Το επεισόδιο που έλαβε χώρα το πρωί της περασμένης Παρασκευής στο Νοσοκομείο Βόλου με θλιβερό πρωταγωνιστή τον υπό αποχώρηση Διοικητή του ιδρύματος Αρ. Ζαχαρόπουλο, ο οποίος βιαιοπράγησε σε βάρος του προέδρου των Νοσοκομειακών Γιατρών Νίκο Χαυτούρα, ήλθε να προστεθεί σε μία αλυσίδα περιστατικών που ήλθαν να βλάψουν την εικόνα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στην περιοχή μας.
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πάγια αρχή ότι κάποιον ο οποίος είναι σε αδύναμη θέση, όπως ο κ. Ζαχαρόπουλος, ο οποίος περιμένει το τυπικό χαρτί της Εφημερίδας της Κυβέρνησης που θα δημοσιοποιεί την απομάκρυνσή του από το Αχιλλοπούλειο, δεν τον κτυπάς. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται, έλεγαν άλλωστε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.. Αυτή τη βασική αρχή τη σεβόμαστε. Όχι όμως και για εκείνους που δεν σέβονται την τοπική κοινωνία. Που συνεχίζουν να ασχημονούν και να προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Δεν ισχύει για όλους εκείνους που έρχονται να αποδείξουν σε όλους εμάς τους ….χαχόλους, ότι ζούμε με παραμορφωτικούς φακούς, όλα αυτά τα χρόνια που αναπνέουμε και κινούμαστε σε αυτή την πόλη, ότι οι φίλοι μας οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι οι απλοί εργαζόμενοι του Νοσοκομείου, που είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, όλοι τους είναι εξωνυμένοι και διεφθαρμένοι.
Ότι δε χρήζουν να τυγχάνουν τα απολύτως σεβαστά για κάθε άνθρωπο δικαιώματα, που είναι η αξιοπρέπεια και η επιστημονική τους επάρκεια. Ο κ. Ζαχαρόπουλος ξεπέρασε κάθε μέτρο. Ο βοναπαρτισμός του και η οίηση από τις οποίες διακατέχεται δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να αντιληφθεί, αυτό που έγκαιρα του είχε επισημάνει πριν από μερικούς μήνες το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου που είχε συζητήσει το θέμα του Νοσοκομείου. Ότι δηλαδή ο Διοικητής του Νοσοκομείου Βόλου είναι εκείνος που οφείλει, λόγω της θέσης του, να πάρει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, για να επαναφέρει την εργασιακή γαλήνη στο μεγαλύτερο νοσηλευτικό ίδρυμα της περιοχής μας. Αντ΄ αυτού στους μήνες που ακολούθησαν τα πράγματα επιδεινώθηκαν.Οι σχέσεις του με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές έφτασε στο ως εδώ και μη παρέκει. Ο άνθρωπος που είναι περήφανος γιατί έφτασε στο σημείο ένα νοσοκομείο – κόσμημα να το μετατρέψει σε Κέντρο Υγείας της περιοχής του …Αναύρου. Ένα νοσοκομείο που εδώ ένα μήνα δεν έχει ούτε καν αξονικό τομογράφο, ένα νοσοκομείο που ακόμη και για ένα ελαφρύ σχίσιμο στη…γλώσσα – πραγματικό περιστατικό που συνέβη πριν λίγες μέρες – ο ασθενής μεταφέρεται στη Λάρισα, λόγω έλλειψης ωτορινολοαρυγγολόγου που θα του βάλει πέντε ράμματα. Μία ειδικότητα που έχει ακόμη και η τελευταία κωμόπολη της χώρας.
Με αυτά και με αυτά δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια ακριβώς περίοδο λαμβάνουν χώρα πρωτοβουλίες από ιδιώτες, με κάλυψη γιατρών ειδικοτήτων που δεν υπάρχουν στο Νοσοκομείο, και που ως άλλο Κέντρο Υγείας αστικού τύπου, θα παρέχει τις υπηρεσίες του, με το αζημίωτο φυσικά, στο πολυκτίριο ιδιοκτησίας γνωστού επιχειρηματία στην περιοχή των Παλαιών.
Μετά από όλα τα παραπάνω ο κ. Ζαχαρόπουλος που αν είχε λίγη …τσίπα θα είχε παραιτηθεί μετά το θάνατο του 63χρονου, μέχρι προχθές τουλάχιστον κρύβονταν, ως άλλος καταζητούμενος του κοινού ποινικού δικαίου, σε σπίτια γνωστών και φίλων για να γλυτώσει το αυτόφωρο. Εκεί τον οδήγησε η έμμονη ιδέα του, που ως άλλος Δον Κιχώτης αρέσκονταν να κυνηγάει ανεμόμυλους, αναζητώντας τα .. πιράνχας της υγείας, τα οποία γιγαντώθηκαν από το μπααθικού τύπου πολιτικό φορέα που ο ίδιος, επί χρόνια, ήταν φανατικός οπαδός του και που είχε ως βασική αρχή το σταλινικό αξίωμα εκείνος που δεν είναι φίλος μας είναι εχθρός μας….
( Σ.Σ. Τα παραπάνω γράφονταν πριν γίνουν τα χθεσινά θλιβερά επεισόδια στο γραφείο του κ. Ζαχαρόπουλου και τα οποία για μία ακόμη φορά έφεραν στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας το Αχιλλοπούλειο, απαξιώνοντας ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη του κόσμου στον τρόπο λειτουργίας του. Μήπως τελικά κάποιοι, σαν τον κ. Ζαχαρόπουλο, συνειδητά ή ασυνείδητα αυτό επιδιώκουν 😉
