ΤΟΠΙΚΑ

Κόκκινο στην Ιταλία, χαμηλά στην Ελλάδα

κόκκινο-στην-ιταλία-χαμηλά-στην-ελλάδ-241396

Στη Σαρδηνία το φορτίο επικίνδυνων αποβλήτων της

«Χαλυβουργίας Βόλου», που μετέφερε το πλοίο «Eilsum», χτύπησε τριπλό συναγερμό,

ανιχνεύοντας ραδιενέργεια και συγκεκριμένα επίπεδα Καισίου-137 δύο με τρεις

φορές πάνω από το κατώτερο όριο. Οι τοπικές περιοχές του Κάλιαρι έθεσαν την

περιοχή γύρω από το εργοστάσιο σε καραντίνα και συγκάλεσαν σύσκεψη με τη

συνδρομή ειδικών επιστημόνων. Στην Ελλάδα, από τα αποτελέσματα των

εργαστηριακών μετρήσεων προέκυψε ότι στους ίδιους σάκους η συγκέντρωση των Cs-137 είναι μικρότερη των

ορίων εξαίρεσης, με βάση διαφορετικά όρια… Επιπλέον, ουδείς θα μιλούσε ή θα

έπαιρνε χαμπάρι το πήγαινε-έλα ενός ραδιενεργού φορτίου εάν επερώτηση

περιφερειακού συμβούλου δεν «αναμετέδιδε» δημοσιεύματα ιταλικών μέσων

ενημέρωσης.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βάσω Σαμακοβλή

Η επερώτηση στο περιφερειακό συμβούλιο του Κώστα Πουλάκη

για το ραδιενεργό φορτίο που ταξίδεψε στην Ιταλία με προορισμό την εταιρία, με

την οποία η Χαλυβουργία είχε υπογράψει σύμβαση για την επεξεργασία των

επικίνδυνων αποβλήτων της και επέστρεψε πίσω, συνεχίζει να προκαλεί σάλο, αλλά

και ερωτήματα για τα όρια ραδιενέργειας που «αναγνωρίζουν» οι ελληνικές αρχές,

καθώς και τα αντανακλαστικά των αρμοδίων υπηρεσιών ελέγχου.

Σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, στους σάκους που ελέγχθηκαν

καταγράφηκε παρουσία Καισίου-137 σε

συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g, τη στιγμή που είναι γενικώς παραδεκτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα ότι τα κατώτατα

επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να κυμαίνονται από 0,1-0,5 Bq/g

ανάλογα με το ραδιενεργό ισότοπο. Δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου αναφέρουν ότι

σε προϊόντα που εξήχθησαν από τη Φουκοσίμα, αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα, η

ραδιενέργεια που ανιχνεύθηκε ανέρχονταν σε 1,53-3,2 Bq/g (!).

Την ίδια ώρα ο Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας Αργ. Κοπάνας

έσπευσε χθες να καθησυχάσει, παραλαμβάνοντας τα αποτελέσματα των εργαστηριακών

μετρήσεων, τα οποία παρουσιάζονται στο Πιστοποιητικό Μέτρησης (10/7/2012) της

Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε). Η τιμή συγκέντρωσης δεν

αναγράφεται στο έγγραφο, παρά ενημερώνει ότι στο πλαίσιο του προκαταρκτικού

ελέγχου που διενεργήθηκε σε φορτίο τέφρας στη Χαλυβουργία και κατόπιν επιτόπιων

μετρήσεων στις προσβάσιμες επιφάνειες του φορτίου, έγινε λήψη δείγματος από το

σημείο που αντιπροσώπευε την εν δυνάμει δυσμενέστερη περίπτωση και προέκυψε

ότι: στο εν λόγω δείγμα υπάρχουν ίχνη Cs-137 η συγκέντρωση των ορίων είναι

μικρότερη των ορίων εξαίρεσης (10Bg/g, Ελληνικοί Κανονισμοί Ακτινοπροστασίας ΦΕΚ 216Β, 5/3/2001,

Οδηγία 96/29/EURATOM 31/5/1996).

Επιπλέον η Ε.Ε.Α.Ε. ενημέρωσε την Περιφερειακή Ενότητα

Μαγνησίας για τη διενέργεια μετρήσεων ραδιενέργειας περιβάλλοντος στο πλοίο, το

λιμάνι και την βιομηχανία, όπου και διαπιστώθηκε ότι «δεν υπήρξε διασπορά της

ρύπανσης, ούτε ραδιολογικός κίνδυνος για τους εργαζόμενους και το κοινό, καθώς οι

μετρήσεις δεν έδειξαν κάτι πλέον του φυσικού υποβάθρου».

