Σ΄ αυτό το παραλήρημα των τελευταίων ημερών, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, που αναδίδει έντονη δυσοσμία παραβατικών ή ανεπίτρεπτων πολιτικών συμπεριφορών, ήλθε από προχθές να προστεθεί άλλη μία από το… παρελθόν, για να μας υπενθυμίσει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται τα αρμόδια εντεταλμένα πολιτικά όργανα.
Ήταν η επαναφορά και επανεισαγωγή του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο για την πληρωμή του πλαϊνού τοίχου στο Κλειστό Κολυμβητήριο της Νέας Ιωνίας, το οποίο ήλθε να καταδείξει με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την πρακτική με την οποία λειτουργούν τοπικοί πολιτικοί παράγοντες, που κάνουν ανέξοδη πολιτική παροχών στους Δήμους, με το αζημίωτο φυσικά, για εδραίωση της πολιτικής τους κυριαρχίας και για τη σύναψη πολιτικών συμμαχιών που εκτείνονται πέρα από το στενό πολιτικό τους χώρο. Μία πολιτική που τις περισσότερες φορές κινείται στα όρια της νομιμότητας, ενώ σε κάποιες άλλες είναι έωλη και επικίνδυνη. Μόνον έτσι μπορεί κάποιος να καταλάβει πολύ καλά πώς χτίζονται οι εκλογικοί θρίαμβοι ενίων, που κομπάζουν για τις δεκάδες χιλιάδες ψήφους που έτυχαν από το εκλογικό σώμα και τις οποίες μάλιστα τις προσομοιάζουν ως την αβίαστη και ελεύθερη έκφραση βούλησης των ανυποψίαστων πολιτών. Με κάτι τέτοια τερτίπια, επιπλέον, γίνονται αντιληπτές οι μομφές που εξαπολύθηκαν την επαύριο των δημοτικών εκλογών στη Νέα Ιωνία από τον βασικό εκφραστή – υποψήφιο της κυβερνητικής παράταξης. Τώρα επιβεβαιώνεται επίσης και η στοχευμένη σταυροδοσία που υποκινήθηκε από συγκεκριμένα πολιτικά γραφεία, που αλλοίωσαν την αληθινή βούληση της ετυμηγορίας των ψηφοφόρων.
Πώς είπατε; Η Δημοκρατία στο απόσπασμα; Σωπάτε, καλέ. Αυτοί ζουν ανάμεσά μας καλά, πολύ καλά μάλιστα και εμείς ακόμη χειρότερα…
Η Δημοκρατία στο απόσπασμα
