Η ιστορία ενίοτε γράφεται και… κατά λάθος. Πόσες φορές στην διαδρομή της ανθρωπότητας δεν διαμορφώθηκαν εξελίξεις στηριγμένες σε εσκεμμένη η απλώς λανθασμένη πληροφόρηση πολιτών που οδηγηθήκαν άλλοτε ως λαοί σε καταδικασμένες επαναστάσεις και άλλοτε ως όχλος σε ακρότητες, επειδή ακριβώς είχαν σχηματίσει ψευδή εικόνα;
Τα αναλογίζομαι όλα αυτά τούτη την ώρα, καθώς παρακολουθώ την ειδησεογραφία περί τις καταλήψεις των σχολείων.
Άκουσα, για παράδειγμα, μια μαθήτρια, που το βλέμμα της δεν έδειχνε να είναι ανόητη, να εξηγεί ότι μια βασική αιτία αυτών την κινητοποιήσεων είναι οι σκέψεις για εφαρμογή ενός σχεδίου «Καποδίστρια 2». Στο οποίο απέδωσε καταστροφικές ιδιότητες. Διότι, όπως είπε «τα σχολεία μας θα περάσουν στη δικαιοδοσία των Δήμων και έτσι θα αναγκασθούμε να πληρώνουμε περισσότερα».
Δεν ξέρω αν τα σχέδια για τον «Νέο Καποδίστρια» φτάνουν σε τέτοιες λεπτομέρειες. Ξέρω απλώς ότι πάγιο αίτημα όλης της κοινωνίας, εδώ και δεκαετίες, είναι η πραγματική αποκέντρωση. Μέρος της οποίας θα ήταν και το να περάσει η ευθύνη για την λειτουργία στις τοπικές αρχές, όπως συμβαίνει σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, και όχι στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο πρέπει να έχει άλλο, επιτελικό ρόλο και όχι να ασχολείται με τα σπασμένα παράθυρα ενός σχολείου.
Είναι λοιπόν προφανές ότι κάποιοι παραμυθιάζουν τα παιδιά μας με ψέματα. Και θέλω να πιστεύω ότι τέτοιες γελοιότητες δεν προέρχονται από υπεύθυνα κοινοβουλευτικά κόμματα, οιασδήποτε αποχρώσεως.
Εκεί που ευθύνονται και τα κόμματα, ιδίως της παραδοσιακής Αριστεράς, -όπως και οι κομματικοί εργατοπατέρες των εκπαιδευτικών, που για μια ακόμη φορά επενδύουν στις πλάτες των μαθητών- είναι στο ψέμα ότι τάχα μπορούμε να μην εφαρμόσουμε την κοινοτική οδηγία για την αναγνώριση των πτυχίων.
Αλήθεια, αυτοί που χαράζουν μια τέτοια πολιτική τακτική, πόσο μακριά νομίζουν ότι μπορεί να φτάσει αυτό το ψέμα;
Τι θα λένε σε αυτά τα παιδιά αύριο, όταν η αναγνώριση των ξένων πτυχίων, και των συνακόλουθων επαγγελματικών δικαιωμάτων, θα είναι τετελεσμένο γεγονός;
Μπορεί να μην το είπε ο Μαρξ, το λέει όμως το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας: Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Τα πρόσκαιρα οφέλη από επαναστατικές γυμναστικές, όταν στηρίζονται σε παραπληροφόρηση, κάποια στιγμή θα βγουν ξινά σε εκείνους που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους πρακτικές.
Θύματα παραπληροφόρησης;
