Αγαπητέ μου Αλέξιε, με αυτό μου εδώ το γράμμα,
σου λέω να μη ξεχνάς ποτέ και το εξής το πράγμα.
Όσο ψηλά κι αν ανεβείς, όσο ψηλά κι αν φτάσεις,
καλά είναι όλα αυτά που λες, αλλά μην τα ξεχάσεις.
Γιατί το ξέρω οι νέοι μας, περί πολλών τυρβάζουν
και όταν «ενηλικιωθούν», συχνά θέσεις αλλάζουν.
Ωραία τα λόγια Αλέξη μου, καλή είν κι η θεωρία,
μα δύσκολα εφαρμόζονται, θα δεις εις την πορεία.
Όσα εις την θεωρία λες, στη πράξη να εφαρμόσεις,
αλλιώς μάλλον τους φίλους σου, θα αποκαρδιώσεις.
Αν θες το κόμμα στη Βουλή, να μην είν όλο τσόντα,
πρέπει να δείξεις πως κι εσύ, διαθέτεις τα προσόντα,
να κάνεις πράξεις όσα λες και να μη μείνουν λόγια,
θεωρίες μόνο εις τα χαρτιά και ανούσια ευχολόγια.
Αν βλέπεις ότι όσα τους λες, πράξεις δε θα γενούνε,
καλό είναι, μην τα ξαναπείς, γιατί όλοι θα γελούνε.
Να σκέφτεσαι με γνώμονα, αυτό που είπαν κι άλλοι,
κάποιοι που είχαν την πολιτική, φάει με το κουτάλι.
«Πολλάκις λέμε πράγματα, που δεν υλοποιούνται
και άλλα πολλά που γίνονται και δε κοινοποιούνται».
Αυτό να το έχεις κατά νου, αλλιώς θα κάνεις λάθη
και να κρατάς στο χέρια σου, πάντα μικρό καλάθι.
Και κάτι ακόμα θα σου ειπώ, συνέχεια να θυμάσαι
και όταν είσαι ξυπνητός, αλλά και όταν κοιμάσαι.
Ποτέ σου να μην λησμονάς, τα κάτω σκαλοπάτια,
εκείνα που πρώτα πατάς και βγαίνεις στα παλάτια.
Κι αν θα σε εκλέξουν αρχηγό, πρόσεξε μη σαλέψεις
και το καλάμι, όπως πολλοί και εσύ καβαλικέψεις…
