Με μεγάλη συμμετοχή η κεντρική συγκέντρωση εκπαιδευτικών, φοιτητών, εργαζομένων και φορέων χθες το απόγευμα στην πλατεία Ελευθερίας για την 34η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Παρά το γεγονός ότι στο Βόλο η επέτειος τιμήθηκε με τρεις, σχεδόν ταυτόχρονες πορείες, εκατοντάδες άτομα έδωσαν το «παρών» στην πλατεία Ελευθερίας και συμμετείχαν στην πορεία υπό βροχή με κατάληξη το Μνημείο των Ηρώων, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων.
Στην πορεία, με τα συνθήματα των φοιτητών να κυριαρχούν, συμμετείχαν το Εργατικό Κέντρο Βόλου, οι σύλλογοι καθηγητών και δασκάλων και φοιτητές των τμημάτων της Αρχιτεκτονικής, του ΙΑΚΑ και των Πολιτικών Μηχανικών. Στην ίδια πορεία συμμετείχαν και καταληψίες του Ματσάγγου.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο γραμματέας της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Μαγνησίας Αλ. Αρβανιτάκης, ενώ για πρώτη φορά από το βήμα της συγκέντρωσης για το Πολυτεχνείο μίλησε εκπρόσωπος των φοιτητών.
Ο φοιτητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων Θάνος Ανδρίτσος ανέφερε «ότι ο Νοέμβρης ανήκει στους φοιτητές που αγωνίζονται για δημόσια και δωρεάν παιδεία, στους μαθητές των υπό κατάληψη σχολείων, στους εργαζόμενους. Σε αυτούς ανήκει ο Νοέμβρης».
Οι φοιτητές οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ελευθερίας, δεν ακολούθησαν την πορεία μέχρι το Μνημείο των Ηρώων, όπου εκπρόσωποι φορέων και σωματείων κατέθεσαν στεφάνι.
Συνέχισαν την πορεία από την οδό Δημητριάδος και από την Μαυροκορδάτου κατευθύνθηκαν στο Πανεπιστήμιο.
Δική τους διαδρομή ακολούθησαν οι καταληψίες του Ματσάγγου, οι οποίοι επίσης δεν ακολούθησαν την πορεία μέχρι την παραλία.
Την ώρα που η πορεία κατέληγε στο Μνημείο των Ηρώων, από το σημείο αναχωρούσαν όσοι συμμετείχαν στη δεύτερη συγκέντρωση, που κάλεσε στην Πλατεία Δημαρχείου το ΠΑΜΕ.
Ξεχωριστή πορεία πραγματοποίησαν φοιτητές αριστερών παρατάξεων, οι οποίοι στις 6 το απόγευμα συγκεντρώθηκαν στο παραλιακό πανεπιστημιακό συγκρότημα.
Στο ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις και το άρθρο 16 «επικεντρώνεται» φέτος η 34η επέτειος του Πολυτεχνείου στο Βόλο. Η επικαιρότητα του μηνύματος της εξέγερσης των φοιτητών του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 73 αναδεικνύεται στο κοινό ψήφισμα που εξέδωσαν οι Σύλλογοι Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο Σύλλογος Φοιτητών Θεσσαλίας, η ΕΛΜΕ, ο σύλλογος δασκάλων – νηπιαγωγών, το ΕΚΒ και το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ:
«Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά οι εργαζόμενοι στη χώρα μας και σ όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουμε ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά. κοινωνικά και ατομικά μας δικαιώματα, επισημαίνεται στο ψήφισμα.
Δικαιώματα κατακτημένα με αγώνες και με θυσίες, που μας κληροδότησαν οι αγώνες και οι θυσίες των λαών, καθώς και τα απελευθερωτικά Κινήματα.
Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο συνεχίζει να είναι ο “μπούσουλάς μας για τις διεκδικήσεις του σήμερα.
Μεγάλος μας αντίπαλος η παγκοσμιοποίηση της βαρβαρότητας, που θέλει να υποτάξει αδίστακτα κάθε εστία αντίστασης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της.
Δεν δεχόμαστε σε καμιά περίπτωση πως ο πόλεμος, η φτώχεια, η εργασιακή ομηρία, η ανεργία, η καταπάτηση των δικαιωμάτων αποτελούν μονόδρομο για την ανθρωπότητα.»
Αναφορές στο ψήφισμα γίνονται για την ανεξαρτησία των λαών και την ανάγκη αλληλεγγύης στα κοινωνικά κινήματα, ενώ όσον αφορά στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σημειώνεται :
«Αγωνιζόμαστε ως εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι και πολίτες για την αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου, για την κατάχτηση της γνώσης για ένα σχολείο δημιουργίας και Πολιτισμού. Για μια Δημόσια και Δωρεάν Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην υπηρεσία των αναγκών της Κοινωνίας.
-Ιδιαίτερα ο εκπαιδευτικός κόσμος και το Συνδικαλιστικό Κίνημα λένε ΟΧΙ και δυνατά στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και παλεύουν για:
-Να μην αναθεωρηθεί το Άρθρο 16 του Συντάγματος
Ολοήμερο, δημοτικό – γυμνάσιο – λύκειο, οργανωμένο με σύγχρονο και επαρκές πρόγραμμα μάθησης και δραστηριοτήτων, ώστε να περιορισθεί σταδιακά η παραπαιδεία.»
Όσον αφορά στην κοινωνική ασφάλιση, εκφράζεται η αντίθεση στον προσχηματικό διάλογο και γίνεται σαφές ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και χρηματοδότησή της:
«Αξιώνουμε να χτυπηθεί η ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία και να καταργηθούν όλες οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, να ενισχυθούν οι συντάξεις. Διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για τους νέους και απορρίπτουμε τις διακρίσεις σε βάρος τους στη μόρφωση, την εργασία, στο εισόδημα και στην ασφάλιση.»
