Μέσα στη γενική αναμπουμπούλα κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να πλασαριστούν στην επικαιρότητα και να υπενθυμίσουν την παρουσία τους,
ενόψει των αλλαγών στην κυβέρνηση που αναφέρουν πολλές πηγές (σ.σ. όχι, ο Ανδριανός δεν είναι δική μας πηγή).
Βγήκε, λοιπόν και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στην κρατική τηλεόραση υποστηρίζοντας ότι “είχε δεχθεί πιέσεις
από δημοσιογράφους (τους οποίους δεν κατονόμασε) προκειμένου να τους δώσει 200.000 ευρώ και να αναλάβουν σύμβουλοι επικοινωνίας του”.
Μάλλον μας ξέφυγε κάτι σοβαρό σε όλη αυτή τη βρώμικη ιστορία. Οτι ο Αναστασιάδης κατονόμασε τον Ανδριανό ως
“πηγή” του. Αν ο διευθυντής Τύπου του πρωθυπουργού καρφώνει ειδήσεις ή στελέχη στον Τύπο, τι ψάχνουν να βρουν, γωνιές στο δεκάρικο;
Αραγε εξακολούθησαν να χαίρονται εκεί στου Μαξίμου για την επίθεση απαξίωσης που δέχεται ο Τύπος, ξανακούγοντας
από τηλεοράσεως τα ονόματα 50 κυβερνητικών στελεχών που κατά καιρούς καταγγέλθηκαν για σκάνδαλα και άλλα;
Μαθαίνουμε ότι ο Θέμος δεν παρέδωσε ακριβώς dvd αλλά μουσικό cd, με τον ίδιον να τραγουδάει: “Φράγκο φράγκο τον
καημό μου, τον μετράω, δεν πουλώώώ… Είναι δημιούργημά μου, δεν θα γίνει φύλλο και φτερόόό…”
Στο κάτω κάτω θυμηθείτε ότι εφημερίδες και ματσίδες με ευρώπουλα έχουν πολλά κοινά: Γίνονται και τα δύο από χαρτί, πριν
το πιεστήριο δεν έχουν καμιά αξία, χρησιμεύουν σε αγοραπωλησίες,
τοποθετούνται σε σακούλες για λόγους prestige (ή λόγω ποσότητας) και για εύκολη μεταφορά στοιβάζονται σε ντάνες.
Οι… όρκοι πίστης στην αυτονομία των μαζικών χώρων και της Αυτοδιοίκησης, συνεχίζονται. Πάλι ως “αυτοδιοικητικοί” θα μας παρουσιαστούν στις άλλες εκλογές;
