Το «εικονικό πολιτικό σύστημα» είναι γέννημα-παράγωγο της εποχής, κρατά τον εργαζόμενο αιχμάλωτο της «πολιτικής αγοράς», ενώ η αποκαλούμενη καθημερινότητά του αντιμετωπίζεται από τους «πολιτικούς διαχειριστές» με τη λογική του «πέρα βρέχει». Το αισθητήριο της εθελοντικής προσφοράς στον τόπο και την κοινωνία έχει εξουδετερωθεί από την ατομικότητα και το θέλγητρο του πλουτισμού πάση θυσία. Η «πολιτική βαρηκοΐα» απέναντι στα προβλήματα εξελίσσεται σε σύγχρονη μάστιγα.
Καταντά εκνευριστικό να βλέπεις τις ευκαιρίες να περνούν δίπλα σου και «εσύ» όπως και οι βουλευόμενοι να σφυρίζουν όλοι αδιάφορα. Διαπιστώνεται οι απαιτήσεις καλυτέρευσης της ζωής, όχι εξωπραγματικές αλλά γραμμένες στο βιβλίο της «κοπιώδους παραγωγικότητας», να πληθαίνουν και οι εντεταλμένοι που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον να μην κάνουν τίποτα άλλο παρά να γυρίζουν τις σελίδες ως δυσνόητες. Η ευθύνη δεν είναι προς μια και μόνο κατεύθυνση. Οι κοινωνικές δυνάμεις καλούνται να τραβήξουν τους μανδύες επικάλυψης και να απαιτήσουν τα αυτονόητα δικαιώματα.
Οσον αφορά το σύστημα των προσλήψεων και εδώ ο ουρανός είναι συννεφιασμένος. Η αντικειμενικότητα και η αξιοκρατία καλό θα είναι να ξανασυζητηθούν με συμμετοχή πάντων των κοινωνών, καθότι τα «συμφεροντολογικά ζιζάνια» έχουν θεριέψει και οι στρεβλώσεις πληγώνουν το αίσθημα δικαίου των πολιτών. Εδώ, φαίνεται καθαρά η αδυναμία του δημόσιου τομέα να απορροφήσει άνεργο προσωπικό κάθε εκπαιδευτικής κατηγορίας. Η πραγματικότητα αναδύεται αδιάψευστη και δείχνει ότι χρόνο με τον χρόνο χτίζονται «τείχη» γύρω από τις προσλήψεις στο Δημόσιο και ο πολίτης εξαναγκάζεται σε παντός είδους σκέψεις και προσκολλήσεις, προκειμένου να εξασφαλίσει μια θέση ζωής. Ολοι ξέρουμε ότι η τοποθέτηση σε εργασία τελεί υπό την εγγύηση του κράτους τουλάχιστον στις συνταγματικές γραφές, η αγωνία όμως εξακολουθεί να πνίγει νέους, γυναίκες και ηλικιωμένους στερούμενους το πολύτιμο αγαθό της δημιουργίας. Οι ανάγκες επιβάλλουν έλεγχο των προσλήψεων από τους κοινωνικούς εταίρους και επιπλέον θεσμική ενίσχυση. Ακόμα και στη δική μας ελεύθερη οικονομία δεν είναι δύσκολο να καθοριστούν οι νέες θέσεις. Εδώ σχεδιάζουμε εθνικά παραγωγικά σχέδια μέχρι το 2013 στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων, τόσο ακατόρθωτο είναι να «μοιράσουμε» τις θέσεις εργασίας στους Ελληνες πολίτες;
Θυσία στο Μαμωνά
