ΤΟΠΙΚΑ

Μνήμες αλησμόνητων πατρίδων

μνήμες-αλησμόνητων-πατρίδων-851206

Θεία Λειτουργία μετ αρτοκλασίας τελέστηκε την Κυριακή 28 Ιανουαρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, προς τιμή του Αγίου Ευγενίου Τραπεζούντος. Ακολούθησε η κοπή της βασιλόπιτας της Ενωσης παρουσία φορέων της περιοχής, που πλαισιώθηκε από χορούς και τραγούδια του Πόντου. Συγκεκριμένα, στην εκδήλωση παρέστησαν μεταξύ άλλων ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Νάκος, οι βουλευτές Μαγνησίας Ζέτα Μακρή και Ροδούλα Ζήση, εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου, ο δήμαρχος Νέας Ιωνίας Παύλος Μαβίδης, οι αντιδήμαρχοι κ.κ Λαμπρινίδης, Καουνάς και Μαυρόπουλος, εκπρόσωποι των δημοτικών, νομαρχιακών, στρατιωτικών και πολιτιστικών φορέων της περιοχής και πλήθος κόσμου. Στο σύντομο χαιρετισμό της, η πρόεδρος της Ενώσεως Κωνσταντίνα Ηλιάδου μίλησε για την ζωή και το έργο του μεγαλομάρτυρα, πολιούχου και προστάτη Τραπεζούντος Αγίου Ευγενίου και μετέφερε εικόνες από το πρόσφατο ταξίδι της Ενώσεως στον Πόντο, στον Ναό του Αγίου Ευγενίου Τραπεζούντος λέγοντας “η περιοχή του Αγίου ανήκει σήμερα σε μια αστική πυκνοδομημένη συνοικία. Ο Ναός είναι φραγμένος με ψηλά κάγκελα και δεν έχει περίβολο μεγάλο. Οταν φτάσαμε εκεί η μικρή πόρτα που οδηγούσε στην αυλή της Εκκλησίας ήταν κλειδωμένη, γιατί τον ναό τον συντηρούσαν και σε μερικά σημεία τον ανακατασκεύαζε η UNESKO. Ετσι, όλοι απογοητευμένοι πήραμε το δρόμο του γυρισμού στο λεωφορείο. Τα δικά μου πόδια είχαν καρφωθεί στο πεζοδρόμιο και για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσα να φύγω, έμεινα τελευταία, κοιτούσα την Εκκλησία του Αγίου Ευγενίου με μάτια βουρκωμένα. Δεύτερη φορά στην Τραπεζούντα και δεν μπορούσα να μπω μέσα να προσκυνήσω. Την πρώτη φορά ο Ναός ήταν εγκαταλειμμένος στο έλεος του χρόνου. Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου. Ενας ηλικιωμένος κύριος μου έδειχνε κάτι μιλώντας μου τούρκικα. Τον καλημέρισα στην γλώσσα μας και τον κοίταζα λίγο σαστισμένη. Ο παππούς μου έδειχνε μια στενή πόρτα που οδηγούσε σε σκαλοπάτια και σε μια άλλη στενή δίοδο για να μπορέσω να μπω στον περίβολο της Εκκλησίας από το διπλανό σπίτι.
Οι Τούρκοι εργάτες που συντηρούσαν τον Ναό με καλοδέχτηκαν. Με άφησαν να τραβήξω φωτογραφίες και να προσευχηθώ. Πήρα το δρόμο του γυρισμού με αγαλλίαση στην καρδιά και με την αίσθηση ότι κάποιος ακολουθούσε τα βήματά μου. Γύρισα να κοιτάξω και ο παππούς ερχόταν πίσω μου. Τον πλησίασα, τον ευχαρίστησα στην γλώσσα μας, του είπα από πού ερχόμασταν και πως θα ήθελα να βγούμε μαζί μια φωτογραφία εάν κι αυτός το επιθυμούσε. Με πλησίασε, τον αγκάλιασα και βγήκαμε φωτογραφία. Ο παππούς αυτός καταλάβαινε πολύ καλά ελληνικά, μόνο που δεν τα μιλούσε. Τέτοιους παππούδες και γιαγιάδες συναντήσαμε πολλούς στο οδοιπορικό μας στον Πόντο!”κατέληξε η κ. Ηλιάδου.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου