ΤΟΠΙΚΑ

Η απαξίωση του κοινωνικού διάλογου για το Ασφαλιστικό, χάριν σκοπιμοτήτων!

η-απαξίωση-του-κοινωνικού-διάλογου-γι-851206

Αποτελεί λυπηρή και συνάμα ανησυχητική διαπίστωση το γεγονός ότι ορισμένοι με την αποχή τους από τον κοινωνικό διάλογο, προς χάρη διαφόρων σκοπιμοτήτων, απαξιώνουν την ουσία του διαλόγου και κλείνουν τα μάτια στις αδιαμφισβήτητα δυσμενέστατες προβλέψεις για το Ασφαλιστικό, τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Με τον τρόπο αυτό οι αρνητές του διαλόγου, αρνούμενοι στην ουσία το ίδιο τους το δικαίωμα να καταθέσουν τις θέσεις και τις προτάσεις τους, ώστε στη συνέχεια να τις διεκδικήσουν -αν χρειασθεί- και αγωνιστικά, δίνουν την ευκαιρία:
• Σε κάθε Επιτροπή “Σοφών” να διαμορφώνει κλίμα στην κοινωνία και
• Σε κάθε Κυβέρνηση να νομοθετεί μόνη της, κατά το δοκούν, με δική μας ευθύνη λόγω της
απουσίας μας.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η συμμετοχή μας στον Κοινωνικό διάλογο πρέπει να είναι διεκδικητική και «επιθετική», χωρίς προαπαιτούμενα, με υπεύθυνες και τεκμηριωμένες θέσεις, για να έχει τα αποτελέσματα που προσδοκούν όλοι οι εργαζόμενοι.
Είναι, ωστόσο, ανάγκη να επισημανθεί ότι η επιχειρούμενη κομματικοποίηση και εμπλοκή της ΓΣΕΕ, με ευθύνη της πλειοψηφίας, που είχε ήδη ξεκινήσει στον προεκλογικό αγώνα και που δυστυχώς συνεχίζεται και μετεκλογικά, συμβάλλει στην περαιτέρω απαξίωση του Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Όταν κάποιοι (όπως ο Πρόεδρός της) βγαίνουν τώρα και μιλούν ότι δήθεν το «ποσοστό της Κυβέρνησης δεν δίνει κοινωνική νομιμοποίηση», ενώ κάποτε, για το ίδιο ακριβώς ποσοστό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σιωπούσαν, είναι προφανές ότι υποκρίνονται και αναζητούν κομματικά προσχήματα για να ναρκοθετήσουν τον διάλογο.
Λες και τότε ήταν όλα καλά! Μήπως επί των ημερών τους δεν καταργήθηκε το 8ωρο, δεν εφαρμόσθηκε το 12ωρο, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η ομηρία χιλιάδων συμβασιούχων, η ένταξη των Ταμείων στην ομπρέλα του ΙΚΑ, χωρίς καμιά οικονομική πρόβλεψη, η μείωση της αναπλήρωσης των συντάξεων από το 80 στο 70%;
Όσον αφορά στις αιτιάσεις για το προσχέδιο του Προϋπολογισμού και για την “σκληρή-όπως λένε-λιτότητα” και βέβαια πρέπει να καλυφθούν τα ελλείμματα που ανέδειξε η απογραφή, ελλείμματα των προηγούμενων Κυβερνήσεων. Το θέμα όμως είναι να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι πάλι, όπως μέχρι χθες αυτό το κόστος. Και εδώ χρειάζεται το “ούτε μια μέρα ανοχή”. Όπως και καμιά ανοχή στις δηλώσεις Γκαργκάνα, που τον ενοχλούν ξαφνικά οι συνταξιούχοι των 500, 600, 800 ή 1.500 ευρώ -ωσάν να μην πρέπει όλοι να έχουν ένα αξιοπρεπές όριο διαβίωσης- και δεν τον ενοχλεί η αυθαίρετη και προκλητική αύξηση του ίδιου του του μισθού και κατ επέκταση και της σύνταξής του;
Πεποίθησή μας είναι ότι ο θεσμός της Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελεί ένα από τα ύψιστα αγαθά του σύγχρονου ευρωπαϊκού κόσμου. Κατακτήθηκε και καθιερώθηκε ιιέσα από αγώνες δεκαετιών. Χρειάστηκε να γυρίσουν τη “σελίδα του χρόνου” αρκετοί αιώνες για να φθάσουμε εμείς σήμερα εδώ και να θεωρούμε ως ένα δεδομένο στοιχείο μιας Πολιτείας του 21ου Αιώνα το δικαίωμα στην ασφάλιση και στη συνταξιοδότηση. Δυστυχώς, πολλοί τεχνοκράτες, οι οποίοι φτάνουν μέχρι μέσα στο κέντρο λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες, αποφάσισαν και επιχειρούν να μας πείσουν, ότι:
• Δεν… υπάρχουν δεδομένα
• Θα… πρέπει να δεχτούμε αλλαγές, οι οποίες επιστρέφουν τα κοινωνικά δικαιώματα αρκετές δεκαετίες πίσω.
Είναι σαφές πως αυτοί που τα ισχυρίζονται αυτά, πάτησαν πάνω στις εκάστοτε στρεβλώσεις του πολιτικού συστήματος και οδήγησαν τις ευρωπαϊκές χώρες στη λήψη επώδυνων μέτρων, στη μείωση των δαπανών για τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και στη μη εφαρμογή πιο δίκαιων φορολογικών και ασφαλιστικών συστημάτων, με αυξημένο αναδιανεμητικό και ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Από την πλευρά μας, λοιπόν, θεωρούμε ότι ο διάλογος είναι ένα σοβαρό εργαλείο στην κοινωνία, αρκεί να χρησιμοποιείται με υπευθυνότητα.
Γι αυτό και θεωρούμε ότι οι επιλεκτικές λογικές σκοπιμοτήτων για την όποια συμμετοχή στο διάλογο, άλλοτε, δηλαδή, εν λευκώ και άλλοτε με προσκόμματα και όρους/προϋποθέσεις (ανάλογα με το ποιο κόμμα κάθε φορά βρίσκεται στην Κυβέρνηση) μόνο ζημιά μπορεί να κάνει στους εργαζόμενους και τα προβλήματα τους, πλήττοντας ταυτόχρονα περαιτέρω και την αξιοπρέπεια του Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Πρέπει, επομένως, προς κάθε κατεύθυνση να διαμηνύσουμε ότι θα επιδιώξουμε, με θέσεις τεκμηριωμένες. και θα διεκδικήσουμε δυναμικά την προώθηση μέτρων κοινωνικού χαρακτήρα για την επίτευξη του σημαντικού στόχου, της βιωσιμότητας του Ασφαλιστικού, ξεκαθαρίζοντας για μια ακόμη φορά. πως δεν θα δεχτούμε αυξήσεις ορίων ηλικίας, μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις εισφορών.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου