Φίλοι πριν να ξεκινήσω, διέκοψα τις διακοπές,
βλέπετε εκλογές Σεπτέμβρη, αποφάσισε ο παις.
Εκλογές θέλησε ο Κώστας, να γενούνε δέκα έξι,
προσπαθεί έως το τέλος, με τα νεύρα μας να παίξει.
Όσα χρόνια κυβερνάει, μας τα έκανε σμπαράλια,
έχουμε χαμένα όλοι και τ΄ αυγά και τα πασχάλια.
Το μαστίγιο κρατούσε, τα ΄χε κρύψει τα καρότα,
μας τα άλλαξε όπως λένε, κυριολεκτικά τα φώτα.
Ας βρεθεί έστω και ένας, φίλοι ειλικρινά το θέλω,
να μου πει τι έχει κάνει, να του βγάλω το καπέλο.
Έχω βαρεθεί να γράφω, όσα είπε και είχε τάξει
που δεν έχω δει ούτε ένα, να το έχει κάνει πράξη.
Τώρα ίδια αναμασάει, σε συνέδρια και μπαλκόνια,
και μας λέει ΘΑ τα πράξει, στα επόμενα τα χρόνια.
Είχε ακόμα επτά μήνες, αν είχε καλές προθέσεις,
όμως φίλοι δε το θέλει κι «ιδεών» γράφει εκθέσεις.
Από όσα πάλι τάζει, πράξη ούτε ένα δεν θα δείτε
και αν θα ξαναβγεί, ματαίως τότε θα με θυμηθείτε.
Φίλε δε σε επηρεάζω, ποιο θα πρέπει να ψηφίσεις,
έχεις νου, κρίση, τα βλέπεις, μόνος ας αποφασίσεις.
Όλη η αγανάκτησή σου, με την ψήφο ας γίνει πράξη,
γιατί δέκα επτά Σεπτέμβρη, το πουλί θα ’χει πετάξει…
