“Εφυγε” όπως ήθελε να έχει ζήσει: ως Ηγέτης

Επί επτά μήνες έδωσε τον δικό του σκληρό αλλά άνισο αγώνα ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Ηξερε από την αρχή ποιο θα ήταν το τέλος. Πάλεψε όμως μέχρι το τέλος με ένα κουράγιο που πρέπει να του το αναγνωρίσουμε όλοι. Κυρίως κατάφερε να μείνει μέχρι την τελευταία στιγμή όρθιος. Ακόμη και τότε που ήταν περισσότερο ανθρώπινος από ό,τι ίσως θα ήθελε και ο ίδιος. Τις στιγμές που ο κόμπος στο λαιμό και το δάκρυ στα μάτια όταν μιλούσε αποκάλυπταν τον φυσιολογικό φόβο του. Αυτόν που όλοι αισθανόμαστε ενώπιον του επερχόμενου και αναπόφευκτου μοιραίου.
Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να ανεβαίνει προς την ηγεσία της Ιεραρχίας, από τη διακονία του ως Μητροπολίτης Δημητριάδος, έδειξε ότι θέλει να είναι και να δείχνει ο Ηγέτης. Κατέκτησε φίλους, αλλά προκάλεσε και πολλούς αντιπάλους με τον τρόπο του. Κανείς όμως δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει ότι στο τέλος “έφυγε” ως Ηγέτης, με αξιοπρέπεια, σθένος και έτοιμος – πιστεύομε από κάθε άποψη – να συναντήσει τον Δημιουργό του.