Διαμάχη ξέσπασε ανάμεσα στην Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία και την Περιφέρεια Θεσσαλίας για τα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα για τη δρομολόγηση των απαραίτητων αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων στις πληγείσες από τις μεγάλες πυρκαγιές του περασμένου Ιουλίου, περιοχές του Πηλίου
Η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία
Ειδικότερα η ανακοίνωση της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας για λογαριασμό της οποίας υπογράφει ο Δημήτρης Κουρής Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος, έχει ως εξής :
Έχει περάσει πολύτιμος χρόνος ανεκμετάλλευτος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Ν. Πηλίου και προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των «μετά τη φωτιά» προβλημάτων έχουν γίνει μηδενικά βήματα.
Καθυστέρηση στη μεταφορά των ήδη καμένων κορμών, ανάθεση της σύνταξης των μελετών σε μικρούς Καποδιστριακούς Δήμους χωρίς την απαραίτητη υποδομή, αδυναμία έναρξης αντιπλημμυρικών έργων είναι ενδεικτικά παραδείγματα της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται η κατάσταση.
Ακόμα πιο επίφοβη είναι η κατάσταση λόγω των καλοκαιρινών βροχών που έπονται και εγκυμονούν κινδύνους.
Οι προτάσεις που παρατίθενται εκφράζουν τη στάση μας απέναντι στο σημαντικότατο αυτό θέμα και ελπίζουμε να εισακουστούν αποτελώντας έστω τον πρόδρομο μιας πιο ευαισθητοποιημένης δραστηριοποίησης για το θέμα αυτό:
– Χαρτογράφηση των καμένων εκτάσεων προς την κατεύθυνση δημιουργίας βάσεων δεδομένων για εκτενέστερες μελέτες
– Τοποθέτηση παρατηρητηρίων σε στρατηγικά σημεία στον τομέα της πρόληψης
– Αντιπλημμυρικά έργα τόσο με τη συσσώρευση κορμών δέντρων όσο και με τη δημιουργία φυσικών φραγμάτων
– Διαχείριση των υδάτων τυχόν βροχοπτώσεων, αφενός για την αποτροπή καταστροφών από τα νερά απορροής, όσο και για την αξιοποίησή του π.χ. μέσω αρδεύσεων
– Στρατηγικό σχέδιο αναδάσωσης, όπου χρειάζεται
– Αποτροπή της καταπάτησης των καμένων εκτάσεων
– Αποτροπή της βόσκησης
– Αποτροπή της οικοδόμησης
Γιατί, παρόλο που υποφαινόμενα θύματα είναι οι κάτοικοι των πληγεισών περιοχών, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δάσος ανήκει σε όλους μας..
«Το περιβάλλον θα έπρεπε να ανήκει στον τομέα της εθνικής ασφάλειας… Να υπερασπιζόμαστε τους πόρους μας όσο και τα σύνορά μας. Ειδάλλως τι θα μείνει στο τέλος για να υπερασπιστούμε;» Διευθυντής Εθνικού Πάρκου Yosemite, Η.Π.Α. 1985
