Οταν τον περασμένο Μάρτιο ο Υπουργός Εσωτερικών προανήγγειλε ότι για πρώτη φορά το Εθνικό Σχέδιο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι έτοιμο, πολλοί ίσως θα πίστεψαν ότι κάτι πάει να αλλάξει σ΄ αυτή τη χώρα…
Τα γεγονότα ήλθαν να καταδείξουν πανηγυρικά πόσο έωλες ήταν οι δηλώσεις του στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού. Ο τελευταίος δείχνει αυτοπαγιδευμένος. Προκήρυξε πρόωρες εκλογές, πιστεύοντας πως το φετινό καλοκαίρι θα ρολάρει όπως και τα προηγούμενα τρία χρόνια και ότι με τον «αέρα» που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις θα ανανέωνε και πάλι τη λαϊκή εντολή.
Ούτε και σ΄ αυτό όμως στάθηκε τυχερός. Τα χειρότερα δεν αποφεύχθηκαν. Η κυβέρνηση πληρώνει την αμεριμνησία και το ζαμανφουτισμό της ελληνικής κοινωνίας. Από την κορυφή μέχρι τη βάση της πυραμίδας σ΄ ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Υπήρχαν όλα εκείνα τα στοιχεία τα τελευταία χρόνια που «φωτογράφιζαν» την επερχόμενη εθνική τραγωδία. Η παρατεταμένη ξηρασία, η λειψυδρία, οι κλιματικές αλλαγές έδειχναν το δρόμο για επαναπροσδιορισμό των σχεδίων αντιμετώπισης και κατάσβεσης των πυρκαγιών. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ο μεγαλύτερος εναέριος στόλος πυρόσβεσης, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε «σουρωτήρι» τρία χρόνια αργότερα. Το ανεκπαίδευτο προσωπικό έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Επίσης η προσπάθεια των εθελοντών ήταν συγκινητική, αλλά και αυτή δεν ήταν αρκετή.
Πάντα βλέπετε αυτή η χώρα προχωρούσε χωρίς σχέδιο. Από την κορυφή ως τη βάση…
Κούφια λόγια…
