Καλήν ημέρα άρχοντες, θα πει σε μια βδομάδα,
στα σπίτια, στο γραφείο μας, πολλή πιτσιρικάδα.
Θα βγούμε θα ψωνίσουμε, εδέσματα και δώρα,
πού θα βρούμε όμως ευρώ, ίσως θα πείτε τώρα.
Όπως μας καταντήσανε κι όπως τα έχουν κάνει,
το δώρο μα και ο μισθός, για τίποτα δεν φτάνει.
Τα είδη βγάζουνε φτερά, πελώρια και πετούνε
και όλοι θα αγοράσουμε, κιάλια να τα κοιτούμε.
Πετάνε πλέον οι τιμές, στ αρνιά και τις πατάτες,
πετάξανε τα χοιρινά, τα αγγούρια κι οι ντομάτες.
Γάλα, τυριά, γλυκίσματα, άνοιξαν τις φτερούγες,
φεύγουνε από τα χαμηλά και πιάνουνε τις ρούγες.
Οι γαλοπούλες ως κι αυτές, αν πήρατε χαμπάρι,
ψάχνουν να βρούνε πύραυλο, να πάνε στο φεγγάρι.
Εκείνη πια η περίφημη, η συμφωνία «κυρίων»,
στον κάλαθο θα πετάχτηκε, των αποχωρητηρίων.
Θα συγκρατούσαν τις τιμές, είπαν για το καλό μας,
η μόνη όμως συγκράτηση, γίνεται στο μισθό μας.
Ο δόλιος καταναλωτής τρέχει, τι άλλο να πράξει
και βρίζει όσους δύστυχους, άλλα του είχαν τάξει.
Τρέχει κοιτάζοντας ψηλά, δεν ημπορεί να σκύψει
αφού όλα πια ανεξέλεγκτα, έχουν πιάσει τα ύψη.
Κι ως δείχνουν τα φαινόμενα, όπως το πράμα πάει,
προβλέπω ότι κι ο γάιδαρος, θα αρχίσει να πετάει.
Όλους, πεζούς μα και οδηγούς και μοτοποδήλατες,
στο τέλος θα μας κάνουνε, να γίνουμ αστροναύτες…
