Δεν είχε άδικο χθες ο δημιουργός του σκάφους της Αργούς Απ. Κούρτης, ότι στη φάση που βρισκόμαστε για την υλοποίηση του εγχειρήματος, χρειάζεται ένα… ρυμουλκό που θα σύρει το πλοίο έξω από τα στενά όρια της πόλης. Ο… καπετάνιος υπονοούσε ότι στη φάση που βρίσκεται το όλο εγχείρημα θα πρέπει να έλθει κάποιος «χρυσός χορηγός» που να τραβήξει… κουπί, από υλικής άποψης, που θα φέρει εις πέρας το εγχείρημα αντάξιο των προσδοκιών που έχουν δημιουργηθεί σε μία μεγάλη μερίδα κόσμου της τοπικής κοινωνίας.
Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί και σε τοπικό επίπεδο… κρατικιστές παθαίνουν αλλεργία, όταν ακούν για χορηγούς και για ιδιωτικές εταιρίες που εμπλέκονται στη σφαίρα του δημόσιου, που ίσως να έχουν και δίκαιο από μία πλευρά, με βάση αυτά που έχουμε δει κατά καιρούς στον τόπο μας. Από την άλλη ωστόσο είναι προφανές ότι το όλο εγχείρημα της Αργούς είναι πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς από το μέγεθος της ίδιας της πόλης και οι πόροι του Δήμου είναι πεπερασμένοι. Εάν λοιπόν θέλουν να γίνουν με επιτυχία όλα όσα πρότεινε χθες ο Δήμαρχος αναφορικά με τον προγραμματισμό του πλοίου τα επόμενα χρόνια, ο καθείς αντιλαμβάνεται ευκόλως ότι μόνο μία μεγάλη εταιρία έχει την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα. Εκτός εάν έχει αυτή τη δυνατότητα να το στηρίξει το υπουργείο Πολιτισμού. Αν ανατρέξουμε ωστόσο στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών και στη… μουρμούρα του αρμόδιου υπουργού Μιχ. Λιάπη προς τον ομόλογό του Γιώργο Αλογοσκούφη για τους πόρους που διατίθενται στο νέο προϋπολογισμό για τον Πολιτισμό, τότε μάλλον δεν πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την πιθανή γαλαντομία του ΥΠ.ΠΟ. προς την περιοχή μας.
Η Αργώ και οι χορηγοί
