμένα στελέχη, με ανίκανη δημόσια διοίκηση. Δηλαδή η Αριστερά να χάσει τα ιδανικά της.
