Ο 78χρονος Μηλιώτης Δημήτρης Κοντογιάννης στον αγώνα θυσίας του Διστόμου
Δεκάδες κύπελλα, μετάλλια και διακρίσεις έχει αποσπάσει ο συνταξιούχος δάσκαλος Δημήτρης Κοντογιάννης, αποδεικνύοντας, ότι παρά τα 78 του χρόνια παραμένει έφηβος, σε άριστη φυσική κατάσταση.
Ο δραστήριος Μηλιώτης, και ιδρυτικό μέλος των Δρομέων Υγείας Βόλου, συμμετείχε για μια ακόμη χρονιά στον αγώνα θυσίας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Δίστομο, εις ανάμνηση του ολοκαυτώματος του 1944. Στον ίδιο αγώνα συμμετείχε από την περιοχή μας και ο Βολιώτης Σταύρος Βασιλειάδης, επίσης μέλος του παραπάνω Συλλόγου.
Το αναμνηστικό μετάλλιο που απονεμήθηκε στους τερματίσαντες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται ο κ. Κοντογιάννης, αποτελεί ένα ακόμη πολύτιμο απόκτημα στην συλλογή του, που σκιαγραφεί εύγλωττα το αθλητικό του πνεύμα. Ο ίδιος συμμετέχει επί πολλά χρόνια στην ίδια δραστηριότητα, από την εποχή που ήταν δάσκαλος «για συναισθηματικούς λόγους, διότι έχασα κι εγώ τον πατέρα μου από τους Γερμανούς» ομολογεί ο ίδιος.
Ο δραστήριος δρομέας -και επί σειρά ετών συμμετέχων στον μαραθώνιο της Αθήνας- δηλώνει με περισσή σεμνότητα «ερασιτέχνης αθλητής», για να προσθέσει ότι «ασχολούμαι με τον αθλητισμό για να διατηρήσω την καλή μου φυσική κατάσταση». Διανύει με νεανική διάθεση την έβδομη δεκαετία της ζωής του, ασχολούμενος με το κολύμπι, αλλά και την συστηματική γυμναστική, ενώ έχει δημιουργήσει παράλληλα εξοπλισμένο γυμναστήριο στο σπίτι του, συνδυάζοντας τα βάρη και την καθημερινή άσκηση, με το περπάτημα και τις αθλητικές δραστηριότητες στην φύση γενικότερα.
Ο ευτυχισμένος σύζυγος, πατέρας και παππούς, ανατρέχει με νοσταλγία στο παρελθόν, στην παιδική του ηλικία, ενθυμούμενος παράλληλα την περίοδο κατά την οποία εργάστηκε ως δάσκαλος σε χωριά της Ελασσόνας και του Ολύμπου, αναπτύσσοντας, λόγω συνθηκών, αθλητικές δραστηριότητες ως δρομέας και αναρριχητής στα βουνά. Κάθε αθλητική δραστηριότητα που υιοθετεί, του προσφέρει «ευεξία, καλή φυσική κατάσταση, κέφι και αισιόδοξη διάθεση» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Το μυστικό της ευεξίας είναι κατά συνέπεια «η άσκηση σε καλό περιβάλλον» και όπως υπογραμμίζει ο ίδιος «όσο με κρατάνε τα πόδια μου, θα εξακολουθήσω να συμμετέχω σε αγώνες δρόμου». Η παραίνεση που απευθύνει, κλείνοντας, στους συνομίληκούς του είναι «να σηκωθούν από τα καφενεία, να βγουν έξω, να περπατήσουν, διότι η καθιστική ζωή είναι ολέθρια για την υγεία μας».
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
