Σκόπιμος και με σχέδιο ο ακρωτηριασμός του ΕΣΥ;

Ισως μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών κινήσεων και εξελίξεων, με τις καθημερινές εξαγγελίες παροχών και την οξύτητα των αντιπαραθέσεων, να πέρασε απαρατήρητη σχεδόν η είδηση, όμως η τραγικότητά της επιβάλλει μία έστω ελάχιστη αναφορά στο θέμα: ένας 17χρονος στη Β. Ελλάδα έχασε το ένα πόδι του, επειδή δε λειτουργούσε, όπως όφειλε, το σύστημα υγείας και καθυστέρησε ανεπανόρθωτα η εισαγωγή του στο χειρουργείο.
Ενα ακόμη δείγμα της υποβάθμισης που έχει υποστεί το ΕΣΥ συνολικά και της αναξιοπιστίας στην οποία μεθοδικά οδηγείται το σύστημα της δημόσιας περίθαλψης. Αποτέλεσμα, μάλλον, της αντίληψης που προτάσσει τις επικοινωνιακές ανάγκες (του υπουργού, των στελεχών των υπηρεσιών, της κυβέρνησης) έναντι εκείνων που πραγματικά έχει ανάγκη το ΕΣΥ.
Είναι δυνατόν ένας έφηβος να χάνει το πόδι επειδή ΟΛΟΙ οι χειρουργοί του Νοσοκομείου στο οποίο διακομίσθηκε απουσίαζαν ταυτόχρονα με καλοκαιρινή άδεια; Ναι, είναι. Διότι ο ορθολογισμός στην οργάνωση αντικαταστάθηκε από την τσαπατσουλιά που ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα και όχι την ουσία. Η αξιοκρατία στην επιλογή διοίκησης από το βόλεμα κομματικών φίλων. Ο κοινωνικός έλεγχος, απαραίτητο στοιχείο για τη σωστή λειτουργία του ΕΣΥ, από τη βιτρίνα διορισμένων προσωπικά από τον υπουργό στελεχών σε φορείς.
Ο σκοπός του Ε.Σ.Υ. είναι να εγγυηθεί τη συνεχή παρακολούθηση της υγείας του πολίτη και την κάλυψη των βασικών αναγκών του σε παροχή υπηρεσιών, εξασφαλίζοντας την ισότητα στην πρόσβαση και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα δομών, υπηρεσιών και εργαζομένων και την ικανοποίηση των χρηστών (ασθενών και άλλων).
Για όλα αυτά πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί και δομές παρακολούθησης της λειτουργίας και της αποδοτικότητας. Οχι για τις κεντρικές μονάδες του ΕΣΥ, εκεί δηλαδή που εκδηλώνεται το ενδιαφέρον και η δυνατότητα της ευρείας δημοσιότητας που φαίνεται να απασχολεί τον υπουργό, αλλά περισσότερο στην ποιότητα υγειονομικής κάλυψης προς τις ασθενέστερες και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες, αλλά και στην απομακρυσμένη ελληνική περιφέρεια.
Αντί της αναβάθμισης που είχε υποσχεθεί ο υπουργός Υγείας με την ανάληψη των καθηκόντων του, αρκέσθηκε σε ένα νομοσχέδιο με το οποίο ουσιαστικά διαλύθηκαν (λόγω συρρίκνωσης χωρίς υγειονομικά κριτήρια) οι περιφερειακές δομές υγείας, αντικαταστάθηκαν οι διοικήσεις ΔΥΠΕ από διορισμένες τριμελείς επιτροπές, ενώ αποκλείσθηκε ουσιαστικά ο κοινωνικός έλεγχος.
Αδιαφορία για το ΕΣΥ και την Υγεία του απλού έλληνα πολίτη ή προσχεδιασμένες κινήσεις; Ισως η απάντηση βρίσκεται στο φούντωμα του ενδιαφέροντος που δείχνει ο ιδιωτικός τομέας για να κατασκευάσει και να εκμεταλλευτεί ιδιωτικές μονάδες υγείας (Νοσοκομεία μέσω ΣΔΙΤ και Κλινικές). Το βλέπουμε, άλλωστε, έντονα και στην περιοχή μας.