Δίνουν και παίρνουν πάλι οι πολιτικές αναλύσεις και εκτιμήσεις με τη γνωστή επωδό: Αλλάζει το πολιτικό σκηνικό της χώρας…
Με την «υπόθεση Ζαχόπουλου» να κυριαρχεί στην επικαιρότητα και στο πολιτικό προσκήνιο, με τα πολλά παράπλευρα «ντεσού» της να χρωματίζουν εικασίες, πληροφορίες και νέες εκτιμήσεις, η περίφημη «αλλαγή του πολιτικού σκηνικού» γίνεται κάτι σαν νομοτελειακή εξέλιξη. Πολύ περισσότερο όταν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας να βρίσκονται στο ναδίρ της δημοτικότητάς τους και την πλειοψηφία των πολιτών να μην τα εμπιστεύεται. Η υποχωρητικότητα της εκλογικής τους απήχησης, όσο και αν εν μέρει αντισταθμίζεται από την άνοδο των κομμάτων της Αριστεράς δημιουργεί κενό που επιτρέπει –πάλι- την εκτίμηση ότι «έρχεται το νέο κόμμα», το οποίο μάλιστα θα είναι και της Γιάννας, το οποίο θα επισφραγίσει οριστικά την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Φαίνονται γνωστά όλα αυτά; Ισως διότι τα ’χουμε ξανασυναντήσει. Συνήθως όποτε μας ταλανίζει κάποιο μεγάλο σκάνδαλο, όποτε ασκείται έντονη πίεση στην οποιαδήποτε κυβέρνηση, όποτε σημειώνονται αυξομειώσεις στα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων.
Το βέβαιο είναι ότι το τωρινό σκάνδαλο θα προκαλέσει τριγμούς και ίσως αλλαγές. Σε πρόσωπα. Μπορεί και να επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις. Οπως βέβαιο είναι ότι παρά την υποχώρηση σε δυνάμεις, τα ίδια κόμματα εξουσίας θα παραμείνουν. Επίσης, ότι θα έχουμε αλλαγές σε πολιτικές ηγεσίες και ίσως όχι μόνο στον ΣΥΝ.
Ολα αυτά μπορεί να βαφτίζονται «αλλαγή πολιτικού σκηνικού». Σε καμιά περίπτωση όμως δεν συνιστούν και ανατροπή του. Διότι δεν γίνονται και δεν ελέγχονται από τους ίδιους του πολίτες…
Νοιαζόμαστε για την αλλαγή ή την ανατροπή του σκηνικού;
