Η τελευταία παράσταση του έργου της Τes Lyssiotis «Ματωμένο Φεγγάρι» που παρουσιάζεται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της Σκηνής Έρευνας του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου, θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 6 το απόγευμα στο Θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής. Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο με την λειτουργία της Σκηνής Έρευνας θέλει να δώσει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να πειραματιστούν πάνω στο Θέατρο, να ανακαλύψουν τις δυνατότητές του και να δημιουργήσουν. Μετά την σημερινή παράσταση, που σημειωτέον έχει ελεύθερη είσοδο, θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα: “Θέατρο της Διασποράς και Διαπολιτισμικότητα”. Στη συζήτηση θα λάβουν μέρος οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: Ιωάννα Λαλιώτη, Επίκουρη Καθηγήτρια του ΙΑΚΑ, Αναστασία – Μαρίνα Τσουτσουλοπούλου Διδάκτωρ Αγγλικής Λογοτεχνίας και διδάσκουσα του Γραφείου Ξένων Γλωσσών, Ελένη Τσεφαλά Διδάσκουσα του Γραφείου Ξένων Γλωσσών και υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης, Μάγια Μποντζώρλου Ποιήτρια και Θεατρική συγγραφέας και η Ελένη Μπιντάκα, Σύμβουλος Αγγλικής Γλώσσας Ν. Ηλείας και πρώην Σύμβουλος Μαγνησίας. Τη συζήτηση θα συντονίσει η Άννα Βιδάλη Επίκουρη Καθηγήτρια του Π.Τ.Π.Ε Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Σκοπός της συζήτησης είναι να τονιστεί ότι στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές και πολυγλωσσικές κοινωνίες η επικοινωνία καθίσταται από την ίδια την πραγματικότητα πολυγλωσσική και διαπολιτισμική. Αυτός που μαθαίνει μια ξένη γλώσσα πρέπει παράλληλα με την εκμάθηση και εφαρμογή των γραμματο – συντακτικών κανόνων να συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια στα οποία είναι υποχρεωμένος να κινηθεί, ανάλογα με τον πολιτισμό με τον οποίο έρχεται σε επαφή. Οι εξελίξεις του σύγχρονου κόσμου καθιστούν αναγκαία την πλήρη και σε βάθος γνώση του πολιτισμού των «άλλων», γιατί έτσι μπορεί κανείς να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του. Το Θεατρικό έργο μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο μεταβίβασης της ιστορίας, των γνώσεων, των εμπειριών των ανθρώπων μιας κοινότητάς, που θέλουν να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους, να μεταβιβάσουν την γλώσσα και τον πολιτισμό τους στις επόμενες γενιές και να καταπολεμήσουν τον ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που βιώνουν καθημερινά. Στόχοι του Θεάτρου της διασποράς είναι η ψυχαγωγία, η ανάπτυξη και η διατήρηση της γλώσσας του πολιτισμού και ταυτότητας των ομογενών, η διαρκής σύνδεση των νέων δεύτερης και τρίτης γενιάς με την ελληνική πραγματικότητα και τέλος η δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας.
Αξιόλογη παραγωγή
Το «Ματωμένο Φεγγάρι» ανεβαίνει με τη συνεργασία του Καλλιτεχνικού Οργανισμού, του Κέντρου Μουσικού Θεάτρου, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της Ένωσης Καθηγητών Αγγλικής Μαγνησίας. Το έργο διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί στη δεκαετία του ’80, όπου τέσσερις αδελφές συναντώνται στο πατρικό τους σπίτι, με αφορμή το μνημόσυνο της μητέρας τους, για να μοιράσουν τα πράγματα της. Οι τέσσερις γυναικείοι χαρακτήρες σε αυτή τη συνάντησή τους αποκαλύπτουν μυστικά που κουβαλούν επί χρόνια, εκφράζουν πικρίες, θυμό, παράπονο… Η σκηνοθετική επιμέλεια του έργου έγινε από την Μαρία Χαϊντούτη και την Ελένη Τσεφαλά, η σκηνογραφική και ενδυματολογική από τον Κωνσταντίνο Μαγαλιό και οι φωτισμοί από τον Κώστα Π. Τατάκο. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Μαρία Χαιντούτη, Ελένη Τσεφαλά, Δήμητρα Κυρατσούδη και Σοφία Ηλιάδη. Η απόδοση του έργου από τα αγγλικά στα ελληνικά έγινε από τέσσερα μέλη της Ένωσης Καθηγητών Αγγλικής Μαγνησίας: την Δέσποινα Δήμου, την Σοφία Ηλιάδη, την Ελλένη Τσεφαλά και την Μαρία Τσουρέλη.
Στόχος τους ήταν να διατηρήσουν τα διαπολιτισμικά στοιχεία, την πολυγλωσσία, την ρυθμολογία και το ύφος του αρχικού κειμένου αφού το έργο διαπραγματεύεται την ιδέα της διαπολιτισμικότητας, τις ιδιαίτερες αντιλήψεις, τις προοπτικές και τις ανάγκες διαφορετικών ανθρώπων όπως εκφράζονται στα διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια στα οποία ζουν. Η Τες Λυσιώτη η συγγραφέας του έργου, είναι παιδί μεταναστών ελληνικής καταγωγής που γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αυστραλία. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με ζητήματα που αφορούν την πολυπλοκότητα της πολιτισμικής ταυτότητας. Οι χαρακτήρες των έργων της είναι κυρίως γυναίκες. Συνειδητά επιδιώκει να δώσει φωνή σε γυναίκες μετανάστριες και γενικότερα στους περιθωριοποιημένους.
