Ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα, ακόμα και φωτογραφίες γάμων μένουν στα αζήτητα
Αίσθηση έχει προκαλέσει η αύξηση του ποσοστού των ανθρώπων που δεν έχουν πια τα χρήματα για να παραλάβουν τα διορθωμένα ρούχα, παπούτσια και κοσμήματά τους. Αδυνατούν να ξοφλήσουν μικροποσά, με αποτέλεσμα να καθυστερούν όσο μπορούν την παραλαβή τους, αλλά ακόμα και στη χειρότερη περίπτωση να επιλέγουν να μην τα πάρουν πίσω ποτέ.
Οι επαγγελματίες αναγνωρίζουν τις δυσκολίες των ανθρώπων που αδυνατούν να φέρουν εις πέρας τα οικονομικά βάρη, αλλά επισημαίνουν και τις συνέπειες που έχει αυτή η κατάσταση στις δικές τους δουλειές.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σπυριδούλα Ανδριανουπολίτη
Φαίνεται ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει και σε αυτό ενισχύει η οικονομική δυσχέρεια. Όλο και περισσότεροι Βολιώτες αφήνουν για επιδιόρθωση παπούτσια, ρούχα και κοσμήματα αλλά με ανοιχτή έως και άγνωστη την ημερομηνία παραλαβής τους.
Αυτό κάποτε ήταν εξαίρεση, σήμερα είναι κανόνας. Ακόμα «ξεχασμένα» παραμένουν ρούχα σε καθαριστήρια και φωτογραφικό υλικό σε φωτογραφεία φανερώνοντας ότι ο κόσμος έστω με τα λίγα χρήματα που έχει, επιλέγει να δώσει προτεραιότητα στην κάλυψη πιο σημαντικών οικονομικών εξόδων. Οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας, επαγγελματίες που διατηρούν τις επιχειρήσεις τους, μίλησαν στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» για τις καθημερινές περιπτώσεις που συναντούν.
Καθυστερούν να τα παραλάβουν μέχρι να πληρωθούν
Μεγαλύτερη είναι τους τελευταίους μήνες η κίνηση και στα τσαγκάρικα, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι η οικονομική δυσχέρεια ενισχύει επαγγέλματα που σε δύσκολους καιρούς προσφέρουν φθηνές λύσεις καθημερινά πολίτες. Ο κ. Σπύρος Γιούλας, ιδιοκτήτης τσαγκάρικου στο κέντρο του Βόλου, διαπιστώνει όμως ότι το τελευταίο διάστημα οι πελάτες αργούν να πάρουν πίσω τα παπούτσια τους ή δεν τα παίρνουν ποτέ λόγω οικονομικής αδυναμίας «Παρατηρείται καθυστέρηση στην παραλαβή. Μπορεί να περάσει και το διάστημα ενός μήνα για να έρθουν να τα πάρουν. Αναλογικά στο έτος μπορεί να μείνουν και 50 ζευγάρια «ξεχασμένα».
Ο ίδιος επεσήμανε: «Είναι κατανοητό, καθημερινά τον κόσμο τον ταλανίζουν προβλήματα, όλοι περνάμε την ίδια κρίση». Σαν παράδειγμα φέρνει τους συνταξιούχους οι οποίοι περιμένουν να πληρωθούν τέλος του μήνα για παραλάβουν τα διορθωμένα παπούτσια τους. Τέλος ο κ. Γιούλας σημείωσε ότι τα ζευγάρια που μένουν τα δωρίζουν στο Κοινωνικό Δημοτικό Παντοπωλείο.
Τα «μπαλώματα» γνώρισαν την κρίση
Επιστροφή στο τεφτέρι παρατηρούν οι ράφτες, αφού ναι μεν οι δουλειές φαίνεται να έχουν ανοίξει, όχι όμως και το ταμείο, αφού οι πελάτες δυσκολεύονται να πληρώσουν τις μεταποιήσεις. Ο κ. Δημήτρης έχει ραφείο στο κέντρο της πόλης και όπως αναφέρει ο ίδιος, βάζει λίγα χρήματα στο ταμείο του, καθώς όπως φαίνεται οι επιδιορθώσεις ρούχων πλέον έχουν ελαχιστοποιηθεί σε σχέση με πριν μερικούς μήνες.
Σύμφωνα με τον ίδιο ο κόσμος σκέφτεται το ποσό των 3 ευρώ για να κάνει την επιδιόρθωση. Επίσης υπάρχουν δουλειές που ενώ τις τελείωσε εδώ και χρόνια γνωρίζει πως ποτέ δεν πρόκειται να πληρωθεί γιατί οι πελάτες απλά δεν ξαναεμφανίζονται ποτέ.
