Εκλαμπρότατε
Μετά τη χτεσινή τοποθέτησή Σας στη Βουλή γίνεται ολοφάνερο ότι, επειδή στριμωχτήκατε για τα καλά, αναγκαστήκατε να δώσετε τη μάχη, στηριζόμενος όχι στις δικές σας δυνάμεις, μα σε μισθοφορικές και επικουρικές.
Πέρα από τους άχρηστους μισθοφόρους για τους οποίους Σας μίλησα προχτές κι οι επικουρικές δυνάμεις είναι άχρηστες κι από άποψη τακτικής μα και στρατηγικής αποβαίνουν ολέθριες για τον αρχηγό του κληρονομικού κόμματος εξουσίας, πολύ περισσότερο εάν είναι ταυτόχρονα και κυβερνήτης της χώρας, όπως Εσείς. Κι αυτό γιατί τέτοιες δυνάμεις, αν νικηθούν, ο ηγέτης που τις χρησιμοποίησε συμμερίζεται την τύχη τους και αν νικήσουν, γίνεται υποχείριός τους. Τι από τα δύο θα Σας συμβεί μετά και τη χθεσινή μάχη στη Βουλή, εξαρτάται από την έκβαση του πολέμου. Όμως ό,τι και αν συμβεί, θα συνιστά για Σας καταστροφή, μια κι αν οι επικουρικές δυνάμεις νικηθούν, έχετε νικηθεί κι Εσείς, ενώ αν νικήσουν, γίνεστε ανίκανος για νίκες. Τουλάχιστον αν χρησιμοποιούσατε τους μισθοφόρους Σας, θα περνούσε κάμποσος καιρός μέχρι να Σας βλάψουν, κι αυτό γιατί δεν αποτελούν ενιαίο σώμα, όπως οι επικουρικές δυνάμεις, εξακολουθούν να πληρώνονται τον μισθό τους, ενώ οι επικουρικές δυνάμεις απαιτούν εδώ και τώρα όχι το θησαυροφυλάκιό Σας, αλλά την εξουσία, χώρια που οι μισθοφόροι μετά τη νίκη για ικανό διάστημα είναι απασχολημένοι με ενέργειες ευτελείς σαν τη λαφυραγώγηση.
Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι όπως ο μεγάλος κίνδυνος που προέρχεται από τους μισθοφόρους είναι η δειλία, από τις επικουρικές δυνάμεις ο μεγάλος κίνδυνος είναι η γενναιότητα. Γι’ αυτό κι ο φρόνιμος ηγέτης ενός αρχηγικού κόμματος εξουσίας, όπως το κόμμα Σας, είναι καλύτερο να δίνει τη μάχη με τις δικές του δυνάμεις και ας νικιέται, παρά να νικά με μισθοφορικές και επικουρικές δυνάμεις, γιατί η νίκη που στηρίζεται στους ξένους είναι χειρότερη από ήττα, μια και οι ξένοι εξ ορισμού έχουν άλλα συμφέροντα από τα δικά του, αλλιώς δε θα ήταν ξένοι.
Δεν θα ήθελα να ξεμακρύνω από πρόσφατα και νωπά παραδείγματα, γι’ αυτό και δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο παράδειγμα του Γ. Α. Παπανδρέου. Όταν αυτός ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος που κληρονόμησε, αμέσως κατάλαβε ότι το μισθοφορικό και επικουρικό σώμα από το οποίο αποτελούνταν ήταν τελείως άχρηστο. Κι επειδή έκρινε ότι με τέτοιες μισθοφορικές και επικουρικές δυνάμεις ούτε να κρατήσει το κόμμα μπορούσε, ούτε να καταλάβει την εξουσία, αποφάσισε να τις καταστρέψει. Και το ’κανε εξοντώνοντας ολοκληρωτικά τις οργανώσεις του κόμματος κι ύστερα πολέμησε με τους δικούς του ανθρώπους (κι όχι εκείνους των άλλων) εναντίον του Ευ. Βενιζέλου και νίκησε, μολονότι δεν διακρίνονταν για τις αρχηγικές αρετές του.
Βγάζουμε λοιπόν το συμπέρασμα ότι κανείς αρχηγός κληρονομικού κόμματος εξουσίας (κι ακόμα περισσότερο εάν είναι και κυβερνήτης όπως Εσείς) δεν είναι ασφαλισμένος, εάν στηρίζεται σε μισθοφορικές και επικουρικές δυνάμεις και όχι στον δικό του στρατό. Εσείς όμως χτες στη Βουλή δεν φανήκατε φρόνιμος ηγέτης και τώρα θα υποστείτε τα επίχειρα…
