“Ο κρυμμένος” στο “Σινέ-Μεσόγειος”

Με την ταινία “Ο κρυμμένος” (CACHÉ), που απέσπασε Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών 2005, καθώς και Βραβεία FIPRESCI και Οικουμενικής Επιτροπής, συνεχίζονται την Τρίτη 21 Ιουλίου οι προβολές του “Σινέ-Μεσόγειος” στον θερινό κινηματογράφο της “Εξωραϊστικής”. Η ταινία παρουσιάζεται σε: Σκηνοθεσία – Σενάριο: Michael Haneke. Φωτογραφία: Christian Berger. Μοντάζ: Michael Hudecek, Nadine Muse. Ήχος: Jean-Paul Mugel, Jean-Pierre Laforce. Σκηνικά: Emmanuel de Chauvigny, Christoph Kanter. Κοστούμια: Emmanuel de Chauvigny, Christoph Kanter Ηθοποιοί: Daniel Auteuil (Georges), Juliette Binoche (Anne), Maurice Benichou (Majid), Annie Girardot (μητέρα Ζορζ), Bernard Le Coq (συντάκτης), Daniel Duval (Pierre). Παραγωγός: Margaret Menegoz, Veit Heiduschka. Παραγωγή: Les Films du Losange, Wega Film, Bavaria Film, Bim Distribuzione (Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία – 2005).
Έγχρωμη (117΄)
Πολλοί τη χαρακτήρισαν ως την καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς της: Ο “Κρυμμένος” (Caché) του αυστριακού Μισέλ Χάνεκε δεν αστειεύεται. Πρόκειται για ένα “οικογενειακό” θρίλερ αξιώσεων. Η ταινία διηγείται τη ζωή του Ζορζ, ενός παριζιάνου τηλεοπτικού κριτικού και αναλυτή βιβλίων (Ντανιέλ Οτέιγ), που ξαφνικά λαμβάνει βιντεοταινίες με σκηνές από την οικογενειακή του ζωή, με παράξενες παιδικές ζωγραφιές. Με την πάροδο του χρόνου, οι αποστολές των βιντεοταινιών πυκνώνουν. Καθώς, όμως, δεν έχει εκδηλωθεί κάποια συγκεκριμένη απειλή, η αστυνομία αρνείται να βοηθήσει. Έτσι, ο Ζορζ προσπαθεί με μόνη τη βοήθεια της γυναίκας του (Ζυλιέτ Μπινός) να μαντέψει την ταυτότητα του κρυμμένου αποστολέα. Ψάχνει για εχθρούς, που μπορεί να έκανε στη ζωή του. Φτάνει μέχρι την παιδική του ηλικία, στα χρόνια του πολέμου στην Αλγερία. Και τότε, όλα αλλάζουν…
Ο Μισέλ Χάνεκε υιοθετεί και πάλι τη φόρμα του θρίλερ για να ασχοληθεί με το θέμα της βίας στην καθημερινότητα των ηρώων του. Ξετυλίγει σταδιακά τα μυστικά του πρωταγωνιστή και τα συνδέει με μυστικά, που ολόκληρη η γαλλική κοινωνία θέλει να θάψει ή να ξεχάσει. Εδώ η αναζήτηση της αλήθειας δεν έχει τόση μεγάλη σημασία, όσο τα ψέματα, που λέει κανείς στον εαυτό του και στους άλλους, για να αισθάνεται καλύτερα. Έξοχες είναι οι ερμηνείες τόσο του Ντανιέ Οτέιγ, όσο και της Ζυλιέτ Μπινός. Εκείνο όμως, που ξεχωρίζει περισσότερο είναι το αινιγματικό φινάλε της ταινίας: Ανοιχτό σε πολλές εκδοχές και ερμηνείες, είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον και τον έντονο προβληματισμό του κοινού.