Κάθε τέσσερα χρόνια οι χώρες της Μεσογείου δίνουν το δικό τους αθλητικό ραντεβού. Οι Μεσογειακοί αγώνες είναι η δεύτερη σε αριθμούς και σε έκταση διοργάνωση μετά από τους Ολυμπιακούς. Ο θεσμός τα τελευταία χρόνια έχει υποβαθμιστεί και μόνο η Ελλάδα θα μπορούσε και αυτή την φορά να ενισχύσει το κύρος του και να του δώσει την χαμένη του αίγλη. Ο Βόλος και η Λάρισα είναι οι διοργανώτριες πόλεις των Μεσογειακών αγώνων του 2013.
Στο λογότυπο, στον αριθμό των αθλημάτων και στα έργα, ο Βόλος υπερέχει σημαντικά για έναν και μόνο λόγο. Είναι Μεσογειακή πόλη και έχει δικαίωμα να διεκδικήσει και να φιλοξενήσει Μεσογειακούς αγώνες. Η Λάρισα από μόνη της δεν πληρεί τις προϋποθέσεις να θέσει υποψηφιότητα… Παρ’ όλα αυτά μια ιστορική συνεργασία ξεκινά ανάμεσα στις δυο πόλεις για την φιλοξενία του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος που έχει διοργανώσει μέχρι σήμερα η ελληνική επαρχία.
Ο θεσμός των Μεσογειακών αγώνων μετρά ήδη 15 διοργανώσεις. Οι επόμενοι, αυτοί του 2009 θα γίνουν στην Πεσκάρα της Ιταλίας. Στην πρωτεύουσα του Αμρούτζο πήρε και η ελληνική υποψηφιότητα το μεγάλο «ναι» για την διοργάνωση του 2013. Απέναντι της το φαβορί Ριέκα και η Μερσίνα της Τουρκίας, που τελικά νικήθηκαν από τα «όπλα» της επιτροπής διεκδίκησης της Ελλάδας, με επικεφαλής τον Ισίδωρο Κούβελο.
Η ιστορία των Μεσογειακών αγώνων
Οι Μεσογειακοί Αγώνες είναι ακόμη μια μεγάλη διοργάνωση που έχει ελληνικές ρίζες. Πρωτεργάτες στην καθιέρωση της αθλητικής αυτής συνάντησης των κρατών της Μεσογείου υπήρξαν δύο διακεκριμένες προσωπικότητες του αθλητισμού, ο Ιωάννης Κετσέας, που διετέλεσε μάλιστα και πρόεδρος του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. (1930-1932) και ο Αγγελος Βολανάκης.
Από την δεκαετία του ‘30 ακόμη ο ΣΕΓΑΣ είχε οραματιστεί την διοργάνωση των Μεσογειακών αγώνων, κάτι που αποδεικνύεται και από τα πρακτικά του συλλόγου. Το καλοκαίρι του 1934 υπάρχει επίσημη εισήγηση και η πρόταση γίνεται πανηγυρικά δεκτή από την Ιταλία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο, και την Γαλλία. Το υψηλό κόστος που απαιτούνταν για την διοργάνωση των αγώνων αποτέλεσε τροχοπέδη στην πραγματοποίηση της πρότασης. Τελικά μετά τον πόλεμο το ενδιαφέρον αναθερμαίνεται και το 1948 υπό την αιγίδα της Ολυμπιακής επιτροπής οι Μοχάμεντ Ταχέρ Πασά, μέλος της ΔΟΕ, Αγγελος Βολανάκης και Ιωάννης Κετσέας, ξεκινούν να κάνουν πράξη το μεγάλο εγχείρημα. Την πρώτη διοργάνωση φιλοξένησε το 1951 η Αίγυπτος. Οι πρώτοι Μεσογειακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν στην Αλεξάνδρεια. Εκεί, υπό το βλέμμα του βασιλιά Faruk, του ιδρυτή των Αγώνων, και του ξαδέρφου του Mohamed Taher Pacha η συμμετοχή έφτασε στους 743 αθλητές, που αντιπροσώπευαν 10 χώρες.
Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ενθαρρυντικά για την συνέχεια και την καθιέρωση της διοργάνωσης. Μάλιστα κατά τους δεύτερους Μεσογειακούς αγώνες αποφασίστηκε η σύσταση επιτροπής, που θα είχε ως ευθύνη της την άρτια διοργάνωση των αγώνων.
Με ελληνική πρόταση, το 1961, το εποπτικό σώμα ονομάστηκε Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων (Δ.Ε.Μ.Α.), διοικούμενη από 10μελή εκτελεστική επιτροπή, με μόνιμη έδρα της την Αθήνα.
