Χιλιάδες πιστοί, απανταχού της γης, συρρέουν με ευλάβεια στους Ιερούς Ναούς και κλείνουν με ευλάβεια το γόνυ μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας, εναποθέτοντας στη γαλήνια μορφή Της, τις ελπίδες τους για τη διευθέτηση κάθε δυσκολίας που προκύπτει στο διάβα της ζωής τους.
Η σημερινή γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού, σύμφωνα με την Εκκλησιαστική μας παράδοση, είναι συνώνυμη μιας κορυφαίας στιγμής, με έντονα συμβολικό χαρακτήρα και ιδιαίτερη σημασία για τους πιστούς. Η παρουσία πλήθους κόσμου στους Ιερούς Ναούς της περιοχής, μεταξύ δε αυτών και πολλών νέων, αποδεικνύει περίτρανα ότι παραμένουν άρρηκτοι οι δεσμοί που ενώνουν τον άνθρωπο με τον Θεό, σύμφωνα με την ετυμολογία του “άνω θρώσκω”. “Οι νέοι πιστεύουν στην Παναγία, ευλαβούνται την Παναγία, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο π. Βασίλειος Ακριβόπουλος, προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου, και δεν είναι τυχαίο το γεγονός, συνεχίζει, ότι κατά τη διάρκεια των Χαιρετισμών της Παναγίας, οι Ναοί είναι γεμάτοι από νέους ανθρώπους, σε μεγάλο ποσοστό”.
Η παρουσία της Παναγίας είναι διαρκής και εμφανής σε κάθε στιγμή της ζωής μας, μέσω αναρίθμητων θαυμάτων, που άλλοτε βλέπουν το φως της δημοσιότητας, περνώντας σαν θρύλος από γενιά σε γενιά, κι άλλοτε πάλι μένουν κρυμμένα βαθιά στις ψυχές των ανθρώπων που τα έχουν βιώσει, σαν ανομολόγητος θησαυρός πίστης κι ελπίδας. “Μέσα από την παρουσία της Παναγίας, μέσα από τις διδασκαλίες της Εκκλησίας μας, μέσα από την μορφή Της, το παράδειγμά Της, τη ζωή της, ο πιστός γνωρίζει ότι η Παναγία είναι κοντά του” επισημαίνει στο σημείο αυτό ο π. Χαρίλαος Παπαγεωργίου, Γραμματέας της Μητρόπολης Δημητριάδος. “Η περιοχή μας, συνεχίζει ο π. Χαρίλαος, έχει ευλογηθεί πάρα πολύ από την Παναγία, καθώς το ένα πέμπτο περίπου των Ναών της περιοχής είναι αφιερωμένοι στην Παναγία. Αυτό το οποίο έχω να μαρτυρήσω, σημειώνει, είναι ο ιδιαίτερος σύνδεσμος των ανθρώπων με την Παναγία, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το μητρικό φίλτρο της Παναγίας, η οποία είναι πρώτα απ όλα μητέρα του Θεού, καθώς διακονεί το μυστήριο της ενσάρκωσης του Θείου Λόγου. Με έναν τρόπο μυστηριακό και πολύ σπουδαίο, μοναδικό στην ανθρώπινη ιστορία, είναι μητέρα της Εκκλησίας, αλλά και μάνα όλων των ανθρώπων. Στέκεται δηλαδή, όπως λέει ο Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ανάμεσα στην κτιστή και την άκτιστη φύση και εδώ είναι κι ο μεγάλος της ρόλος στη ζωή μας”. Για αυτό τον λόγο εξάλλου, όταν ανακύπτει οποιοδήποτε πρόβλημα αναφωνούμε “μάνα μου ή Παναγία μου” κατ αντιστοιχία με τα προαναφερθέντα.
Εσωσε τη ζωή του πατέρα μου”…
Οι αναρίθμητες μαρτυρίες, που έχουν σχέση με την θαυματουργή παρέμβαση της Παναγίας σε καιρούς πολέμου και ειρήνης, αποδεικνύουν τη διαρκή Της παρουσία σε κάθε επίκληση. Πλήθος θαυμαστών γεγονότων έχουν καταγραφεί στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, αλλά και της γερμανικής κατοχής που ακολούθησε, ενώ ως χαρακτηριστική καταγράφεται στο σημείο αυτό η σωτήρια παρέμβαση της Παναγίας Κουνίστριας, πολιούχου της Σκιάθου, η οποία έσωσε το νησί από βέβαιο ολοκαύτωμα, εμποδίζοντας με τρόπο θαυμαστό μια ξαφνική θαλασσοταραχή, εν προκειμένω την απόβαση των Γερμανών κατακτητών στα χρόνια της Κατοχής.
Η σωτήρια παρέμβαση της Παναγίας καταγράφεται σε μια ακόμη αφήγηση, η οποία παρατίθεται αυτούσια δια στόματος του π. Βασίλειου Ακριβόπουλου, ο οποίος ανακαλεί συγκλονιστικές μνήμες του παρελθόντος. “Το 1940 ο πατέρας μου βρισκόταν στην πρώτη γραμμή κι είχε οπλοπολυβόλο στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αφηγείται ο π. Βασίλειος. Ηταν γύρω στις 10 η ώρα το πρωΐ και ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό. Κάποια στιγμή έρχεται ο εφοδιαστής και λέει στον πατέρα μου: “Κώστα οι σφαίρες τέλειωσαν. Εμεινε μόνο μια δεσμίδα. Κοίτα τι θα κάνεις”. Μη έχοντας άλλη λύση, ο πατέρας μου έριξε και τις υπόλοιπες σφαίρες, γιατί ήταν μιλιούνια οι Ιταλοί. Κάποια στιγμή κατάλαβαν οι Ιταλοί ότι τέλειωσαν οι σφαίρες και τα πολεμοφόδια των Ελλήνων και άρχισαν να κινούνται προς το μέρος τους. Οι Ιταλοί, που ήσαν πολλοί, προχωρώντας, πλησίασαν περίπου στα 50 μέτρα, στο σημείο