Εκτός από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ο Αντιπεριφερειάρχης

Αργ. Κοπάνας ενημέρωνε χθες ότι ήρθε σε επαφή και με το Τμήμα Διαχείρισης

Στερεών Αποβλήτων του υπουργείου Περιβάλλοντος. «Μας διαβεβαίωσαν ότι το φορτίο

δεν είχε πρόβλημα, πληρούσε τις προδιαγραφές και προϋποθέσεις της Ευρωπαϊκής

Νομοθεσίας επιστράφηκε, όμως, μέρος του διότι το εργοστάσιο επεξεργασίας της Ιταλίας είχε θέσει από μόνο του κατώτερα

όρια από τα οριζόμενα στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και έχει ενημερώσει για την

επιστροφή του σχετικά το Υπουργείο Περιβάλλοντος», ανέφερε.

Απάντηση

Κ. Πουλάκη

Σχολιάζοντας την ανακοίνωση – απάντηση που εξέδωσε για το

θέμα η «Χαλυβουργία Ελλάδος» ο επικεφαλής της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και

της Οικολογίας» Κ. Πουλάκης αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Η ανακοίνωση της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» και η προσπάθειά

της να καθησυχάσει τους πολίτες δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, τουλάχιστον

μέχρι να δοθούν επίσημες πληροφορίες από τις αρμόδιες αρχές. Και αυτό, για τους

εξής λόγους:

Πρώτον, η εταιρία με την οποία η “Χαλυβουργία”

ισχυρίζεται ότι έχει συνάψει σύμβαση για τη διαχείριση συγκεκριμένων αποβλήτων

της ανέστειλε τουλάχιστον προσωρινά, μετά το συμβάν, τη συνεργασία τους.

Δεύτερον, εφόσον είχαν γίνει οι σχετικοί έλεγχοι πριν την

αναχώρηση του ραδιενεργού φορτίου για τη Σαρδηνία και εάν –όπως ισχυρίζεται η

εταιρία – τηρεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας, πώς εξηγείται ότι μόνο στις

εγκαταστάσεις της Portovesme Ltd, όπου υπάρχει ραδιομετρική εγκατάσταση, σήμανε

συναγερμός;

Τρίτον, η εταιρία προσπαθώντας να καθησυχάσει το κοινό

αναφέρει απλώς ότι «όταν το φορτίο έφτασε στον παραλήπτη ενημερωθήκαμε ότι

υπάρχει διαφορά σε σχέση με τη μεταξύ μας συμφωνία όσον αφορά τις τιμές του

χημικού στοιχείου Cs 137». Ωστόσο, σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, στους σάκους που

ελέγχθηκαν καταγράφηκε παρουσία καισίου-137 σε συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g, τη

στιγμή που είναι γενικώς παραδεκτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα ότι τα

κατώτατα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να κυμαίνονται από

0,1-0,5 Bq/g ανάλογα με το ραδιενεργό ισότοπο. Ενδεικτικά, και για να έχουν μία

εικόνα οι πολίτες, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου,

σε προϊόντα που εξήχθησαν από τη Φουκοσίμα, αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα, η

ραδιενέργεια που ανιχνεύθηκε ανέρχονταν σε 1,53-3,2 Bq/g (!).

Τέταρτον, είναι τελείως “ύποπτη” η σιωπή των ελληνικών

αρχών, τη στιγμή που το εν λόγω φορτίο βρίσκεται στην Ελλάδα πλέον – και δεν

γνωρίζουμε ακριβώς πού. Αντίθετα, σύμφωνα με τα ιταλικά δημοσιεύματα, όταν το

ίδιο φορτίο έφτασε στη Σαρδηνία, οι τοπικές αρχές του Κάλιαρι σήμαναν συναγερμό,

έθεσαν την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο σε καραντίνα και συγκάλεσαν σύσκεψη

όλων των τοπικών αρχών, με τη συνδρομή και ειδικών επιστημόνων. Στην Ελλάδα

γιατί δεν έχει ασχοληθεί κανείς με το θέμα, έστω και προληπτικά και για να

καθησυχαστούν οι εύλογες ανησυχίες των πολιτών;

Επομένως, θεωρούμε ότι η απάντηση της εταιρίας δεν μας

καλύπτει. Ούτε εμάς και – ελπίζουμε – ούτε την Περιφερειακή Αρχή. Εμμένουμε

στην επερώτησή μας και καλούμε τον Περιφερειάρχη να αναλάβει άμεσα όλες τις

αναγκαίες, θεσμικές και πολιτικές, πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση της υγείας

των εργαζομένων στην επιχείρηση και στο λιμάνι, και συνολικά των πολιτών, καθώς

και την προστασία του περιβάλλοντος της Μαγνησίας, ακόμα και πέραν των τυπικών

αρμοδιοτήτων του, καθώς για ένα τόσο σοβαρό θέμα απαιτείται αποφασιστικότητα

και συστράτευση της τοπικής κοινωνίας και των – αιρετών τουλάχιστον – φορέων

της».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου