Έφτασε λοιπόν η ώρα για τις Εθνικές Εκλογές. Ένα γεγονός το οποίο χωρίς αμφιβολία το περιμέναμε από καιρό. Δεν είναι άλλωστε υπερβολή να πούμε ότι η χώρα έχει εισέλθει εδώ και αρκετούς μήνες στην προεκλογική περίοδο, οπότε δεν πιαστήκαμε και εξ απροόπτου. Yπ’ αυτήν την έννοια μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι αναγκαίο και μεγαλύτερο διάστημα από αυτό του ενός μήνα. Άλλωστε κάτι αντίθετο θα ισοδυναμούσε με τεράστιο κόστος και σημαντική επιβάρυνση τόσο σε οικονομικά μεγέθη, όσο και σε τομείς, όπως το περιβάλλον, αλλά και εκείνο της ψυχολογικής κατάστασης του λαού.
Έτσι λοιπόν από μια πλευρά κατανοούμε την επίσπευση των εκλογών και την επικροτούμε. Βέβαια θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ως προς την ημερομηνία πέσαμε μερικές εβδομάδες έξω. Ενώ περιμέναμε οι εκλογές να πραγματοποιηθούν στα τέλη του Σεπτέμβρη, ο πρωθυπουργός τις εξήγγειλε για τις 16 Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το κομμάτι μας εξέπληξε και μας αιφνιδίασε. Μπορούμε να μιλάμε πλέον για εκλογές εξπρές, για μια διαδικασία που μπορεί να χαρακτηριστεί από την πρωτοφανή βιασύνη του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Και αυτό είναι ακριβώς το κομμάτι που δεν καταλαβαίνουμε και σε καμιά περίπτωση δεν επικροτούμε.
Δεν κατανοούμε σε καμιά περίπτωση τον λόγο που επιτάσσει τη βιασύνη αυτή και γιατί οι εκλογές δεν μπορούσαν να περιμένουν μία ή δύο εβδομάδες. Για ποιο λόγο ο πρωθυπουργός τη στιγμή που διαλαλούσε ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους το Μάρτιο, πέρασε στο αντίπερα άκρο και ήρθε να διαψεύσει, χρονικά, ακόμη και τον πιο ευφάνταστο πολιτικό αναλυτή. Το επιχείρημα του πρωθυπουργού περί προϋπολογισμού αποτελεί καλή προσπάθεια να δικαιολογήσει την απόφασή του και μπορεί να παρασύρει αρκετούς, αλλά δυστυχώς δεν πείθει. Όπως δεν πείθει και το ξαφνικό ενδιαφέρον του για τη μη πόλωση του πολιτικού κλίματος. Βλέπετε ο προϋπολογισμός μπορεί να αποτελέσει ένα αρκετά καλό προεκλογικό επιχείρημα στα χέρια της κυβερνώσας παράταξης με τις κατάλληλες παροχές. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δέσμευση άλλωστε προς τα κοινωνικά στρώματα. Ενώ είναι βέβαιο ότι δε θα καταφέρει να συγκεντρώσει στις επερχόμενες εκλογές την ισχυρή πλειοψηφία που διαθέτει σήμερα
Αλλού πιστεύουμε ότι στοχεύει ο πρωθυπουργός με αυτή του την κίνηση. Την οποία παρεμπιπτόντως θεωρούμε αρκετά ευφυή. Δεν είναι υπερβολή να πούμε άλλωστε ότι το επικοινωνιακό επιτελείο αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα της ΝΔ έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μεγαλύτερο ακόμη και από το πλεονέκτημα που φαίνεται να έχει ο πρωθυπουργός σε σύγκριση με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Στόχος λοιπόν της κίνησης αυτής νομίζουμε ότι δεν είναι άλλος από την πρόκληση πανικού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ειδικά της κυβερνώσας κάστας του ΠΑΣΟΚ. Αυτών που ενώ εδώ και αρκετό καιρό προκαλούν τον Κ. Καραμανλή να προβεί σε πρόωρες εκλογές, στην πραγματικότητα δεν το επιθυμούν. Αλλά ούτε και ήταν έτοιμοι για κάτι ανάλογο. Πόσο μάλλον για εκλογές με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Και το αποτέλεσμα αυτής της κίνησης δεν άργησε να φανεί, καθώς δεν ήταν και λίγοι αυτοί που έσπευσαν να κατηγορήσουν τον πρωθυπουργό για την κίνηση του αυτή. Τη στιγμή που θα έπρεπε να πανηγυρίζουν.
Πλήγμα λοιπόν της όλης διαδικασίας δεν είναι άλλο από την εικόνα, τη συνοχή του ΠΑΣΟΚ και την ηγετική κάστα που αναφέρουμε παραπάνω. Η οποία τον τελευταίο καιρό έχει προβεί σε μια προσπάθεια να ελέγξει τον κομματικό μηχανισμό και να επιβάλλει τις επιλογές της, προκειμένου να προλάβει τις όποιες αντιδράσεις της επόμενης ημέρας. Τις συνέπειες μια ήττας που λίγο πολύ προβάλλει ως αναπόφευκτη. Που αγνοώντας την ενότητα, αλλά και τις όποιες θετικές προοπτικές μπορεί να υπάρχουν, προσπαθεί να κάψει «τα δυνατά του χαρτιά», προωθώντας «…όλους τους ανθρώπους του Προέδρου…». Αυτούς που θα του δώσουν άλλοθι την επόμενη μέρα.
Βέβαια μη φανταστείτε ότι στην απόφαση του αυτή ο πρωθυπουργός δεν έλαβε σοβαρά υπόψη και το δικό του συμφέρον. Ένα συμφέρον που εύλογα υποδεικνύει ότι σε καμιά περίπτωση το περίφημο πια Πόρισμα Ζορμπά δε θα έπρεπε να πάει στη Βουλή. Αυτή άλλωστε
Ας αρχίσουν οι xοροί
