Τα της διαδοχής στην Εκκλησία ήταν σε υποβόσκουσα κατάσταση το τελευταίο τρίμηνο, αλλά δεν άργησαν να φανερωθούν μετά τα πρώτα άσχημα νέα για την υγεία του Αρχιεπισκόπου.
Η μάχη διαδοχής στην Εκκλησία δεν έχει καμία σχέση με την μάχη διαδοχής που εξελίσσεται αυτή την εποχή στο ΠΑΣΟΚ. Στην πολιτική οι περισσότερες από τις εξελίξεις είναι φανερές και διαδραματίζονται δημοσίως. Αντιθέτως τα της Εκκλησίας σκεπάζονται από ένα πέπλο μυστηρίου, θυμίζοντας περισσότερο Βυζάντιο, παρά σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Είναι φυσικό με την περιπέτεια υγείας που περνάει ο Αρχιεπίσκοπος ορισμένοι Επίσκοποι να σκέπτονται και την υπόθεση της διαδοχής. Μέχρι εκεί όμως. Η εικόνα των Ιεραρχών να αναλύουν στα τηλεοπτικά παράθυρα την κατάσταση και να παρουσιάζονται πότε ως γιατροί και πότε ως πολιτικοί, δεν συνάδει ούτε με την πνευματικότητα της Εκκλησίας ούτε με τη δεδομένη αδελφική αγάπη των επισκόπων με την Αρχιεπίσκοπο ιδιαίτερα τις δύσκολες ώρες που περνάει ο προκαθήμενος.
Αν με τέτοια ψυχρότητα ορισμένοι Μητροπολίτες προσεγγίζουν ένα τόσο λεπτό και ευαίσθητο θέμα, δικαίως απορούν οι πολίτες για το πώς αντιμετωπίζονται από πλευράς μέρους της ελληνικής Εκκλησίας ορισμένα από τα σπουδαιότερα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας.
Ένα σκληρό παιχνίδι εξουσίας χωρίς προσχήματα και ανθρωπιά.
Ολισθηρή η ιερή αρένα
