Τέσσερις εκ διαμέτρου αντίθετες γυναικείες προσωπικότητες πρωταγωνιστούν στο έργο της Τες Λισσιώτις “Ματωμένο φεγγάρι” που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο κοινό από σκηνής Παλαιάς Ηλεκτρικής, το τετραήμερο 11,12,13 και 14 Δεκεμβρίου. Η “Σκηνή Ερευνας”, που αποτελεί μια καινοτόμο δράση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου, ανοίγει επισήμως τον κύκλο δράσης με το συγκεκριμένο έργο, το οποίο αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο για την πολιτιστική σύμπραξη ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., ΚΟΔΒ, ΚΕΜΘ, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέσω του προγράμματος GENTER και των Παιδαγωγικών Τμημάτων και της Ενωσης Καθηγητών Αγγλικής Μαγνησίας. Η κεντρική αίθουσα της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του ΚΟΔΒ είναι ο χώρος που φιλοξενεί τις πυρετώδεις προετοιμασίες της παράστασης, η οποία ενώνει δημιουργικά τέσσερις πολύ αξιόλογες γυναίκες, την Ελένη Τσεφαλά, την Μαρία Χαϋντούτη, την Δήμητρα Κυρατσούδη και την Σοφία Ηλιάδη. Οι χαρακτήρες της Μαρίνας, της Αννας, της Κατίνας και της Σοφίας, προβάλλουν ανάγλυφοι μέσω της μετάφρασης του έργου που συνυπογράφεται από τέσσερα μέλη της Ενωσης Καθηγητών Αγγλικής, την Μαρία Τσουρέλη, την Δέσποινα Δήμου, την Σοφία Ηλιάδη και την Ελένη Τσεφαλά, οι οποίες απέδωσαν το ιδιαίτερο ηχόχρωμα κάθε χαρακτήρα, ξεχωριστά. “Θεωρήσαμε ότι ο κάθε ρόλος έπρεπε να μεταφραστεί ξεχωριστά, ώστε η γλώσσα να έχει την ποικιλία των διαφορετικών χαρακτήρων, εξηγεί η Ελένη Τσεφαλά. Με αυτό τον τρόπο, προσθέτει, ο καθένας θα μετέφερε την δική του ρυθμολογία, το δικό του λεξιλόγιο, με σεβασμό στο αρχικό κείμενο, ενώ παράλληλα φροντίσαμε να διατηρήσουμε τα διαπολιτισμικά στοιχεία”.
Το έργο εκτυλίσσεται στα Κύθηρα, στη δεκαετία του 80 όπου τέσσερις αδελφές συναντώνται στο πατρικό σπίτι με αφορμή το μνημόσυνο της μητέρας τους. Η συγγραφέας η οποία είναι παιδί μεταναστών σκιαγραφεί τέσσερις γυναικείους χαρακτήρες που σε αυτή την συνάντηση “αποκαλύπτουν μυστικά που κουβαλούν επί χρόνια, εκφράζουν πικρίες, θυμό, παράπονο” θα πει η Ελένη Τσεφαλά, η οποία είναι επίσης παιδί μεταναστών, καθώς γεννήθηκε στον Καναδά. Η Μαρίνα του καθήκοντος, παίρνει “σάρκα και οστά” από την Μαρία Χαϋντούτη, η Αννα που αγαπάει την ζωή και την ελευθερία “ανασαίνει” στους ρυθμούς της Ελένη Τσεφαλά, η Κατίνα που βίωσε την ξενιτιά κατ΄ ανάγκη, κουβαλώντας πάντα στην ψυχή της έναν ανεκπλήρωτο νεανικό έρωτα, προσφέρει εκφραστικό πεδίο στην Δήμητρα Κυρατσούδη, ενώ η ονειροπόλα Σοφία, η χαϊδεμένη της οικογένειας αποδίδεται αντίστοιχα από την Σοφία Ηλιάδη.
Διαπολιτισμικό έργο
Οι τέσσερις ηθοποιοί προετοιμάζουν με ενθουσιασμό την παράσταση που μεταφέρει στους θεατές ποικίλα μηνύματα, βαθιά νοήματα και καίρια ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις. Το “Ματωμένο φεγγάρι” της Τες Λισσιώτις επελέγη “γιατί ζούμε σε έναν κόσμο συνεχούς μετανάστευσης, αναφέρει η Ελένη Τσεφαλά. Είναι πολύ χρήσιμο, συνεχίζει, να αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε χώρα μονοπολιτισμική αλλά, αντίθετα, πολυπολιτισμική. Γι’ αυτό χρειάζεται να φέρουμε το θέμα “μετανάστευση” στην επιφάνεια, να το νιώσουμε, να δούμε ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι”. Η παλιννόστηση, ο επαναπατρισμός “κομματιών” της Ελλάδας που έχουν ζήσει στο εξωτερικό, ο τρόπος που τα υποδεχόμαστε όταν επιστρέφουν, τα προβλήματα των αλλοδαπών που βρίσκονται σήμερα εδώ, τι θα αντιμετωπίσουν όταν θα επιστρέψουν στις πατρίδες τους, είναι ορισμένα από τα ζητήματα που θίγει η ελληνοαυστραλέζα συγγραφέας μέσω του συγκεκριμένου έργου της. “Αρα λοιπόν, καταλήγει η κ. Τσεφαλά, είναι ένα έργο που δεν αφορά μόνο τους γηγενείς, δηλαδή εμάς τους Έλληνες, αλλά και τους ξένους που ζουν στη χώρα μας, ως μετανάστες”.
Κάθε θεατής θα ανακαλύψει προσωπικά βιώματα μέσω του “Ματωμένου φεγγαριού” που είναι μεν “καθαρά γυναικείο σύμβολο” κατά την συγγραφέα, αλλά αφορά εξίσου τους πάντες, χωρίς διακρίσεις. Το συγκεκριμένο έργο δεν βασίζεται σε προσωπικά βιώματα αλλά προφανώς σε διηγήσεις, που το κατατάσσουν στην κατηγορία του “επινοητικού θεάτρου” αλλά στην πράξη, πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία, όπου μέσα από τις σκέψεις, τις πικρίες, τις συγκρούσεις και τις ζωές που εντέλει βιώνουν οι τέσσερις ηρωΐδες, αναδεικνύονται ζητήματα πανανθρώπινα, όπως η ανακάλυψη της προσωπικής αλήθειας.
Πολυεπίπεδες δράσεις
Το έργο της Τεςς Λισιώτις θα αποτελέσει την αφετηρία για την πραγματοποίηση παράλληλων δραστηριοτήτων καθώς η παράσταση της 13ης Δεκεμβρίου θα ξεκινήσει στις 6 το απόγευμα και είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στους φοιτητές του Πανεπιστημίου, γιατί συνοδεύεται από ημερίδα όπου έχει προσκληθεί να παραστεί η συγγραφέας, μέσω του “GENΤER STUDIES” του προγράμματος, δηλαδή, “Φίλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας”, ώστε να ακολουθήσει συζήτηση, με την συμμετοχή καθηγητών του Πανεπιστημίου, αλλά και άλλων επιστημόνων. Την επομένη θα ακολουθήσουν δύο εργαστήρια στο Πανεπιστήμιο με αποδέκτες τους φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων για το πως τελικά μπορεί ένας δάσκαλος από αποκόμματα εφημερίδων, αφηγήσεις, συνεντεύξεις, να δημιουργήσει θέατρο. Την ημερίδα διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, μέσω του προαναφερθέντος προγράμματος, σε συνεργασία με τα Παιδαγωγικά Τμήματα. Η Ελένη Τσεφαλά η οποία είναι ουσιαστικά ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των προαναφερθέντων φορέων, είναι καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας, κατέχει Μάστερ ως Θεατροπαιδαγωγός και εκπονεί το διδακτορικό της στην Θεατρολογία με επίκεντρο το “Θέατρο της διασποράς”. Παράλληλα διδάσκει Αγγλικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, είναι Γραμματέας της Ενωσης Καθηγητών Αγγλικής της Μαγνησίας, αλλά και απόφοιτη της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του ΚΟΔΒ, στην οποία σημειωτέον, φοιτά και η έτερη της θεατρικής συντροφιάς, Δήμητρα Κυρατσούδη. Οπως εξηγεί μάλιστα η ίδια “οι φορείς συνεργασίας είναι το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. μια και είναι το πρώτο έργο που ανεβάζει η “Σκηνή Ερευνας”, ο ΚΟΔΒ που μας παραχωρεί απλόχερα την αίθουσα της Δραματικής για την προετοιμασία του έργου, το ΚΕΜΘ που μας παραχωρεί το Θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,
που υποστήριξαν από την πρώτη στιγμή με ενθουσιασμό την κοινή θεατρική πρόταση που κατατίθεται”.
