Το έχω πραγματικά ανάγκη να συμφωνήσω μαζί σας, κ. Πρόεδρε, ότι «η Ελλάδα δεν είναι γκρίζα», όπως είπατε κατά την προχθεσινή ομιλία σας στις κυρίες του κόμματός σας.
Έχω, όπως κάθε πολίτης αυτής της χώρας, την ανάγκη να διατηρήσω την ελπίδα, ιδίως απέναντι στα παιδιά μου, ότι η λυματολάσπη δεν έχει επικαθήσει στο σύνολο του δημόσιου βίου, δεν έχει μολύνει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, δεν έχει βρομίσει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού και δεν έχει λασπώσει και τη μαχόμενη δημοσιογραφία.
Αλλά δεν μπορώ να πω στα παιδιά μου αυτό που συνήθως ακούμε σε αυτές τις περιπτώσεις από όλους τους πολιτικούς και το οποίο υποστηρίξατε και εσείς στην ομιλία σας. Ότι δηλαδή δεν πρέπει να ανησυχούμε, γιατί πρόκειται για «μεμονωμένες περιπτώσεις».
Αν τους πω κάτι τέτοιο, θα θυμηθούν την πικρή αλήθεια της κ. Μπακογιάννη ότι «οι πολιτικοί δεν λένε την αλήθεια». Διότι παραείναι πολλές αυτές οι «μεμονωμένες περιπτώσεις» για να τις αντέξει το στομάχι μας.
Με συγχωρείτε, αλλά στις πόσες «μεμονωμένες» περιπτώσεις… καίγεται κάποιος; Και πόσο «μεμονωμένη» είναι αυτή η ιστορία με τον πρώην Γενικό Γραμματέα, όταν όλη η πολιτική του, πέρα από τα ροζ, σκανδαλίζει τον απλό πολίτη για την άνεση με την οποία επί τρία χρόνια… πετούσε δισεκατομμύρια στα σκουπίδια κατ’ εξακολούθηση και κατά σύστημα για δήθεν πολιτιστικές δραστηριότητες; Πώς να το χωνέψουν τα παιδιά μας ότι η Πολιτεία δεν έχει χρήματα να δώσει στα Πανεπιστήμια, αλλά ο κ. Ζαχόπουλος είχε να μοιράζει σε οργανώσεις για την μελέτη επίδρασης της μπρεχτικής μελαγχολίας στην παραγωγή υδροπεπόνων;
Από πότε τα Πανεπιστήμια και γενικά η εκπαίδευση είναι μικρότερης σημασίας παραγωγός πολιτισμού από όλους αυτούς που εισέπραξαν συνολικώς πάνω από 1,5 δισ. ευρώ ως… χορηγίες του κ. Ζαχόπουλου;
Το αστυνομικό μέρος αυτής της υπόθεσης ελπίζουμε ότι θα φτάσει στην κάθαρση, επειδή η δικαιοσύνη θα κάνει το καθήκον της.
Για το πολιτιστικό έγκλημα, φευ, το μέγα δικαστήριο που θα δικάσει όλους μας θα είναι τα παιδιά μας. Και αυτά αξιώνουν ήδη πειστικότερες απαντήσεις, κ. Πρόεδρε.
Το πιο άτεγκτο δικαστήριο, τα παιδιά μας