Ο ίδιος με μεγάλη απαισιοδοξία αναφέρει χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν και εκείνοι που ακόμα και για μικροποσά με ενημερώνουν ότι θα καθυστερήσουν να τα πάρουν, λόγω οικονομικού, για διάστημα 20ημερών και άνω. Άλλοι πάλι, αφήνουν ρούχα και έρχονται μετά από μια βδομάδα και προφανώς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά.
Από το καλοκαίρι ακόμα έχω περίπου 15 ρούχα που ακόμα δεν έχουν έρθει να τα πάρουν, όπως και πάρα πολλά ρούχα που μου έχουν μείνει εδώ από δύο χρόνια ξεχασμένα». Αν περάσει αρκετός καιρός και ο ιδιοκτήτες δεν έχουν ενδιαφερθεί, ο κ. Δημήτρης προβαίνει σε φιλανθρωπικές ενέργειες δίνοντάς τα στην Εκκλησία και σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Κρίση «40 καρατίων» και στο κόσμημα
Φαίνεται πως η κρίση έχει αγγίξει και την επιδιόρθωση κοσμημάτων καθώς οι πολίτες επιλέγουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους σε αναγκαία έξοδα. Ο κ. Μιχάλης Μάλλης διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια γνωστό κοσμηματοπωλείο στο κέντρο του Βόλου και πλέον για τον ίδιο δεν είναι κάτι καινούριο η παράταση στην παραλαβή επιδιορθωμένων κοσμημάτων αλλά φαίνεται ν’ αποτελεί καθημερινό φαινόμενο.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο ίδιος «ένα ποσοστό πελατών έρχονται και παίρνουν τα πράγματα τους στην προσυμφωνημένη ημερομηνία, κάποιοι άλλοι είτε είναι αμελείς είτε έχουν κάποιο οικονομικό πρόβλημα δεν έρχονται ή καθυστερούν αρκετά. Τώρα τελευταία έχει αυξηθεί ο αριθμός αυτών των πελατών που καθυστερούν να τα πάρουν λόγω της οικονομικής κρίσης. Εδώ έχουμε κοσμήματα και 4-5 χρόνια δυστυχώς τα παίρνουμε και τα αποθηκεύουμε για όταν θα μας τα ζητήσουν».
«Ξεχασμένα» ρούχα σε καθαριστήρια
Ο κ. Θωμάς Κοτρολιάς διατηρεί κεντρικό καθαριστήριο ρούχων και αντιμετωπίζει προβλήματα στη δουλειά του, καθώς μια μεγάλη μερίδα των πελατών αφήνουν φέσια ή αδυνατούν να ξοφλήσουν το λογαριασμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» «μετά από συνεννόηση με ορισμένους πελάτες μπορούν ν’ αφήσουν ρούχα από τέλος σεζόν, για μεγάλο χρονικό διάστημα και να τα πάρουν όταν τα χρειαστούν. Αυτό το κάνουν κυρίως για λόγω αποθήκευσης αλλά και χρημάτων. Έχει τύχει να μου αναφέρουν ότι λόγω οικονομικού δεν μπορούν να τα παραλάβουν και έτσι τα κρατάω στο καθαριστήριο για αρκετό χρονικό διάστημα.
Ακόμα έχει υπάρξει και η περίπτωση να έχουν αρνηθεί να τα πάρουν πίσω, ενώ έχει τύχει πολλές φορές να τα παραλάβουν αλλά να μην έχουν πληρωθεί ποτέ. Έχω φτάσει σε σημείο να πετάξω ρούχα που είχα αποθηκευμένα για 3-4 χρόνια». Τέλος σύμφωνα με την εμπειρία του διαπιστώνει ότι το φαινόμενο αυτό έχει ανοδικές τάσεις με απαισιοδοξία για το μέλλον.
Στιγμιότυπα σημαντικών στιγμών παραμένουν στα αζήτητα
Ο κ. Ζωγράφου, ιδιοκτήτης φωτογραφείου, αναγνωρίζει ότι η δουλειά έχει μειωθεί σημαντικά το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω κρίσης αλλά και έχουν αποτελέσει τεράστιο πρόβλημα οι απλήρωτες δουλειές:
«Έρχονται, κλείνουν τον γάμο τους, πληρώνουν μια μικρή προκαταβολή, μετά από κανένα μήνα έρχονται παίρνουν τα δείγματα, οι περισσότεροι τα κρατάνε για αρκετό καιρό και όταν τους ετοιμάζουμε την δουλειά, τότε εμφανίζεται το πρόβλημα, δηλαδή να μην έρχονται να τ’ αγοράσουν γιατί δυσκολεύονται οικονομικά.
Αυτό συμβαίνει στο 30-40% και στο χρόνο περίπου 4-5 φορές. Από το 2005 έχω άλμπουμ που δεν έχουν έρθει να τα πάρουν ποτέ». Ο ίδιος επισημαίνει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ειδοποιεί τον κόσμο έχοντας ως ελπίδα την ανταπόκριση.
