Είμαστε μία χώρα όπου τα πάντα κινούνται και επηρεάζονται από το μπλε του ουρανού και της θάλασσας. Όταν… κατσουφιάζει ο καιρός, επηρεάζει αναμφισβήτητα και την συμπεριφορά μας. Το ζήσαμε για μία ακόμη φορά με τη βροχή που έπεσε το Σαββατοκύριακο, όπου χθες, πρώτη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας, ήμασταν κυριολεκτικά έξω από τα νερά μας…
Αν γίνεται η παραπάνω επισήμανση, είναι γιατί με βάση με αυτές τις καιρικές συνθήκες στην Ελλάδα, με οκτώ μήνες καλοκαιρία το χρόνο, προσαρμόσαμε τη ζωή μας και την κοινωνική μας δραστηριότητα.
Κάπως έτσι ο Βόλος ήταν για πολλά χρόνια η πρώτη ποδηλατούπολη και σήμερα μία από τις πρώτες πόλεις στην Ελλάδα στην πώληση δικύκλων.
Κάπως έτσι υπήρχε και υπάρχει μία ατέλειωτη σειρά από υπαίθρια καφέ στην παραλία και στις κοντινές παραθαλάσσιες παραλίες. Κάπως έτσι έχουμε βάλει σε δεύτερη μοίρα τα…χειμωνιάτικα στο σπίτι μας και έχουμε σε πρώτη ζήτηση τα καλοκαιρινά ή το πολύ- πολύ τα ανοιξιάτικα. Κάπως έτσι, με τις καλοκαιρινές συνθήκες και τις μεγάλες περιόδους της ανυδρίας και της ξηρασίας, βάλαμε σε δεύτερη μοίρα την προνοητικότητά μας για τα ρέματα, για τους χειμάρρους και για την ετοιμότητα που πρέπει να έχουμε ως πόλη και ως χώρα για την αντιμετώπιση των δυσμενών καιρικών συνθηκών (χιονοπτώσεις, πλημμύρες κοκ.). Είχαμε συνηθίσει επί δεκαετίες να πιστεύουμε ότι το ηπειρωτικό και μεσογειακό κλίμα θα αποτρέψει από τα καθ΄ ημάς τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις επακόλουθες καταστροφές. Υποτιμήσαμε έτσι τις κλιματικές αλλαγές και το γεγονός ότι στο όνομα της τσιμεντοποίησης και της αντιπαροχής, η φύση μάς εκδικείται και ότι τίποτα δεν είναι όπως πριν…
Ο κακός μας ο καιρός…