Οι προηγούμενες διοργανώσεις
Δεκαπέντε διοργανώσεις έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα. Οι πρώτες δέκα μετά τους Αγώνες της Αλεξάνδρειας (Βαρκελώνη ‘55, Βηρυτός ‘59, Νάπολη ‘63, Τύνιδα ‘67, Σμύρνη ‘71, Αλγέρι ‘75, Σπλιτ ‘79, Καζαμπλάνκα ‘83, Λαττάκεια ‘87 και Αθήνα ‘91) πραγματοποιήθηκαν τακτικά κάθε τέσσερα έτη, πάντα προηγούμενοι των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά από το 1991 και μετά, καθορίστηκε ότι οι Αγώνες θα διεξάγονται το επόμενο έτος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην περιοχή του Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν της Γαλλίας έλαβαν χώρα οι Μεσογειακοί του 1993. Οι δωδέκατοι Μεσογειακοί εισήγαγαν αλλαγές που έγραψαν ιστορία. Το Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, φιλοξένησε τους Αγώνες μόλις δύο χρόνια μετά απ’ αυτούς της Αθήνας, αφού συμφωνήθηκε ότι από δω και στο εξής θα διεξάγονταν το έτος μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αντί του προηγούμενου. Η χώρα μας πήρε την καλύτερη θέση στη γενική κατάταξη μέχρι σήμερα, όντας τέταρτη.
Το 1997 η πόλη του Μπάρι στην Ιταλία φιλοξένησε το 13ο κατά σειρά θεσμό από τις 13 έως τις 25 Ιουνίου. Για δεύτερη φορά, η Τυνησία ήταν η διοργανώτρια χώρα το 2001. Στην Τύνιδα η Ελλάδα να αναδεικνύει 87 μεσογειονίκες, αριθμός-ρεκόρ όσον αφορά στην παρουσία της στους αγώνες.
Στην Αλμερία το 2005 δυο Βολιώτες, οι Ολυμπιονίκες, Βασίλης Πολύμερος και Νίκος Σκιαθίτης με την «φόρα» από το χάλκινο των Ολυμπιακών πήραν σχεδόν διά… περιπάτου το χρυσό μετάλλιο στο διπλό σκιφ.
Αθήνα 1991
Για πρώτη φορά οι Μεσογειακοί αγώνες φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα το 1991. Η Αθήνα άνοιξε την αγκαλιά της και υποδέχτηκε 3.000 αθλητές από 18 χώρες. Οι εξαιρετικές και σύγχρονες εγκαταστάσεις και οι γεμάτες κερκίδες άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στους θεατές, τους επισκέπτες αλλά και τα μέλη της ΔΕΜΑ. Κεντρικό στάδιο υπήρξε το ΟΑΚΑ που φιλοξένησε το 2004 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ιταλία στα μετάλλια ήταν πρώτη, ακολούθησαν η Γαλλία, Τουρκία και Ισπανία, ενώ η Ελλάδα ήρθε πέμπτη στο σύνολο των μεταλλίων.
Τα αθλήματα
Κατά την διάρκεια των Μεσογειακών αγώνων διεξάγονται 25 αθλήματα. Από αυτά τα 18 θα διεξαχθούν στον Βόλο. Συγκεκριμένα η Μαγνησία θα φιλοξενήσει τις διοργανώσεις της τοξοβολίας, του στίβου, του μποξ, της ποδηλασίας, της ξιφασκίας, του ποδοσφαίρου (μοιράζεται και στην Λάρισα), του γκολφ, της γυμναστικής, του τζούντο, του καράτε, της κωπηλασίας, του κανόε καγιάκ, της ιστιοπλοΐας, της σκοποβολής, της κολύμβησης, της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, του βόλεϊ και του μπιτς βόλεϊ. Στην Λάρισα θα πραγματοποιηθούν το πόλο, η καλαθοσφαίριση, το χάντμπολ, το τένις, η άρση βαρών, η πάλη και η ιππασία.
Το έμβλημα
Το έμβλημα των Μεσογειακών αγώνων αποτελείται από τρία δαχτυλίδια που συμβολίζουν την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, αφού και οι τρεις ήπειροι εκπροσωπούνται στη διοργάνωση. Τα δαχτυλίδια σχηματίζουν μια κυματιστή γραμμή στο χαμηλότερο σημείο τους, σαν να τα λούζουν τα νερά της Μεσογείου. Αυτό το σύμβολο είναι ορατό και στη μεσογειακή σημαία, με τα λευκά δαχτυλίδια να έχουν από πίσω τους ένα ανοικτό μπλε φόντο. Κατά τη διάρκεια της τελετής κλεισίματος η σημαία παραδίδεται στη χώρα της πόλης που επιλέγεται για την οργάνωση των επόμενων Μεσογειακών Αγώνων, κάτι που θα γίνει και στην Πεσκάρα το 2009 με τον Βόλο και την Λάρισα να παίρνουν την σημαία.
