Μπροστά σε ένα πραγματικό αδιέξοδο έχουν βρεθεί τις τελευταίες ημέρες οι εκπρόσωποι του σωματείου εργαζομένων στους ΟΤΑ Μαγνησίας, που έχει την ευθύνη για τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις στους Δήμους, με αιχμή του δόρατος την καθαριότητα. Αφενός η μικρή συμμετοχή στις καταλήψεις δημοτικών εγκαταστάσεων και στις άλλες μορφές αγώνα και αφετέρου η αδυναμία συνεννόησης των μελών του προεδρείου του συλλόγου έστω και για τα στοιχειώδη, έχουν δημιουργήσει μια πραγματικά αδιέξοδη κατάσταση.
Το μέγεθος του προβλήματος φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο στη χθεσινή γενική – υποτίθεται – συνέλευση στο Δημαρχείο Βόλου, όπου δεν υπήρξε για άλλη μια φορά η απαιτούμενη απαρτία, με αποτέλεσμα να μετατραπεί η συνέλευση σε ανοικτή συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, μέσα σε ένα κλίμα το οποίο θύμιζε περισσότερο χάβρα Ιουδαίων και λιγότερο συνεδρίαση συνδικαλιστικού οργάνου. Αλληλοκατηγορίες, καταγγελίες, προσωπικές αιχμές, διαξιφισμοί και σκληρές αντιπαραθέσεις, συνέθεσαν τη χθεσινή διαδικασία που προκάλεσε πονοκέφαλο σε όποιον είχε το ψυχικό σθένος να την παρακολουθήσει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ωστόσο εκεί που πραγματικά φάνηκε το χάσμα μεταξύ των μελών του προεδρείου, ήταν την ώρα της ενημέρωσης των δημοσιογράφων για τις αποφάσεις του συλλόγου. Άφωνοι οι εκπρόσωποι των τηλεοπτικών σταθμών, των εφημερίδων και των ραδιοφώνων παρακολουθούσαν τον πρόεδρο του συλλόγου και την εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ ΟΤΑ να διαφωνούν για αποφάσεις που υποτίθεται ότι είχαν ληφθεί μόλις πριν από λίγα λεπτά! Τελικά τα όσα ανακοινώθηκαν περισσότερο μπέρδεψαν παρά διαφώτισαν τους εργαζόμενους για το μέλλον και πολύ περισσότερο για την προοπτική των συγκεκριμένων κινητοποιήσεων, που παρά την ισχνή συμμετοχή έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα σε περιοχές όπως η Νέα Ιωνία λόγω της μη αποκομιδής απορριμμάτων εδώ και σχεδόν τρεις εβδομάδες.
Οι χθεσινές αποφάσεις των εκπροσώπων του συλλόγου εργαζομένων στους ΟΤΑ Μαγνησίας, δίνουν την εντύπωση σε έναν αντικειμενικό παρατηρητή ότι οι συνδικαλιστές έχουν αυτοεγκλωβιστεί σε έναν αγώνα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, με την κοινωνία αγανακτισμένη από τις επιπτώσεις των κινητοποιήσεων και το πιο σημαντικό, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή προοπτική δικαίωσης των εργαζομένων που παλεύουν ενάντια στην εφαρμογή του προγράμματος διαθεσιμοτήτων. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να συνεχίζεται ένας αγώνας καθαρά και μόνο για την τιμή των όπλων, ένας κύκλος κινητοποιήσεων από εργαζόμενους χωρίς όμως τους ίδιους τους εργαζόμενους. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ζουν χιλιάδες δημότες μαζί με τόνους σκουπιδιών, επειδή οι συνδικαλιστές δεν έχουν καταφέρει να πείσουν τους συναδέλφους τους για την ανάγκη μαζικής συμμετοχής στις κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων.
