Κωνσταντινούπολη 26. Δε λέω, χάρηκα κ. Πρόεδρε από το γεγονός ότι, παρά το ότι έχουμε να συναντηθούμε πολύ καιρό, μπορέσατε να με διακρίνετε ανάμεσα σε πεντακόσιους ανθρώπους και να με χαιρετήσετε με έκδηλη χαρά, από εκεί που καθόσασταν, δίπλα στον Τούρκο ομόλογό σας, στη διάρκεια της επίσημης έναρξης του Ελληνοτουρκικού επιχειρηματικού «φόρουμ», εντυπωσιάζοντας όσους κάθονταν δίπλα μου. Αλλά δεν χάρηκα καθόλου με το πώς μας την έφερε και πάλι η καλοσχεδιασμένη τουρκική πολιτική.
Πώς να χαρώ, όταν σας έβλεπα να έχετε κοκκινίσει από την ασφυκτική αμηχανία της κατάστασης, όταν ο κ. Ερντογάν, εν μεσω πολλών ζαχαρωμένων «καρότων» φιλίας και συνεργασίας, κτύπησε δυνατά το «καμουτσί» του με τρόπο που εσείς δεν μπορούσατε να αντιδράσετε;
Εκεί που έλεγε μελιστάλακτα πως οι «δεκάδες χιλιάδες Έλληνες με τουρκική υπηκοότητα» -δηλαδή με απλά λόγια τα θύματα του Μεγάλου πογκρόμ του Μαύρου Σεπτέμβρη του 1955- μπορούν να επιστρέψουν στην Κωνσταντινούπολη και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους -χωρίς βεβαίως να προσφέρει συγκεκριμένες εγγυήσεις- αμόλησε τη ρουκέτα του για τους «ομογενείς» του που ζουν στην Ελληνική Θράκη. Τους οποίους μάλιστα φρόντισε να αβγατίσει, ανεβάζοντας τους στις 150.000, από τους λιγότερο των 100.000 που είναι οι Έλληνες μουσουλμάνοι που ζουν στη Θράκη. Οικειοποιούμενος και τους εξισλαμισθέντες αυτόχθονες Έλληνες και τους Πομάκους και τους Αθίγγανους που έχουν ασπασθεί το ισλάμ στά χρόνια της τουρκοκρατίας.
Εκείνη την ώρα, ειλικρινά σας λυπήθηκα. Διότι έχοντας μιλήσει ήδη πρώτος, με πνεύμα γενναιοδωρίας, υποστηρίζοντας όλα τα τουρκικά αιτήματα προς την διεθνή κοινότητα, από την ένταξη της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως την διεκδίκηση διοργάνωσης της διεθνούς έκθεσης EXPO 2009 στη Σμύρνη, δεν είχατε μεγάλα περιθώρια αντιδράσεων. Η έπρεπε να τα τινάξετε όλα στον αέρα, διακόπτοντάς τον και θυμίζοντάς του ότι κατά τις διεθνείς συνθήκες, που έχει υπογράψει και η χώρα του, δεν υπάρχει εθνική αλλά μόνο θρησκευτική μειονότητα στη χώρα του ή να κάνετε ότι δεν ακούσατε καλά. Επιλέξατε το δεύτερο.
Περίμενα όμως, μετά, κατά την επίσκεψή σας στη Μεγάλη του γένους Σχολή, να δώσετε μια απάντηση. Δεν ξέρω γιατί δεν το κάνατε. Ελπίζω να του το φυλάτε. Και να το κάνετε όταν θα έλθει ξανά ο Τούρκος πρωθυπουργός στην Αθήνα.
Τα καρότα και το καμουτσί του Ερ-ντογάν