Το λογότυπο των Μεσογειακών του 2013
Το λογότυπο ΒΟΛΟΣ 2013 συμβολίζει δύο ιδέες. Ο πρώτος συμβολισμός είναι διπλός, αφού αναδεικνύει δύο βασικά στοιχεία της φύσης, τη Γη και τη Θάλασσα, τη Θάλασσα και τις χώρες της Μεσογείου. Το γαλάζιο αρχαίο ελληνικό ταχύπλοο πλοίο συμβολίζει τη Μεσόγειο, τη ναυτιλία και είναι ένα στοιχείο κοινό, όλων των χωρών της Μεσογείου. Μέσα όμως από την πλούσια ελληνική μυθολογία, όπου οι ανθρώπινοι ήρωες διαδέχονται ο ένας τον άλλο, υπάρχει και ένα ηρωικό πλοίο που έμεινε στην ιστορία, η «Αργώ» της Αργοναυτικής εκστρατείας και του Ιάσονα.
Το πράσινο φύλλο ελιάς συμβολίζει τις Μεσογειακές χώρες, αφού είναι ένα κοινό τους στοιχείο, αλλά κυρίως ένα ιερό στοιχείο της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας. Το σχήμα του φύλλου, που μοιάζει και με μάτι, είναι από τα ζωγραφιστά μάτια της «Αργούς». Η διχρωμία απεικονίζει της δύο διοργανώτριες πόλεις. Το γαλάζιο τον Βόλο ως την παράλια πόλη και το πράσινο τη Λάρισα ως την ηπειρωτική πόλη.
Ο δεύτερος συμβολισμός του λογότυπου πηγάζει μέσα από τη συνολική εικόνα και τον χρωματικό κώδικα του και υποδηλώνει τη φύση, την προσοχή και φροντίδα μας στο περιβάλλον.
No Έτος Πόλη-Χώρα Αριθμός συμμετεχουσών χωρών Αριθμός αθλητών
Ανδρες Γυναίκες Σύνολο
I. 1951 Αλεξάνδρεια- Αίγυπτος 10 734 – 734
II. 1955 Βαρκελώνη-Ισπανία 10 1.135 – 1.135
III. 1959 Βηρυτός-Λίβανος 12 792 – 792
IV. 1963 Νάπολη-Ιταλία 13 1.057 – 1.057
V. 1967 Τύνιδα-Τυνησία 12 1.211 38 1.249
VI. 1971 Σμύρνη-Τουρκία 14 1.235 127 1.362
VII. 1975 Αλγέρι-Αλγερία 15 2.095 349 2.444
VIII. 1979 Σπλιτ-Γιουγκοσλαβία 14 2.009 399 2.408
IX. 1983 Καζανμπλάνκα- Μαρόκο 16 1.845 335 2.180
X. 1987 Λατάκεια-Συρία 18 1.529 467 1.996
XI. 1991 Αθήνα-Ελλάδα 18 2.176 586 2.762
XII. 1993 Ρουσιγιόν-Γαλλία 19 1.994 604 2.598
XIII. 1997 Μπάρι-Ιταλία 21 2.099 804 2.903
XIV. 2001 Τύνιδα-Τυνησία 23 2.002 1.039 3.041
XV. 2005 Αλμερία-Ισπανία 23
*Δεν υπάρχουν για την Αλμερία επίσημα καταχωρημένα στοιχεία από την ΔΕΜΑ
Οι Ελληνες που κατέχουν ρεκόρ αγώνων
Στίβος
100μ. Αγγελος Παυλακάκης 10.13 1997
Μήκος Κώστας Κουκοδήμος 8.26 1991
Ακόντιο Κώστας Γκατσιούδης 89.22 1997
100μ. Κατερίνα Θάνου 11.13 1997
Μήκος Νίκη Ξάνθου 6.72 1997
Δίσκος Αναστασία Κελεσίδου 66.18 1997
Ακόντιο Αγγελική Τσιολακούδη 62.61 2005
Αρση βαρών
Εμπολέ ζετέ 62 κιλά Λεωνίδας Σαμπάνης 165.0 2001
Εμπολέ ζετέ 94 κιλά Λεωνίδας Κόκκας 212.5 2001
Εμπολέ ζετέ 63 κιλά Αναστασία Τσακίρη 120.0 2001
Αρασέ 63 κιλά Αναστασία Τσακίρη 95.0 2001
Εμπολέ ζετέ 75 κιλά Φιλιππία Κοχλιαρίδου120.0 2001
Αρασέ +75 κιλά Κατερίνα Ροδίτου 130.0 2001
Κολύμβηση
100μ. ύπτιο 55.48 Αρης Γρηγοριάδης 2005
200μ. πεταλούδα 1.57.58 Γιάννης Δρυμωνάκος 2005
