«Η ηθική είναι απαραίτητη» είπε ο πρωθυπουργός. «Γιατί είναι απαραίτητη; Γιατί περιφρουρεί την υπόστασή σας, τα δικαιώματά σας και τα δικαιώματα του πλησίον σας, υπό την προϋπόθεση ότι ο πλησίον είστε πάντα εσείς. Βάζοντας στο μυαλό των πολιτών την ηθική, όπως την εννοώ, άλλο δεν κάνετε παρά να χώνετε στο νου τους μια ολόκληρη σειρά από αρχές, που μέσα εκεί ριζώνουν, συνδέονται και πνίγουν κάθε ιδέα που είναι για σας αντιπαθητική, το κάθε τι που απειλεί το δικαίωμα των επιθυμιών σας.
Η ηθική είναι το μέσον δια του οποίου επιβάλλετε στους ανθρώπους να σας αφήσουν στην ησυχία σας. Αν όμως κυβερνάτε, τότε έχετε πολλές επιθυμίες που είναι αδύνατον να εκπληρωθούν χωρίς να παραβιάσετε τους κανόνες της ηθικής την οποία επικαλείστε. Και τούτο γιατί είναι αδύνατον να πράττετε ό,τι αρνείστε στους άλλους πως έχουν το δικαίωμα να πράξουν. Για παράδειγμα: Διαχειρίζεστε κρατικά κονδύλια και με τους κατάλληλους χειρισμούς ενθυλακώνετε ένα μέρος τους. Από την άποψη που πρέπει να θεωρείτε υποχρεωτική για τους άλλους, μια τέτοια πράξη είναι ανήθικη. Αλλά προσωπικά για σας τα χρήματα αυτά σάς είναι απαραίτητα. Και τίθεται το ερώτημα: Πώς συμβιβάζεται η διακήρυξή σας ότι κανείς πολίτης δεν πρέπει να κλέβει το κράτος, με την ακαταμάχητη κλίση σας να κλέβετε το κράτος εσείς οι ίδιοι; Ιδού λοιπόν: Πρόκειται για την αγαπημένη σας συνήθεια, που σας προσφέρει ένα σωρό απολαύσεις και με την έννοια αυτή κλέβετε στο όνομα του δικαιώματος των επιθυμιών σας, πατροπαράδοτη ηθική υποχρέωση όλων των κυβερνώντων.
Άλλο παράδειγμα: Αρπάζετε από τους εργαζόμενους και δίνετε στους πλούσιους, παρ’ όλο που έχουν χρήματα. Ταυτόχρονα όμως νιώθετε την επιθυμία να πάρετε λίγα ακόμα και να τους τα δώσετε. Οι εργαζόμενοι απηυδήζουν και ζητάνε να διαφυλάξουν όσα με τον ιδρώτα τους απέκτησαν και δεν προλάβατε ακόμα να αρπάξετε. Εσείς κάνετε κατ’ ανάγκη επίκληση της ηθικής που εμπεριέχεται στους νόμους που φτιάξατε για τους πολλούς και ορισμένοι εύπιστοι ησυχάζουν. Μα τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο κι υπάρχουν ακόμα πολλοί που αντιστέκονται. Καλείτε την αστυνομία και σε πρώτη φάση τους φιλοδωρείτε με ένα καλό χέρι ξύλο. Όλα αυτά δεν ταιριάζουν με τις διακηρύξεις σας για κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα κι άλλα ηχηρά παρόμοια. Όμως με τον τρόπο αυτό, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, υποστηρίζετε τα κρατικά συμφέροντα, που ανέκαθεν συγκρούονταν με τα συμφέροντα των πολλών. Γενικά η θέση σας είναι τραγική, γιατί δράτε παρά την ηθική, χάριν της κρατικής ηθικής! Αυτή η τραγικότης συνιστά κι εμπεριέχει την ηθική σας υπόσταση, από την οποία απορρέουν όλα σας τα δικαιώματα. Προασπιζόμενοι τα συμφέροντα του κράτους, που συμπίπτουν με τα συμφέροντα των πλουσίων που σας στηρίζουν, εναντιώνεστε στο κάθε τι που απειλεί το δικαίωμα των επιθυμιών σας, πράγμα που σημαίνει ότι έχετε απέναντι στον εαυτό σας την ηθική υποχρέωση να αρνείστε στους πολλούς πως έχουν δικαιώματα! Με την έννοια αυτή η παλλαϊκή απεργία της επόμενης βδομάδας είναι βαθιά ανήθικη! Κι αυτό έχουμε την υποχρέωση να μην να το αφήσουμε να περάσει έτσι! Επιτέλους, σε ποιον κόσμο θα ζήσουν τα παιδιά μας;».
Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου σηκώθηκαν από τη θέση τους και επιδοκίμασαν.
Ηθική και πολιτική
