Ο χειμώνας έρχεται, το πετρέλαιο αγνοείται…

Με την ελπίδα ότι θα συνεχιστούν οι ήπιες καιρικές συνθήκες για αρκετές ακόμη εβδομάδες και ψάχνοντας για εναλλακτικές μορφές θέρμανσης, οι Βολιώτες προετοιμάζονται για τον φετινό χειμώνα που αναμένεται ο πιο δύσκολος των τελευταίων 50 ετών!

Με την τιμή του πετρελαίου σε δυσθεώρητα ύψη και τον οικογενειακό προϋπολογισμό στα τάρταρα, οι επιλογές των καταναλωτών δεν είναι πάρα πολλές. Κατ΄ αρχήν δεν υπάρχουν καν σκέψεις για αγορά πετρελαίου θέρμανσης καθώς τα 1.400 ευρώ περίπου που θα κοστίζει ο τόνος, δύσκολα βρίσκονται πλέον. Στα πρατήρια που άλλες χρονιές οι παραγγελίες έπεφταν βροχή τέτοιες μέρες, το ενδιαφέρον είναι μηδενικό σήμερα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ζητείται από τους βενζινοπώλες να τους επιστραφούν ποσότητες πετρελαίου που υπάρχουν σε δεξαμενές πολυκατοικιών και όχι μόνο από τον περασμένο χειμώνα.

Την ίδια στιγμή τα καταστήματα που πωλούν σόμπες ξύλου, υγραερίου κ.λ.π. καθώς και οι ξυλαποθήκες κάνουν χρυσές δουλειές. Από τη στιγμή που η διαφορά στο κόστος θέρμανσης ξεπερνά σε ορισμένες περιπτώσεις και το 60% σε σχέση με το πετρέλαιο, τέτοιες επιλογές μοιάζουν μονόδρομος για τον οικογενειάρχη που έχει δει το μισθό του να περικόπτεται ή να μην καταβάλλεται καν αν πρόκειται για εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα και τη ίδια στιγμή φόροι, χαράτσια και ακρίβεια τον κάνουν να έχει χάσει τον ύπνο του.

Από την πλευρά των βενζινοπωλών που βιώνουν μια άνευ προηγουμένου κρίση στον κλάδο τους όπου τα λουκέτα πέφτουν βροχή και οι τζίροι κατακρημνίζονται, οι αντιδράσεις που έχουν τη μορφή άρνησης διανομής πετρελαίου θέρμανσης μοιάζουν με ύστατη μορφή αντίστασης σε ένα καθεστώς προαποφασισμένο από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Άλλωστε η αναζήτηση σίγουρων πόρων και εσόδων από ένα κράτος ανίκανο να εισπράξει φόρους και να επιβάλει το νόμο στους γνωστούς αγνώστους φοροφυγάδες είναι μια συνήθης πρακτική που έχει βρει ευρύτατη εφαρμογή στην μνημονιακή Ελλάδα.

«Αφού υπάρχουν τα εύκολα θύματα – οι καταναλωτές – γιατί να χάνουμε χρόνο ψάχνοντας για άλλες λύσεις, πιο δίκαιες, που θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία με έσοδα;», σκέφτονται οι ιθύνοντες του κρατικού μηχανισμού που βέβαια δεν τολμούν να διατυπώσουν δημόσια τέτοιες σκέψεις, αλλά δικαιολογούν τις αποφάσεις τους προτάσσουν την ανάγκη για πάταξη της φοροδιαφυγής και εξάρθρωσης των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τη αγορά καυσίμων.

Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν τα υπολόγισαν φέτος σωστά ή μάλλον λογάριασαν χωρίς τον «ξενοδόχο» που στη προκειμένη περίπτωση είναι ο δοκιμαζόμενος, εξαθλιωμένος και αγανακτισμένος καταναλωτής. Με την άρνησή του να προμηθευτεί πετρέλαιο θέρμανσης θα τινάξει στον αέρα τον απάνθρωπο σχεδιασμό τους για περισσότερα έσοδα.

Ίσως αυτή η στάση να αποτελεί και την ύστατη ελπίδα να πάρουν πίσω το προκλητικό μέτρο για την εξίσωση των φόρων στα πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης. Ίσως αν τους «αλλάξουμε τα πετρέλαια» με τη συνεχιζόμενη αποχή από τις παραγγελίες, να πάρουν το μήνυμα και να επαναφέρουν την τιμή του καυσίμου, που για αρκετούς συνανθρώπους μας είναι ζήτημα επιβίωσης, σε επίπεδα ρεαλιστικά για την εποχή. Αρκεί βέβαια όσο καιρό τους πάρει για να το συνειδητοποιήσουν, οι καιρικές συνθήκες να είναι με το μέρος μας…