Τα διαζύγια στο Βόλο

Αποκαλυπτικά είναι τα ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών και τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για την πυκνότητα των διαζυγίων που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας και που έχουν ως ηλικιακή αφετηρία τα 40-55 έτη. Ζευγάρια που οδηγούνται σε διάλυση του έγγαμου βίου τους ακόμη και μετά από 20ετή συνύπαρξη. Διαζύγια όπου συχνά πλέον παρατηρείται αυτό που θεωρούνταν αδύνατο πριν από λίγες δεκαετίες. Ανδρες δηλαδή που ζητούν πλέον να έχουν την επιμέλεια του παιδιού τους ή ακόμη και διατροφή από τη σύζυγό τους, στις περιπτώσεις εκείνες όπου η τελευταία διαθέτει υψηλότερα εισοδήματα από το σύζυγο. Τα ίδια στοιχεία τοΥ δικαστικού ρεπορτάζ επιβεβαιώνουν ακόμη τη διάχυτη αίσθηση που υπάρχει για την αύξηση των γάμων ανάμεσα σε Έλληνες και αλλοδαπές και αντίστροφα.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά των μεγάλων αλλαγών που έχουν επέλθει στη σημερινή ελληνική οικογένεια, ιδιαίτερα από την περίοδο της δεκαετίας του ΄70, τότε που η γυναίκα μπήκε στην παραγωγική διαδικασία και άρχισε να έχει τη δική της συμβολή στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Τη στιγμή λοιπόν που έχουμε αυτές τις εξελίξεις, κάποιες πληροφορίες μας αφήνουν στυφή γεύση, καθώς κάνουν λόγο για την ανετοιμότητα που υπάρχει για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών. Κάποιες δομές που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια να παράγουν σημαντικό ρόλο τελευταία συρρικνώνονται από εξειδικευμένο προσωπικό, ενώ αισθητή είναι και η απουσία κάποιου Συμβουλευτικού Σταθμού σε διαδημοτικό επίπεδο, που θα επιλαμβάνεται τέτοιων προβλημάτων και που θα έχει επιπλέον ως μέλημα την ανάδειξή τους, εκεί όπου υπάρχουν, πίσω δηλαδή από τις κλειστές γρίλιες της διπλανής μας πόρτας. Εκεί όπου βασιλεύει ο νόμος της σιωπής και της ενδοοικογενειακής βίας.